Γράφει η Κωνσταντίνα Γκιζη
Σου το έχουν πει ποτέ; Ήσουν ποτέ τόσο τυχερός /η ώστε να ακούσεις μια τέτοια πρόταση; Θα ήσουν… το ξέρω ότι θα ήσουν! Γιατί άνθρωποι σαν εσένα είναι χαρισματικοί!
Είναι αυτοί που μπαίνουν σε ένα δωμάτιο και η ενέργεια αλλάζει, άνθρωποι που σε κοιτάνε και σε αφοπλίζουν, άνθρωποι που κάποιος αναζήτησε στο πλήθος για να βεβαιωθεί ότι όλα θα πάνε καλά, άνθρωποι που ένας άγνωστος έφερε στο μυαλό την μορφή ή τα λόγια τους για να καθησυχάσει τον εαυτό του σε μια κρίση πανικού… Άνθρωποι που αν θέλουν μπορούν να σταματήσουν την γη να γυρίζει..!
Αυτοί οι άνθρωποι βέβαια δεν ήταν πάντα έτσι, δεν γεννηθήκαν έτσι και ίσως αν ήταν στο χέρι τους δεν θα θέλανε να είχαν γεννηθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες που τους οδήγησαν να ψάξουν να βρουν την μαγεία τους και να την ανασύρουν από τα βάθη της ψυχής τους! Είναι όλοι αυτοί που γεννηθήκαν σε κακ0ποίηση, σε ένταση, σε φωνές, σε κλάματα, σε καταστάσεις που τις βλέπεις σε ταινίες που απαγορεύονται από μια ηλικία και κάτω αλλά από αυτήν την ηλικία και κάτω εκείνοι βιώσαν όλα τα απαγορευμένα…
Αυτοί μεγάλωσαν με ένα βάρος που δεν ήταν καν δικό τους, δεν ήταν καν των υπολοίπων ατόμων που τους περιτριγύριζαν, ήταν βάρος γενεών, ήταν εκείνοι που έφταιξαν χωρίς να πράξουν. Σαν κάποιος να τους κατηγόρησε που γεννηθήκαν, σαν κάποιος να είχε νευρά μαζί τους που αποφάσισε να τους φέρει στο κόσμο!
Όσο μεγάλωναν μέσα στην κακοποίηση αυτά τα άτομα είχαν να επιλέξουν, είτε να πνιγούν από το σκοτάδι, είτε να το εξουσιάσουν. Δεν είχαν σίγουρα να φοβούνται για το αν το σκοτάδι θα τους έπνιγε, γιατί ήταν ήδη μέσα τους και αυτοί πέρασαν μέσα από αυτό για να σου δείξουν τον τρόπο να πας στα δικά σου σκοτάδια, κρατώντας το πιο λαμπερό φως και να σου πουν: Ξέρεις τι; Δεν τρέχει και κάτι, έχω και εγώ ένα σκοτάδι, φέρτα να τα κάνουμε παρέα, να πουν τα νέα τους!!
Αυτοί που τους είπες: Καταστράφηκα με αυτό που έγινε και σου είπανε: Ε και; Έλα να σου πω πως ένιωσα εγώ όταν το έπαθα! Αυτοί οι άνθρωποι πήραν το ρολό του φροντιστή που δεν είχαν ποτέ στην ζωή τους, αυτόν τον άνθρωπο που ένα παιδί χρειάζεται να γίνει το πρότυπο του, τα πρέπει και τα όχι του, τα μη και τα επιτέλους!Άλλη λύση λοιπόν δεν είχαν από το να κάνουν πρότυπο αυτό που έβλεπαν στον καθρέφτη και αν έχεις κάνει αυτή τη διαδικασία, που καμιά παρομοίωση δεν μπορεί να περιγράψει το μεγαλείο της, είμαι πολύ περήφανη για σένα! Και σε περίπτωση που το έχεις κάνει και δεν το έχεις συνειδητοποιήσει το έχω δει εγώ και είμαι περήφανη για σένα!
