Αυτό που συμβαίνει στη Νέα Δημοκρατία και ευρύτερα στο πολιτικό σκηνικό από το 2023 είναι πρωτοφανές. Το κυβερνών κόμμα ξεκίνησε μετά τις εκλογές του 2023 με αντίπαλο τον… κανένα, καθώς ο Αλέξης Τσίπρας παραιτήθηκε αμέσως μετά την ήττα του. Ακολούθησε η περίοδος του Στέφανου Κασσελάκη, που εξελέγη πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και δημιούργησε μια πρόσκαιρη, όπως φάνηκε, δυναμική φέρνοντας καθαρά τον ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη θέση. Η διπλή διάσπαση του κόμματος έφερε το ΠΑΣΟΚ, μετά 13 χρόνια, στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με το Μαξίμου να προετοιμάζεται για την αναβίωση του παραδοσιακού διπόλου με το ΠΑΣΟΚ, κάτι που όμως δεν κράτησε πολύ. Η νέα ανατροπή με την απότομη άνοδο της Ζωής Κωνσταντοπούλου τους τελευταίους μήνες, με όχημα τα Τέμπη, έφερε το Μαξίμου μπροστά σε μια νέα κατάσταση, η οποία όμως κανείς δεν ξέρει αν είναι τελεσίδικη.

Ποιον έχει τελικά αντίπαλο το Μαξίμου και πώς προετοιμάζεται; Πριν από μερικές ημέρες η Ντόρα Μπακογιάννη προέβλεψε πως η Πλεύση Ελευθερίας θα πέσει ξανά σε ποσοστά, την ώρα που οι τελευταίες μετρήσεις δείχνουν πως η ψαλίδα μεταξύ δεύτερου και τρίτου κόμματος, δηλαδή Πλεύσης και ΠΑΣΟΚ, έχει μικρύνει ξανά και η μάχη της δεύτερης θέσης δεν έχει οριστικοποιηθεί. Το πρόβλημα γίνεται μεγαλύτερο καθώς και στο εσωτερικό της κυβέρνησης υπάρχει διχογνωμία για το ποιο κόμμα είναι… καλύτερο να έχουν ως βασικό αντίπαλο, αναγκάζοντας το Μαξίμου σε ένα διαρκές κυνηγητό «εναντίον όλων».
Δεν είναι πλειοψηφία, αλλά υπάρχει μια σημαντική μερίδα κυβερνητικών στελεχών και βουλευτών που θεωρούν πως το καλύτερο τόσο για τη Ν.Δ. όσο και για τη χώρα είναι να επέλθει μια «κανονικότητα» και το ΠΑΣΟΚ να βρεθεί ξανά στη δεύτερη θέση. Αυτή η οπτική θεωρεί πως η πολιτική κανονικότητα και η αντιπαράθεση με ένα «πιο θεσμικό κόμμα» όπως το ΠΑΣΟΚ θα βοηθήσει και τη Ν.Δ. να έχει πιο καθαρές θέσεις, ενώ η αναβίωση της «παραδοσιακής μάχης» θα δώσει ώθηση και στο κυβερνών κόμμα. Επιπλέον, υπάρχει η ανησυχία πως η δεύτερη θέση για ένα αντισυστημικό κόμμα όπως η Πλεύση Ελευθερίας κρύβει κινδύνους και για τη χώρα, καθώς «κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και το πείραμα δεν πέτυχε».

Τα αχαρτογράφητα νερά στη δεύτερη θέση είναι «αχαρτογράφητα νερά και για τη χώρα», λέει έμπειρος υπουργός της κυβέρνησης. Η πλειονότητα των κυβερνητικών στελεχών, ωστόσο, φαίνεται να «προτιμά» ως βασικό αντίπαλο τη Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Ο πρώτος λόγος είναι πως το δίπολο Ν.Δ. ή Πλεύση Ελευθερίας θεωρείται πως μπορεί να οδηγήσει πολλούς «συστημικούς ψηφοφόρους» που ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ ή και κάποιο άλλο κόμμα να κινηθούν προς τη Νέα Δημοκρατία, δημιουργώντας μια αναβίωση του παλιού «Μένουμε Ευρώπη». Ενας δεύτερος λόγος που δεν ομολογούν δημόσια, αλλά μόνο σε πολύ κλειστές συζητήσεις, είναι πως εφόσον το ΠΑΣΟΚ είναι στην τρίτη θέση «θα πιεστεί περισσότερο για μια συγκυβέρνηση εφόσον η Ν.Δ. δεν καταφέρει να κερδίσει την αυτοδυναμία». Η ίδια πηγή μάλιστα αναφέρει πως το ΠΑΣΟΚ ως τρίτο δεν θα έχει ισχυρά επιχειρήματα για να αρνηθεί μια κυβέρνηση συνεργασίας ώστε να μη μείνει η χώρα χωρίς κυβέρνηση, και εφόσον δεν το κάνει, τότε «θα απορροφηθεί από τη Ν.Δ. σε τυχόν δεύτερες εκλογές με στόχο τον σχηματισμό κυβέρνησης».