«Είμαστε πάνω στο roller coaster». Ετσι περιγράφει κυβερνητική πηγή τις μεταπτώσεις των δύο τελευταίων μηνών για την κυβέρνηση. Ομοια με τη φρενήρη πορεία που διαγράφει το τρενάκι του λούνα παρκ, οι επιτελείς του Μαξίμου αισθάνονται ότι η περίοδος των βυθίσεων και των εξάρσεων που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις δεν έχει σταματήσει. Το κουδούνι δεν έχει χτυπήσει.
Η τοξικότητα του τελευταίου τριμήνου έχει αφήσει, εκτιμούν, δύο σημαντικά αποτυπώματα, στα οποία συμφωνούν όλες οι μετρήσεις που διεξάγονται το τελευταίο διάστημα: η Ν.Δ. έχει καταγράψει τη μεγαλύτερη βουτιά της εξαετίας –παρότι δείχνει τελευταία κάποια σημάδια ανάκαμψης–, ενώ το πολιτικό σκηνικό έχει γυρίσει ξανά τούμπα, καθώς η αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, έχει περάσει τρίτο κόμμα στις μετρήσεις και μια νέα, «εντελώς» αντισυστημική δύναμη, η Πλεύση Ελευθερίας, έχει πλασαριστεί στη δεύτερη θέση. Στο Μέγαρο Μαξίμου, παρότι επισήμως επιμένουν να ασχολούνται με το δικό τους κόμμα και τη μεγάλη προσπάθεια να ανεβάσουν τα ποσοστά τους, δεν μπορούν να μην κοιτούν διαρκώς τι γίνεται στη δεύτερη θέση, η οποία αλλάζει χέρια για τρίτη (!) φορά από το 2023, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί στην ιστορία της Μεταπολίτευσης. «Ξεκινήσαμε με αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ… γενικά, συνεχίσαμε με βασικό αντίπαλο τον Στέφανο Κασσελάκη, περάσαμε στο ΠΑΣΟΚ και έχουμε καταλήξει με αντίπαλο τη Ζωή Κωνσταντοπούλου», λέει με κατάπληξη κυβερνητική πηγή, περιγράφοντας τη… ζαλάδα στο Μέγαρο Μαξίμου. «Οταν δεν ξέρεις ποιον έχεις βασικό αντίπαλο, δεν ξέρεις ακριβώς και τη στρατηγική σου», παραδέχεται η ίδια πηγή.
Η πραγματικότητα είναι πως στο Μαξίμου υπάρχει αμφιθυμία. Δεν είναι μυστικό πως το προηγούμενο δίμηνο, κατά το οποίο η ένταση είχε χτυπήσει κόκκινο, η άνοδος της Ζωής Κωνσταντοπούλου «άρεσε» σε πολλούς στην κυβέρνηση, καθώς θεωρούσαν πως θα είναι η απάντηση στην πίεση που δέχονται. «Σε ένα δίπολο Μητσοτάκης ή Κωνσταντοπούλου, ο Μητσοτάκης θα προσελκύσει όλους τους “νοικοκυραίους” του παλιού “Μένουμε Ευρώπη”, καθώς η κ. Κωνσταντοπούλου αποτελεί ένα φόβητρο που αφυπνίζει και συσπειρώνει αυτή την πλευρά», ήταν η πρώτη αντίδραση που έμοιαζε λογική.
Κίνδυνος «εγκαύματος»
Οσο περνάει ο καιρός και οι παλμοί πέφτουν, υπάρχουν όμως και δεύτερες σκέψεις. Η κ. Κωνσταντοπούλου σε μερικές από τις τελευταίες μετρήσεις δείχνει να πλησιάζει το 18%, ποσοστό που υπενθυμίζεται πως αποτελούσε ζητούμενο για το ΠΑΣΟΚ ως βάση καθιέρωσης στην αξιωματική αντιπολίτευση και πλέον, μέσα σε δύο μήνες, αγγίζει η Πλεύση. Η εκρηκτική άνοδος της άλλοτε προέδρου της Βουλής έχει αρχίσει να προβληματίζει ακόμα και τους θιασώτες του διπόλου Μητσοτάκης – Κωνσταντοπούλου, καθώς το παιχνίδι με τη φωτιά μπορεί να καταλήξει σε έγκαυμα.
Ο μεγαλύτερος φόβος που εκφράζεται από κυβερνητικά χείλη και έχει αρχίσει να συζητιέται και σε εσωτερικές συσκέψεις είναι πως η κ. Κωνσταντοπούλου και όσα πρεσβεύει το κόμμα της μπορεί να οδηγήσουν σε συνολική αποσταθεροποίηση. «Τα κομματικά οφέλη δεν μπορούν να μπαίνουν πάνω από το εθνικό όφελος», σημειώνει κυβερνητική πηγή, που προσθέτει πως ένα κόμμα με τα χαρακτηριστικά της Πλεύσης μπορεί να λειτουργήσει εμπρηστικά για όλο το πολιτικό σκηνικό, συμπαρασύροντας και τη Ν.Δ.
Μπορεί αυτή η ανησυχία να οδηγήσει την κυβέρνηση σε στροφή και να επιδιώξει να αναζωπυρώσει το δίπολο με το ΠΑΣΟΚ; Απάντηση αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει, καθώς αφενός «το τανγκό θέλει δύο» και σε αυτή την περίπτωση «το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται κατώτερο των περιστάσεων», αφετέρου το Μαξίμου δείχνει ακόμα να υποφέρει από βέρτιγκο και να μην ξέρει ποιον και γιατί προτιμά για αντίπαλο. Κάτι που τελικά αποσυντονίζει και την ίδια την κυβέρνηση.