Είμαι πολύ περήφανη για εσένα που ενώ δεν σου χαριστήκαν τα βασικά, πλέον απέκτησες όσα θεωρούσες τις υπερβάσεις. Είμαι πολύ περήφανη για εσένα που μπόρεσες να κρατήσεις το ήθος σου όταν όλοι σου έλεγαν ότι αυτά είναι ξεπερασμένα και θα μείνεις μόνη σου. Είμαι πολύ περήφανη για εσένα που τα κάποτε όνειρα σου είναι η καθημερινότητα σου. Είμαι πολύ περήφανη για εσένα που πηγές κόντρα σε ολόκληρες γενιές και πέρασες τους χειρότερους φόβους σου μόνη, αντιμέτωπη με το μυαλό σου και ισορρόπησες τα πάντα! Είμαι πολύ περήφανη για εσένα που δεν κρύβεις τα σημάδια σου αλλά επιδεικνύεις τα παράσημα..!
Αυτό το άρθρο είναι για εσένα που το μυαλό σου επιτέθηκε στο σώμα σου και μοιραία απέκτησες κάποιο αυτοάνοσο, για εσένα που είδες όλους τους συμμαθητές και φίλους να ζουν μια ζωή ξέγνοιαστη σαν νέοι και εσένα δεν είχε φροντίσει κάνεις να σου εξασφαλίσει μια τέτοια ζωή και έπρεπε να θυσιάσεις αυτά τα χρόνια, για εσένα που δυνάμωσες πιο πολύ από τον κακ0ποιητή σου και όταν αντιστράφηκαν οι ρόλοι της κακ0ποίησης κράτησες το ήθος σου. Για εσένα που δεν φοβήθηκες τις ευθύνες ενός σπιτιού και μιας οικογένειας και άλλες στην ηλικία σου κανόνιζαν διακοπές με τα λεφτά του μπαμπά, για εσένα που πληγώθηκες τόσες φορές και συνέχισες να εμπιστεύεσαι εκείνο το άτομο γιατί τίμησες τις αναμνήσεις σου μαζί του. Για εσένα που έδωσες 2 φορές πανελλήνιες για το αποτέλεσμα που ήθελες και όχι για οτιδήποτε τύχει σαν αποτέλεσμα, για εσένα που πήρες την απόφαση να φύγεις στο εξωτερικό να σπουδάσεις και να ψάξεις το μέσα σου ακόμα και αν δεν το κάνεις με τον πιο σωστό τρόπο. Για εσένα που όπως έφτιαχνες σχέσεις κακ0ποιητικές, έτσι και τις τελείωνες σπάζοντας τον κύκλο και παράλληλα τα όνειρα που είχες με αυτόν τον άνθρωπο…
Για εσένα που έπαθες κρίση πανικού στη δουλεία και το ξεπέρασες στην τουαλέτα με κλάματα και βγήκες σαν να μην συνέβαινε τίποτα, για εσένα που άλλαξες πεζοδρόμιο για να μην φοβάται η κοπέλα μπροστά σου στο σκοτεινό δρόμο, για εσένα που όταν δεν έβρισκες εδώ δουλεία αντί να κλαφτείς έφυγες στο εξωτερικό και ας ήσουν τρομοκρατημένος για το τι θα αντιμετωπίσεις!
Εσένα που τα βράδια σε παίρνει ο ύπνος κλαίγοντας μην τα παρατάς τελειώνουν αυτές οι νύχτες μαχήτρια μου…!
Εσένα που ξυπνάς με ένα κενό και το κουβαλάς στην πλάτη σου όλη τη μέρα νομίζοντας ότι καταφέρνεις τα ελάχιστα, δεν φαντάζεσαι τι επιβράβευση σε περιμένει πολεμιστή μου…!
Τα ίδια φοβόμαστε. Τα ίδια ονειρευόμαστε. Μην τα παρατάς.
Όταν μεγαλώσω θέλω να σου μοιάσω, όταν θα μιλάμε στην παρέα μου για σιδερένια θέληση θα σε φέρνω σαν παράδειγμα, όταν θα με ρωτάνε ποιος μπορεί να κουβαλήσει τον κόσμο στις πλάτες του θα λέω πάντα εσένα!!!
Σε περίπτωση που δεν στο είπε κάνεις σήμερα είμαι πολύ περήφανη για σένα!!
Διαβάστε επίσης
