Φόρτωση Text-to-Speech…
Στον δρόμο για το 22ο τακτικό συνέδριό του, το οποίο θα διεξαχθεί στις 29-31 Ιανουαρίου 2026, το ΚΚΕ προετοιμάζεται πυρετωδώς, με την Κεντρική Επιτροπή να διαμορφώνει τις θέσεις της. Το βασικό ερώτημα που τίθεται είναι πώς θα κινηθούν το επόμενο διάστημα στον Περισσό, ώστε να κατακτηθεί στην πράξη και μέσα στην κομματική λειτουργία ο πρωτοπόρος, επαναστατικός χαρακτήρας που επιθυμούν να έχουν.
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά από το ΚΚΕ, θα πρέπει να «δράσουμε μέσα στους εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, φτωχούς αγρότες, αυτοαπασχολούμενους της πόλης, οι οποίοι υποφέρουν από το καπιταλιστικό σύστημα, από τα δεινά των πολέμων, της εκμετάλλευσης, της φοροληστείας και τόσα άλλα προβλήματα, από όσα, δηλαδή, δεν μπορούν, ούτε υπάρχει περίπτωση να απαλλαγούν χωρίς την ανατροπή της αστικής τάξης και την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας, εξηγώντας αυτό συγκεκριμένα, απλά, κατανοητά, στις πλατιές μάζες, στα εκατομμύρια του λαού».
Με στόχο να υπάρξει μια ανανέωση από το ΚΚΕ επισημαίνουν ότι όλη η λειτουργία του κόμματος, η κατάσταση των δυνάμεών του, πρέπει να εναρμονιστεί πλήρως και με πιο γρήγορους και αποτελεσματικούς ρυθμούς με το επαναστατικό του πρόγραμμα και το καταστατικό του. Να είναι «κόμμα παντός καιρού», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, «κόμμα έτοιμο για όλα, όχι ως σύνθημα ή ως ένας γενικός στόχος, αλλά στόχος που θα αποτυπώνεται στην καθημερινή του δράση και προσφορά, συνεγείροντας τις εργατικές – λαϊκές συνειδήσεις, καθοδηγητής της πάλης του λαού μας για τον σοσιαλισμό».
Βασικό ζητούμενο αποτελεί η ενδυνάμωση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων, οι δράσεις στον τομέα της υγείας, η εξασφάλιση της λαϊκής στέγης και ο αγώνας κατά των πλειστηριασμών, η προστασία του περιβάλλοντος, η παρέμβαση του κόμματος στο κίνημα στον χώρο της εκπαίδευσης, η ευθύνη του εργατικού κινήματος για την κοινωνική συμμαχία.
Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής σημειώνει πως «οφείλουμε να κάνουμε συστηματική δουλειά, να πείθουμε όλο και περισσότερους εργάτες και εργάτριες, εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αλλά και ευρύτερα λαϊκά στρώματα να ξεκόβουν οριστικά από την αστική ιδεολογία και κάθε εκδοχή της (φιλελεύθερη, σοσιαλδημοκρατική κ.λπ.). Να πυκνώνουν, να δυναμώνουν με όλες τους τις δυνάμεις τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τις απεργιακές κινητοποιήσεις, τις διαδηλώσεις, το επαναστατικό κίνημα, χωρίς να λυπόμαστε θυσίες, χωρίς όρια στην προσφορά μας, οργανώνοντας μακροχρόνια, επίμονη προετοιμασία».
