Το καλοκαίρι μάς έχει δοθεί ως ανάπαυλα. Ή τουλάχιστον έτσι ξεκίνησε. Ένα διάλειμμα από τους ρυθμούς, τις ευθύνες, τις οθόνες, τις ρουτίνες του χειμώνα. Κι όμως, για πολλούς, εξελίσσεται σε περίοδο κούρασης διαφορετικού τύπου: υποχρεώσεις αναψυχής, διακοπές με πρόγραμμα, σύγκριση εμπειριών. Αν θέλεις αυτό το καλοκαίρι να είναι λιγότερο εξαντλητικό και περισσότερο ουσιαστικό, ίσως να μην χρειάζεσαι παραπάνω, αλλά λιγότερα και πιο προσεκτικά επιλεγμένα.
Τι πρέπει να προσέξεις
1. Το σώμα σου – χωρίς εμμονή
Η φροντίδα του σώματος είναι απαραίτητη το καλοκαίρι – αντηλιακή προστασία, ενυδάτωση, ξεκούραση. Όμως άλλο φροντίδα, άλλο εμμονή. Οι υπερβολικές αναφορές στο «καλοκαιρινό σώμα» δημιουργούν έναν σιωπηλό κανόνα, ότι πρέπει να παρουσιαστείς ιδανικός, καλογυμνασμένος, ξένοιαστος. Το καλοκαίρι είναι από τις εποχές όπου το σώμα έχει τις περισσότερες ανάγκες και εμείς, τις περισσότερες ανασφάλειες για αυτό.
Advertisment
Η εικόνα που προβάλλεται κοινωνικά δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο των σωμάτων, ούτε τη μοναδικότητα της ανθρώπινης παρουσίας. Η πίεση να ανταποκριθείς σε πρότυπα που αλλάζουν κάθε χρόνο δημιουργεί άγχος και σωματική δυσφορία. Φρόντισε να εστιάζεις στη λειτουργικότητα του σώματος και την άνεση κι όχι στην εμφάνιση που ανταποκρίνεται σε φωτογραφικά φίλτρα.
Χάρισέ του νερό, σκιά, απλότητα. Το καλοκαίρι δεν είναι πασαρέλα, είναι επιστροφή στην επαφή με το φυσικό και το ανθρώπινο. Κάνε χώρο για ξεκούραση χωρίς ενοχή και για κίνηση που προσφέρει ευχαρίστηση αντί για τιμωρία.
2. Τον ρυθμό σου
Η κοινωνική ταχύτητα αυξάνει το καλοκαίρι: «Πού πήγες;», «Τι έκανες;», «Με ποιους;». Το καλοκαίρι μετατρέπεται σε αγώνα εμπειριών, γεμάτο stories, σχέδια, φωτογραφίες. Όμως δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Αντίθετα, είναι η ευκαιρία να ακούσεις ξανά τον ρυθμό σου. Να μην κάνεις τίποτα και να μην απολογείσαι για αυτό. Να χορταίνεις ένα ηλιοβασίλεμα χωρίς φωτογραφία.
Advertisment
Αν βγάλεις τον εαυτό σου από τη λογική της συνεχούς επιβεβαίωσης, δημιουργείς χώρο για αληθινή εμπειρία. Το σώμα χαλαρώνει όταν δεν «δουλεύει» για την εντύπωση. Το μυαλό ξεκουράζεται όταν δεν καταγράφει μόνο για να δημοσιεύσει. Και η απόλαυση μεγαλώνει όταν δεν πρέπει να τη διεκδικήσεις.
Το να αναπνέεις αργά, να περπατάς χωρίς προορισμό, να ακούς τον αέρα χωρίς μουσική υπόκρουση είναι αναγκαίες στάσεις επανασύνδεσης με τον εαυτό σου.
