Αυτό που δεν είναι και τόσο γνωστό, για την Αγγλίδα ηθοποιό, είναι ότι την υποκριτική την έμαθε στην Αμερική, εκεί έκανε τα πρώτα και σημαντικά βήματά της, εκεί καταξιώθηκε προτεινόμενη για Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου τρεις φορές, κέρδισε έξι φορές το βραβείο Τόνι, την υψηλότερη διάκριση για το αμερικανικό θέατρο, ενώ κατέκτησε και έξι Χρυσές Σφαίρες.
Εννοείται ότι κατέκτησε και το τιμητικό Όσκαρ για τη συνολική προσφορά της στον κινηματογράφο, ενώ το 2014 τιμήθηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ με το μετάλλιο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας κι έκτοτε έφερε τον τίτλο της λαίδης.
Εκεί που διακρίθηκε ιδιαιτέρως, στη μακρά της κινηματογραφική πορεία, ήταν ως καρατερίστας, συμπρωταγωνιστώντας δίπλα σε ιερά τέρατα, ενώ έπαιξε τα πάντα, από θρίλερ, δράματα, μιούζικαλ μέχρι περιπέτειες και γουέστερν, και στα νιάτα της έδειξε ότι μπορούσε να κρατήσει και ρόλους σέξι γυναικών, με την ομορφιά της και την τσαχπινιά της.
Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της (16 Οκτωβρίου 1925) αξίζει να θυμηθούμε τη συμβολή της στον κινηματογράφο, την ερμηνευτική της δεινότητα, την πρωτοφανή επιτυχία της στη μικρή οθόνη και βεβαίως τα πρώτα της βήματα στο αμερικανικό καλλιτεχνικό στερέωμα.
Από το βομβαρδισμένο Λονδίνο στη Νέα Υόρκη
Η Άντζελα Λάνσμπερι, γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1925 από την Ιρλανδή ηθοποιό Μόινα ΜακΓκιλ, που πρωταγωνίστησε σε παραγωγές του West End και είχε ρόλους σε αγγλικές και αμερικάνικες ταινίες και τον Έντγκαρ Λάνσμπερι, έναν πολιτικό και έμπορο ξυλείας, ο οποίος πέθανε όταν εκείνη ήταν μόλις εννιά ετών.
Μετά τον βομβαρδισμό του Λονδίνου κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Λάνσμπερι, μαζί με τα δυο αδέλφια της και τη μητέρα της μετακόμισαν στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη όπου θα σπουδάσει στη Σχολή Θεάτρου και Ραδιοφώνου Feagin της Νέας Υόρκης.
Μετά από μία περιοδεία της μητέρας της στον Καναδά, όπου η Άντζελα εργάστηκε και λίγο σε νυχτερινό κέντρο διασκέδασης, θα μετακομίσουν στο Λος Άντζελες. Εκεί, η Λάνσμπερι θα έχει την τύχη να γνωρίσει τον σεναριογράφο Τζον Βαν Ντρούτεν – έργο του οποίου έγινε η βάση για το διάσημο μιούζικαλ Cabaret – που εκτίμησε το ταλέντο της.
Ντεμπούτο και υποψήφια για Όσκαρ
Έτσι, το 1944 και σε ηλικία μόλις 19 ετών, θα κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, σε έναν σημαντικό ρόλο στο ψυχολογικό θρίλερ «Εφιάλτης», παίζοντας δίπλα σε σταρ όπως οι Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σαρλ Μπουαγιέ και Τζόζεφ Κότεν και καθοδηγούμενη από τον μετρ Τζορτζ Κιούκορ. Στην ταινία ήταν τόσο καλή, που θα κερδίσει μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου, αλλά και ένα συμβόλαιο με την MGM.
Η Λάνσμπερι κέρδισε αμέσως μετά μια ακόμα υποψηφιότητα για το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου με την τρίτη της ταινία, «Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι», όπου υποδύθηκε την ερμηνεύτρια ενός music hall στην κινηματογραφική αυτή μεταφορά του ομότιτλου βιβλίου του Γουάιλντ, στο οποίο πρωταγωνιστούσε ο Τζορτζ Σάντερς.
Σατανική και καλοσυνάτη
Η Λάνσμπερι θα συνεχίσει την πετυχημένη πορεία της, καταφέρνοντας πειστικά να υποδύεται σατανικούς ή καλοσυνάτους ρόλους με την ίδια άνεση, σε ταινίες όπως «Μετανοώ» του Φρανκ Κάπρα, «Οι Τρεις Σωματοφύλακες», στην υπερπαραγωγή «Σαμψών και Δαλιδά», στο γουέστερν, με Ράντολφ Σκοτ, «Παράνομος Δρόμος» και «Πόθοι στην Κάψα του καλοκαιριού», το υπέροχο δράμα, που γύρισε ο σπουδαίος Μάρτιν Ριτ, βασισμένος σε τρία διηγήματα του Φόκνερ.
