Το δολάριο έχασε µέρος από την αρχική δυναµική και επέστρεψε στο 1,12 σε σχέση µε το ευρώ, όταν είχε πιάσει µέχρι και το 1,105. Απ’ την άλλη, το εκκοκκισµένο ανέκτησε µε συνοπτικές διαδικασίες τα 70 σεντς για τη νέα σοδειά, µετά το κυριακάτικο άκουσµα της «ανακωχής» του εµπορικού πολέµου µεταξύ ΗΠΑ και Κίνας. Τί έφερε στο τραπέζι όµως η «συµφωνία» ΗΠΑ – Κίνας και άλλαξε κάπως τα δεδοµένα; Το εκκοκκισµένο των ΗΠΑ µπορεί πλέον στη θεωρία να καταλήξει στα δραστήρια κινεζικά κλωστήρια µε δασµό 30% και όχι… 145%, ενώ τα θεµελιώδη της προσφοράς διευκολύνουν την άνοδο. Οι Ηνωµένες Πολιτείες και η Κίνα λοιπόν θα «παγώσουν» για 90 ηµέρες το µεγαλύτερο µέρος των εκατέρωθεν ανταποδοτικών δασµών. Στο πλαίσιο της συµφωνίας οι κινεζικοί δασµοί σε αµερικανικά προϊόντα θα µειωθούν από 125% σε 10% και οι αµερικανικοί δασµοί σε κινεζικά προϊόντα από 145% στο 30%. Το βράδυ της περασµένης Κυριακής, οι δύο πλευρές είχαν προαναγγείλει «καλά νέα για τον κόσµο».
Ολόκληρο το ρεπορτάζ στην Agrenda που κυκλοφορεί
Χωρίς προπωλήσεις ίσως ο Μάιος
Εδώ και αρκετές βδοµάδες, το χρηµατιστηριακό άνοιγµα της ∆ευτέρας συνοδευόταν από απότοµη διόρθωση, εξαλείφοντας σταθερά όλα τα κεκτηµένα της προηγούµενης βδοµάδας (ρευστοποίηση κερδών), εξού και το µονότονο εύρος 67 – 70 σεντς ανά λίµπρα. Την προηγούµενη βδοµάδα (5-9 Μαΐου) συνέβη το ανάποδο. Το κλείσιµο της εβδοµάδας ήταν κακό, αφού οι περισσότεροι αναλυτές περίµεναν έναν ακόµη γύρο επιθετικής ρητορικής χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσµα. Αντιθέτως όµως, ΗΠΑ και Κίνα φάνηκαν τελικά διατεθειµένες «να τα βρουν», δίνοντας το έναυσµα στο δολάριο να ισχυροποιηθεί έναντι του ευρώ.
Στην εγχώρια αγορά, επιβεβαιώνεται το σενάριο πως οι εκκοκκιστές περιµένουν λίγο ακόµα την αγορά να πιάσει τουλάχιστον τα 73-74 σεντς για τη νέα σοδειά και το δολάριο να ισχυροποιηθεί περαιτέρω, πριν πληρώσουν το 50λεπτο για το ελληνικό σύσπορο.
Πιέσεις να περιοριστεί το δίχτυ ασφαλείας στους αγρότες των ΗΠΑ
Από το 1933 µέχρι και σήµερα, το Farm Bill των ΗΠΑ παίζει το ρόλο του «ασφαλιστή» για τη βιωσιµότητα των αγροτικών κοινοτήτων στις ΗΠΑ. Στην περίπτωση του βαµβακιού, το ταµείο καθορίζει µια κατώτατη τιµή (πέρυσι κοντά στα 66 σεντς) και συµπληρώνει σε περίπτωση που το κλείσιµο του παραγωγού είναι κάτω από τα επίπεδα αυτά, µέχρι να το πιάσει. Κατά κανόνα, η τιµή αντιπροσωπεύει ένα επίπεδο κοντά στο κόστος καλλιέργειας, αφού το όλο σχέδιο έχει απλώς σκοπό να προφυλάξει τον αγρότη από µια κακή χρονιά. Φέτος που η όλη κουβέντα στις ΗΠΑ αφορά την µείωση των κρατικών δαπανών, σηµειώνονται πιέσεις ώστε να µειωθούν οι τιµές που εγγυάται το κυβερνητικό πρόγραµµα, δίχως για την ώρα να υπάρχουν εξελίξεις.
