Αυτά τα μέτρα διασφάλισης θα παραμείνουν εσωτερικά από την πλευρά της ΕΕ, δήλωσε η Επιτροπή στους ομολόγους της της Mercosur την Τρίτη, πράγμα που σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές δεν θα χρειαστεί να επαναδιαπραγματευτούν την πολυαναμενόμενη συμφωνία, δήλωσαν οι διπλωμάτες.
Οι Βρυξέλλες θα δημοσιεύσουν την Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου τα κείμενα της εμπορικής τους συμφωνίας με το λατινοαμερικανικό εμπορικό μπλοκ, καθώς επιδιώκουν να κλείσουν την αμφιλεγόμενη συμφωνία που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα. Θα υιοθετήσει επίσης το κείμενο αναβάθμισης της υπάρχουσας εμπορικής συμφωνίας της ΕΕ με το Μεξικό.
Η εκτελεστική εξουσία της ΕΕ υπολογίζει ότι οι σκεπτικιστικές κυβερνήσεις θα έχουν πειστεί από τις επιθετικές εμπορικές πολιτικές του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ να υποστηρίξουν τη συμφωνία με τη Mercosur – η οποία περιλαμβάνει την Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Παραγουάη και την Ουρουγουάη – για να διευρύνουν τις εμπορικές τους σχέσεις.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν έχει αντιδράσει οπισθοδρομικά κατά της συμφωνίας, διοχετεύοντας τις ανησυχίες των αγροτών σχετικά με μια πιθανή υπερπροσφορά φθηνού βοείου κρέατος και πουλερικών από τη Βραζιλία και την Αργεντινή. Η Πολωνία και η Ιταλία έχουν επίσης εκφράσει ανησυχίες, αλλά ο Μακρόν φαίνεται να μην έχει τις ψήφους στο Συμβούλιο της ΕΕ, το διακυβερνητικό σκέλος του μπλοκ, για να μπλοκάρει τη συμφωνία.
Επιδιώκοντας να αντιμετωπίσουν τις γαλλικές ανησυχίες, οι Βρυξέλλες τον Ιούνιο πρότειναν την ιδέα μιας παράλληλης δήλωσης που δεν θα απαιτούσε την επανέναρξη των συνομιλιών με τη Mercosur, ανέφερε τότε το POLITICO.
Όπως αναμενόταν, η συμφωνία θα χωριστεί μεταξύ του εμπορικού και του πολιτικού τμήματος, προκειμένου να επιταχυνθεί η εφαρμογή της, δήλωσαν οι διπλωμάτες της Mercosur, στους οποίους δόθηκε η ανωνυμία για να συζητήσουν τις συζητήσεις κεκλεισμένων των θυρών. Αυτό θα αποτρέψει τη μακρά επικύρωση από τα πολυάριθμα εθνικά (και μερικές φορές ακόμη και περιφερειακά) κοινοβούλια της ΕΕ.
Ενώ η έγκριση των εμπορικών στοιχείων απαιτεί μόνο την έγκριση της ειδικής πλειοψηφίας των 15 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, το πολιτικό μέρος της συμφωνίας, το οποίο άπτεται των εθνικών αρμοδιοτήτων, όπως οι επενδύσεις, απαιτεί ομοφωνία.