3. Τις προσδοκίες σου
Υπάρχει ένα είδος κρυφής έντασης στο καλοκαίρι. Η ανάγκη να είναι «τέλειο». Οι εικόνες από τα social media ενισχύουν αυτή την πίεση. Όμως η ευχαρίστηση δεν έρχεται από την τελειότητα αλλά από τη συνάφεια. Δεν χρειάζεσαι την πιο μακρινή παραλία, το πιο ψαγμένο νησί, το πιο πετυχημένο πρόγραμμα. Χρειάζεσαι επαφή, ανάπαυση, χώρο για το απρόοπτο.
Προσδοκίες που βασίζονται σε εξωτερικά πρότυπα σπάνια οδηγούν σε ικανοποίηση. Αντίθετα, αφήνουν ένα αίσθημα ανεπάρκειας — ότι κάτι λείπει, ότι κάπου αλλού συμβαίνει κάτι καλύτερο. Το να επαναπροσδιορίσεις τι έχει αξία για σένα αυτό το καλοκαίρι, είναι ίσως το πιο απελευθερωτικό βήμα.
Η γνήσια ξεκούραση δεν χρειάζεται θεατές, χειροκρότημα ή likes. Αρκεί να είσαι ειλικρινής με αυτό που ζητάς και να στο επιτρέπεις.
4. Τις σχέσεις σου
Οι καλοκαιρινές συνθήκες προσφέρουν περισσότερο χρόνο με τους δικούς σου ανθρώπους, αλλά και περισσότερες τριβές. Η ζέστη, η συνύπαρξη, οι διαφορετικοί ρυθμοί μπορούν να φέρουν ένταση. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να παρατηρείς, να δίνεις χώρο, να επικοινωνείς.
Οι σχέσεις, όταν εκτίθενται σε νέο περιβάλλον και περισσότερο χρόνο, βγάζουν στην επιφάνεια στοιχεία που δεν φαίνονται μέσα στην καθημερινότητα. Οι μικρές διαφορές μεγαλώνουν, η ανεκτικότητα εξαντλείται, οι ρόλοι αλλάζουν. Αυτό δεν είναι πρόβλημα αλλά φυσική διαδικασία.
Δες το ως ευκαιρία να δεις καθαρά. Μην αποφύγεις τις εντάσεις, αλλά μην τις μεγεθύνεις. Αναζήτησε τις ρίζες και όχι το σύμπτωμα. Και θυμήσου πως η καλύτερη καλοκαιρινή συζήτηση δεν είναι η πιο εντυπωσιακή, αλλά αυτή που φέρνει ησυχία μετά.
5. Την ανάγκη για σιωπή
Το καλοκαίρι μπορεί να είναι πολύ θορυβώδες από μουσική, κόσμο, βιαστικά σχέδια, ψηφιακή υπερφόρτιση. Όμως κάπου ανάμεσα υπάρχει και η σιωπή που σου χρειάζεται. Ένα πρωινό χωρίς οθόνες. Ένα βράδυ χωρίς ατζέντα. Μια βόλτα χωρίς προορισμό.
Η εσωτερική ησυχία είναι αναγκαία και δεν χρειάζεται να διακόψεις τα πάντα γι’αυτή. Αρκεί να θυμηθείς ότι, όσο εξωστρεφές κι αν μοιάζει το καλοκαίρι, δεν παύει να είναι και περίοδος επανεκκίνησης. Και κάθε επανεκκίνηση έχει σιωπή μέσα της.
Αυτό το καλοκαίρι λοιπόν, αντί να ρωτήσεις «τι να κάνω;», δοκίμασε να αναρωτηθείς: «πώς θέλω να νιώθω;» και μετά άφησε τις επιλογές σου να ακολουθήσουν εκείνο το συναίσθημα. Το σώμα σου, ο ρυθμός σου, οι σχέσεις σου, όλα χρειάζονται λίγο λιγότερη απόδειξη και λίγο περισσότερη παρουσία. Αν είναι να κρατήσεις κάτι από αυτό το καλοκαίρι, ας είναι η ελευθερία να ζήσεις με τρόπο που να σε εκφράζει και να σε ξεκουράζει πραγματικά.
