Φόρτωση Text-to-Speech…
Τα 580 εκατομμύρια ευρώ αναμένεται να αγγίξει το κόστος της σύμβασης για την τεχνική υποστήριξη των ελληνικών Rafale, της πρώτης που υπογράφεται μετά την απόκτηση των γαλλικών μαχητικών.
Η δαπάνη συζητήθηκε στο ΚΥΣΕΑ και, σύμφωνα με πληροφορίες, έλαβε την έγκριση του ανώτατου κυβερνητικού οργάνου ώστε να εξασφαλιστούν οι υψηλές διαθεσιμότητες της 332 Μοίρας «Γεράκι», η οποία με την ένταξη των γαλλικών μαχητικών αποτελεί μια από τις πλέον νευραλγικές πολεμικές μοίρες της αεροπορίας.
Η Αθήνα κινήθηκε έγκαιρα ώστε να μην επαναληφθούν λάθη και παραλείψεις που στο παρελθόν οδήγησαν στην καθήλωση κρίσιμων πτητικών μέσων, όπως τα Mirage 2000. Στη Μεσογείων ωστόσο γίνεται κατανοητό ότι οι τεχνικές συμβάσεις δεσμεύουν μεγάλο μέρους του διαθέσιμου προϋπολογισμού και πλέον αναζητούνται λύσεις για την ένταξή τους στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, όπως το SAFE.
Διαθεσιμότητες Rafale
Τα πρώτα Rafale της έκδοσης F3R προσγειώθηκαν στην Τανάγρα το 2021 και συνοδεύονταν από την αρχική σύμβαση εν συνεχεία υποστήριξης (Follow on Support) ύψους 127 εκατομμυρίων ευρώ. Λίγους μήνες αργότερα, μαζί με τη δεύτερη παραγγελία των έξι Rafale, η Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων υπέγραψε συμπληρωματική FOS ύψους 63 εκατομμυρίων ευρώ.
Υπενθυμίζεται ότι η συνολική δαπάνη για την αγορά 24 μαχητικών με τα όπλα και την τεχνική υποστήριξη ανήλθε σε 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η νέα σύμβαση (FOS) των Rafale θα έχει διάρκεια τεσσάρων ετών, καλύπτοντας τις ανάγκες υποστήριξης των γαλλικών μαχητικών μέχρι το 2030. Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Αθήνα και τις συμβαλλόμενες εταιρείες Dassault, Safran και Thales ολοκληρώθηκαν πριν από περίπου ένα έτος και οι υπογραφές αναμένεται να μπουν πριν από το τέλος του 2025. Η νέα σύμβαση καλύπτει όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες υποστήριξης και ροής ανταλλακτικών, εξασφαλίζοντας διαθεσιμότητες άνω του 75% που είναι και ο στόχος του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, ώστε να παραμείνουν τα Rafale στην αιχμή του δόρατος της αποτροπής.
Στο ΚΥΣΕΑ συζητήθηκε και το αίτημα του αεροπορικού επιτελείου για την απόκτηση επιπλέον Rafale, προς αντικατάσταση των Mirage 2000-5. Οπως είχε εγκαίρως επισημάνει η «Κ», στο σχέδιο για τη δημιουργία δύναμης 200 μαχητικών που περιλαμβάνει η «Ατζέντα 2030», προβλέπεται η δημιουργία δύο πολεμικών Μοιρών Rafale, με τουλάχιστον 18 αεροσκάφη έκαστη. Ο αρχικός σχεδιασμός, μάλιστα, ήθελε την πώληση των 24 Mirage 2000-5 της 331 Μοίρας «Θησέας» προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η αγορά επιπλέον 12 Rafale, ωστόσο, μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί αγοραστής για τα δελταπτέρυγα μαχητικά.
Αναμένουν υποστήριξη
Ενώ η FOS των Rafale δρομολογείται, σε κατάσταση «αναμονής» βρίσκονται άλλες εξίσου σημαντικές τεχνικές συμβάσεις. Η πιο χαρακτηριστική είναι εκείνη των ελικοπτέρων ΝΗ-90, η οποία έλαβε το πράσινο «φως» της επιτροπής εξοπλιστικών μόλις τον περασμένο Ιούνιο, ύστερα από πολυετείς περιπέτειες που είχαν ως αποτέλεσμα την καθήλωση του μεγαλύτερου μέρους του στόλου. Ωστόσο, η σύμβαση ύψους μόλις 50 εκατομμυρίων ευρώ δεν έχει υπογραφεί ακόμη και κάθε ελικόπτερο που συμπληρώνει 300 ώρες πτήσης, καθηλώνεται αναμένοντας τον τεχνικό έλεγχο και τα ανταλλακτικά.
Στην αναμονή βρίσκονται και τα στρατηγικά πτητικά μέσα, τα Αερομεταφερόμενα Συστήματα Εγκαιρης Προειδοποίησης και Ελέγχου, γνωστά και ως ιπτάμενα ραντάρ, καθώς η σύμβαση τεχνικής υποστήριξης εκκρεμεί επί σειρά ετών. Μαζί με τον απαραίτητο εκσυγχρονισμό των ηλεκτρονικών τους συστημάτων (mission system), το κόστος αναμένεται να ξεπεράσει το ένα δισ. ευρώ.
Προκειμένου να εξασφαλιστεί η πτητική ικανότητα των μέσων και να μη βρεθεί η ηγεσία προ δυσάρεστων εκπλήξεων, όπως έγινε με τα C-130, τα C-27, τα ελικόπτερα Super Puma και φυσικά τα Mirage 2000-5 που βρέθηκαν ένα βήμα πριν από την πλήρη απαξίωση καθώς μόλις το 2019 ανανεώθηκε η δική τους σύμβαση υποστήριξης, το Πεντάγωνο εξετάζει την ένταξη των τεχνικών συμβάσεων στον κανονισμό SAFE.
Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, πολλά από τα προγράμματα υποστήριξης, όπως και η σύμβαση για τις φρεγάτες FDI οι οποίες θα συνοδεύονται από τριετή FOS, πληρούν τις προϋποθέσεις για ένταξη στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία ώστε να μην επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό των ενόπλων δυνάμεων.
