Φόρτωση Text-to-Speech…
Η σαρωτική νίκη του Τουφάν Ερχιουρμάν στις εκλογές που διεξήχθησαν προχθές στα Κατεχόμενα αποτελεί ένα εκκωφαντικό μήνυμα των Τουρκοκυπρίων προς δύο κυρίως κατευθύνσεις: προς τους οπαδούς του status quo, η διατήρηση του οποίου απομακρύνει τους Tουρκοκυπρίους κάθε μέρα και περισσότερο από την Ευρώπη και τους βυθίζει σε μια απόλυτη εξάρτηση από την Αγκυρα, μια συνθήκη που τους έχει οδηγήσει σε οιονεί προσάρτησή τους από τη «μητέρα» Τουρκία, αλλά και προς τη βαθιά συντήρηση του AKP και άλλων κύκλων της Τουρκίας, οι οποίοι επιχειρούν εδώ και χρόνια να εκφραστούν μέσα από πρόσωπα, όπως ο Τατάρ, θέλοντας να επιβάλουν ένα μοντέλο ισλαμιστικής κοινωνικής συμπεριφοράς, το οποίο εντέλει απορρίφθηκε.
Η νίκη, λοιπόν, είναι υπέρ της κοσμικότητας, της εξωστρέφειας και της ευρωπαϊκής πορείας, ενώ επιβεβαιώνεται η διαχρονική επιρροή του CHP στους Τουρκοκυπρίους. Το ενδιαφέρον στοιχείο, ωστόσο, είναι η απόφαση του Ερντογάν να επιτρέψει οι εκλογές να διεξαχθούν υπό κανονικές συνθήκες, χωρίς νοθεία, όπως αντιθέτως συνέβη το 2020, προκειμένου τότε να εκλεγεί ο Τατάρ απέναντι στον Ακιντζί. Βέβαια, ο κυριότερος εκφραστής του βαθέος παρακράτους, Μπαχτσελί, έσπευσε να ζητήσει την ακύρωση των εκλογών, εντούτοις, λίγο αργότερα «αδειάστηκε» τόσο από τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης όσο και από τον ίδιο τον Ερντογάν. Εχει ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον η εξακριβωμένη πληροφορία ότι η Αγκυρα έδωσε γραμμή στους εποίκους, οι οποίοι πιθανότατα σήμερα πλειοψηφούν έναντι των Τουρκοκυπρίων, να απέχουν από την εκλογική διαδικασία, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στην εκλογή Ερχιουρμάν.
Εγινε αυτό γιατί το χαρτί Τατάρ είχε «καεί» λόγω της αδιαλλαξίας του και των κακών εντυπώσεων που αυτή προκαλούσε στους διεθνείς συνομιλητές του; Στην πραγματικότητα, αυτός ακολουθούσε πιστά τη γραμμή που είχε υιοθετήσει η Τουρκία περί δύο κρατών. Προδιαγράφεται μήπως μερική αναδίπλωση της Αγκυρας, μέσω της στήριξης στον νέο ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, ο οποίος τουλάχιστον μέχρι την Κυριακή δήλωνε υπέρμαχος της λύσης της διζωνικής και δικοινοτικής ομοσπονδίας; Συνειδητοποίησε άραγε η τουρκική ηγεσία ότι το τρικ ή η πραγματική επιθυμία της για τη λύση των δύο κρατών δεν έβρισκε υποστηρικτές στη διεθνή κοινότητα; Πιθανόν ο Ερντογάν, προσεγγίζοντας σταθερά τον Τραμπ, ικανοποιώντας τη διάθεσή του για αναζήτηση ή ακόμη και επιβολή συναινέσεων και λύσεων και επενδύοντας στην εμπέδωση της εικόνας της Τουρκίας ως ειρηνοποιού στην ευρύτερη περιοχή, επιχειρεί να καμφθούν οι αντιστάσεις για τη συμμετοχή της σε ευρωπαϊκά προγράμματα άμυνας, αλλά και για την αγορά μαχητικών και άλλων αμυντικών συστημάτων από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οφείλουμε να είμαστε άκρως προσεκτικοί σε περίπτωση που η Τουρκία αποπειραθεί για μια ακόμη φορά να εξωραΐσει την εικόνα της. Απαιτούνται αποδείξεις και όχι εκδήλωση προθέσεων. Η Κύπρος έχει άλλωστε αναβαθμιστεί στους αμερικανικούς σχεδιασμούς, ενώ η Ουάσιγκτον προωθεί τη σταθερότητα στο σύνολο της περιοχής, κάτι που «ζεσταίνει τις μηχανές» για επανέναρξη ουσιαστικών συζητήσεων (και) για το Κυπριακό. Ας προετοιμαζόμαστε, κρατώντας, πάντως, μικρό καλάθι.
* O κ. Κωνσταντίνος Φίλης είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων (IGA), καθηγητής του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος.