Ψάχνοντας τον δεύτερο – «Ξεκινήσαμε με αντίπαλο τον ΣΥΡΙΖΑ… γενικά, συνεχίσαμε με βασικό αντίπαλο τον Στέφανο Κασσελάκη, περάσαμε στο ΠΑΣΟΚ και έχουμε καταλήξει με αντίπαλο τη Ζωή Κωνσταντοπούλου», λέει κυβερνητική πηγή.
Τα «μπλακ άουτ»
Ο προβληματισμός για το μέλλον έρχεται να προστεθεί πάνω στον αρνητικό απολογισμό για τους χειρισμούς στο θέμα των Τεμπών. Οχι μόνο λόγω της εξωτερικής πίεσης που δέχθηκε η κυβέρνηση, αλλά κυρίως λόγω των «μπλακ άουτ» που πάθαινε η ίδια εσωτερικά.
Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ είναι το κερασάκι στην τούρτα. Κυβερνητικές πηγές παραδέχονται πλέον σήμερα πως την εβδομάδα μετά την πρώτη μεγάλη διαδήλωση της 26ης Ιανουαρίου, η διαχείριση δεν ήταν η δέουσα. Αιτία, αφενός η έντονη πίεση που ασκήθηκε από την κοινή γνώμη, αφετέρου η ελλιπής ενημέρωση. Η περίφημη πλέον συνέντευξη του πρωθυπουργού στον Alpha μνημονεύεται ακόμα ως μια «απόλυτα λάθος συνέντευξη». Είναι όμως έτσι; Κυβερνητική πηγή σημειώνει πως «με τα δεδομένα που είχαμε τότε, ο πρωθυπουργός δεν είπε κάτι λάθος», καθώς οι πληροφορίες συνέκλιναν πως το πόρισμα που θα έβγαινε θα άφηνε ανοικτό το θέμα της «εύφλεκτης ουσίας» που προκάλεσε την πυρόσφαιρα.
Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι πώς γίνεται «ολόκληρη κυβέρνηση να μην είχε πρόσβαση στη σωστή πληροφορία», με αποτέλεσμα ο ίδιος ο πρωθυπουργός να αφήνει ανοικτό παράθυρο για κάτι που τελικά δεν ίσχυε, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εικόνα της πλειοψηφίας. Οι επιτελείς του Μαξίμου έχουν εξήγηση. Σημειώνουν πως μέσα στην ατμόσφαιρα που είχε επικρατήσει, ήταν σχεδόν απαγορευτικό να επιχειρούσε κάποιος κυβερνητικός παράγοντας να λάβει γνώση των ερευνητικών δεδομένων. Ακόμη και μια απλή απόπειρα ενημέρωσης, θα μπορούσε να (παρ)ερμηνευθεί ως κυβερνητική παρέμβαση για τον επηρεασμό των ερευνών. Αποτέλεσμα αυτής της επιφυλακτικότητας ήταν να έχει μείνει το Μαξίμου στο σκοτάδι ως προς την αξιοπιστία των σεναρίων που διακινούνταν στη δημόσια σφαίρα.
Το κόστος της «αφέλειας»
Το μεγάλο μειονέκτημα αυτής της πραγματικότητας είναι πολιτικό. Οι πολίτες που ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία θέλουν και επικροτούν την οργάνωση και τη στιβαρή ηγεσία. Για την κυβέρνηση είναι πολιτικά τραυματικό να λέει πως «δεν υπήρχε συγκάλυψη, αλλά υπήρχε αφέλεια», γιατί επί της ουσίας αυτή είναι πλέον η υπερασπιστική γραμμή της.
«Δεν είμαστε Καμόρα» – Η κυβέρνηση έχει πλέον ένα βασικό αφήγημα που θα το πάει «μέχρι τέλους» και το οποίο λέει πως «λάθη κάναμε, κακοί χειρισμοί υπήρξαν, αλλά δεν είμαστε η Καμόρα που λέει η αντιπολίτευση».
Με δεδομένα όλα τα παραπάνω, η κυβέρνηση έχει πλέον ένα βασικό αφήγημα που θα το πάει «μέχρι τέλους» και το οποίο λέει πως «λάθη κάναμε, κακοί χειρισμοί υπήρξαν, αλλά δεν είμαστε η Καμόρα που λέει η αντιπολίτευση». Ως μεγαλύτερη απόδειξη για αυτό επικαλούνται πως «το πόρισμα μιας Αρχής που θεσμοθετήθηκε με πρωτοβουλία της κυβέρνησης» αποδείχθηκε ότι συντάχθηκε ερήμην του Μαξίμου και εντελώς ανεξάρτητα από τη βούλησή του. Στην κυβέρνηση πιστεύουν πως αυτό το επιχείρημα έχει αρχίσει δειλά δειλά να πείθει μεγαλύτερο κοινό, καθώς στις τελευταίες μετρήσεις το ποσοστό των πολιτών που πιστεύουν στη συγκάλυψη είναι μεν ακόμα πολύ μεγάλο, αλλά έχει πέσει σχεδόν 5 μονάδες σε σχέση με ένα μήνα πριν. Η επόμενη στροφή του roller coaster, όμως, κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα ποια θα είναι.