Ο Άνθρωπος της Μαντζουρίας
Ωστόσο, η σημαντικότερη ερμηνεία της μέχρι εκείνη τη στιγμή και μία από τις καλύτερες σε όλη την καριέρα της, θα έρθει με το φημισμένο ψυχολογικό θρίλερ, με πολιτικές διαστάσεις, του Τζον Φρανκενχάιμερ «Ο Άνθρωπος της Μαντζουρίας», στον ρόλο μίας κακιάς αιμομικτικής μητέρας και κατασκόπου. Η ταινία, με πρωταγωνιστή τον Φρανκ Σινάτρα, θα έχει μεγάλη επιτυχία, ενώ η Λάνσμπερι θα προταθεί ακόμη μία φορά για το Όσκαρ Β’ γυναικείου ρόλου.
Μιούζικαλ και Σκουπόξυλα
Το 1966 θα πρωταγωνιστήσει στο θεατρικό μιούζικαλ «Mame», όπου θα γνωρίσει την καταξίωση, όπως και στα επίσης πετυχημένα μιούζικαλ «Gypsy» και«Sweeney Todd» του Στίβεν Σόντχαϊμ. Ταυτόχρονα στον κινηματογράφο θα συνεχίσει να γυρίζει ταινίες με αμείωτο ρυθμό παίζοντας μεταξύ άλλων και στο γνωστό παιδικό μιούζικαλ του Ντίσνεϊ «Μάγισσες και Σκουπόξυλα».
Στο σύμπαν της Αγκάθα Κρίστι
Το 1978, θα έρθει η ώρα να προαναγγείλει τη μακρά θητεία της στην τηλεόραση ως ερασιτέχνισσα ντετέκτιβ, μπαίνοντας στο σύμπαν της Αγκάθα Κρίστι και στο ευπρόσωπο καστ της διάσημης ταινίας «Έγκλημα στον Νείλο», ως Τζέιν Μαρπλ. Δίπλα στον Πίτερ Ουστίνοφ, θα ξεχωρίσει, παρότι στο καστ υπήρχαν ονόματα όπως των Μπέτι Ντέιβις, Μάγκι Σμιθ και Ντέιβιντ Νίβεν. Έτσι, μετά από δυο χρόνια, θα πρωταγωνιστήσει σε ακόμη μία διασκευή έργου της Αγκάθα Κρίστι, «Στον Καθρέφτη Είδα τον Δολοφόνο», έχοντας και πάλι δίπλα της μια σειρά από βετεράνους σταρ, όπως Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ροκ Χάτσον, Κιμ Νόβακ, Τόνι Κέρτις, Τζεραλντίν Τσάπλιν, αλλά αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης Γκάι Χάμιλτον τα θαλάσσωσε κανονικά, γνωρίζοντας η ταινία την αποτυχία.
Απίστευτη τηλεοπτική επιτυχία
Λίγα χρόνια μετά θα μπει στα τηλεοπτικά στούντιο για μία σειρά μυστηρίου, που παραπέμπει σε Αγκάθα Κρίστι, αλλά είναι εξολοκλήρου αμερικάνικη (προβάλλονταν στο μεγάλο δίκτυο CBS) ως πρωταγωνίστρια υποδυόμενη την Τζέσικα Φλέτσερ, μία ηλικιωμένη γυναίκα, συγγραφέα βιβλίων μυστηρίου, που στον ελεύθερο χρόνο της χρόνο έβρισκε τη λύση σε μυστηριώδεις φόνους, ως επίδοξη ντετέκτιβ.
Μία σειρά που ήταν τόσο πετυχημένη, που κράτησε 12 ολόκληρα χρόνια και έκανε την Λάνσμπερι αγαπητή και διάσημη σε όλο τον κόσμο. Για την ερμηνεία της στη σειρά, θα ήταν υποψήφια για 10 Χρυσές Σφαίρες και 12 βραβεία Έμμυ, σπάζοντας κάθε ρεκόρ.
Κλασική Βρετανίδα
Στην προσωπική της ζωή, ήταν μία «συγκρατημένη» κλασική Βρετανίδα, που έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, απεχθανόταν την κολακεία, της άρεσε να κάνει δουλειές στο σπίτι και ήταν ευγενική και συμπονετική.
Θα παντρευτεί δυο φορές, την πρώτη, το 1945 τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Κρόμγουελ, για έναν χρόνο και τη δεύτερη, τον παραγωγό Πίτερ Σο, τρία χρόνια αργότερα, με τον οποίο απέκτησαν δυο παιδιά και έζησαν μαζί μέχρι τον θάνατό του το 2003.
Επίσης, υποστήριζε το Εργατικό Κόμμα και διέψευσε τις φήμες ότι στην Αμερική ήταν με τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ υποστήριξε φιλανθρωπικές οργανώσεις και ειδικά εκείνες που πολεμούσαν την ενδοοικογενειακή βία.
Είδωλο
Η Λάνσμπερι, που θα πεθάνει στις 11 Οκτωβρίου του 2022, στον ύπνο της και σε βαθιά γεράματα, θα τιμηθεί με το Όσκαρ για τη συνολική της προσφορά το 2013, στο οποίο είχαν χαραχτεί πάνω του 15 λέξεις που συνοψίζουν την ερμηνευτική της δεινότητα: «Στην Άντζελα Λάνσμπερι, ένα είδωλο που δημιούργησε μερικούς από τους πιο αξιομνημόνευτους χαρακτήρες του κινηματογράφου, εμπνέοντας γενιές ηθοποιών».
