Νωρίς το βράδυ της Τρίτης, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Πλεύση Ελευθερίας βρέθηκαν για πρώτη φορά γύρω από το ίδιο τραπέζι στη Βουλή. Το πράσινο στρατόπεδο εκπροσώπησαν οι ∆ημήτρης Μπιάγκης και ∆ημήτρης Μάντζος και την Κουμουνδούρου ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και ο ∆ιονύσης Καλαματιανός. Πέτη Πέρκα και Ζωή Κωνσταντοπούλου συμπλήρωσαν την εξάδα που «κλείδωσε» σε μεγάλο βαθμό το κείμενο της πρότασης δυσπιστίας. Αργά το βράδυ της ίδιας μέρας πηγές τόσο από τη Χαριλάου Τρικούπη όσο και από την Κουμουνδούρου εξηγούσαν στην «Κ» τον λόγο για τον οποίο το «θερμόμετρο» ανέβηκε επικίνδυνα. Από το ΠΑΣΟΚ δεν διαπραγματεύονταν ο Νίκος Ανδρουλάκης να μην είναι ο αρχηγός που θα ανακοινώσει στο σώμα την πρωτοβουλία των τεσσάρων, ακολουθώντας, όπως τόνιζαν, τον κανονισμό της Βουλής. Στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν στελέχη που χαρακτήριζαν «βοναπαρτική» την απαίτηση της Χαριλάου Τρικούπη κάνοντας τελικά πίσω, όπως και τα άλλα δύο κόμματα. Η λακωνική και σύντομη τοποθέτηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να καπελώσει τους υπόλοιπους τρεις, ηρέμησε τα πνεύματα.
Συντροφικά. Οταν ο Αλέξης Χαρίτσης επιτέθηκε στην κυβέρνηση για το email Τριαντόπουλου, σε κοινή γραμμή με τον Σωκράτη Φάμελλο για κλήση στην προανακριτική επιτροπή του Γιώργου Γεραπετρίτη και του Ακη Σκέρτσου, βουλευτές της Κουμούνδουρου σχολίαζαν με χιουμοριστική – συντροφική διάθεση: «Επανήλθε στις εργοστασιακές ρυθμίσεις».
Νεύρα για τις μεταγραφές
Το τριήμερο της συζήτησης στη Βουλή ήταν μια πρόβα συμπόρευσης ή μια αναγκαστική συνύπαρξη κάτω από μια πολύ ειδική περίσταση; Οι συνθήκες δεν είναι ώριμες και όλα τα σημάδια έδειξαν από την αρχή πως η «συγκατοίκηση» είχε ημερομηνία λήξης το βράδυ της Παρασκευής. Ο εκνευρισμός ήταν αρκετά μεγάλος στην Κουμουνδούρου όταν πληροφορήθηκαν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα ανακοινώσει την ένταξη του Πέτρου Παππά στο κοινοβουλευτικό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ την ημέρα αναγγελίας της πρότασης δυσπιστίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη εισηγούνταν στον Σωκράτη Φάμελλο να προχωρήσουν σε ανακοίνωση, όπως είχε γίνει με τη Ράνια Θρασκιά. Κάποιες γραμμές μάλιστα φέρεται να είχαν γραφτεί, ωστόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε να θολώσει το μήνυμα της ημέρας. Με ξεχωριστές στρατηγικές, εκπέμποντας σε διαφορετικές συχνότητες, οι τέσσερις αρχηγοί κοίταξαν πρωτίστως, μέσα από τη μεγάλη εικόνα της συγκρότησης ενός αντικυβερνητικού μετώπου, να συσπειρώσουν το κοινό τους.
Αξιολόγηση. Τον δρόμο για πρόωρες κάλπες, με όρους Δημοσίου, έδειξε στην ομιλία της η Ολγα Γεροβασίλη: «Η κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και τα γαλάζια παιδιά έχετε αρνητική αξιολόγηση. Δηλαδή –με τους δικούς σας όρους– διαθεσιμότητα και απόλυση. Θα συνιστούσα την παραίτηση».
Η σύγκριση με το παρελθόν καταδεικνύει πως η πρόταση δυσπιστίας μπορεί να είχε πολιτικό περιεχόμενο, όμως δεν είχε κάποιο αντίκρισμα. Κανείς από τους τέσσερις δεν ευχόταν σε αυτή τη φάση να γίνει το «ατύχημα» και να τρέξουν οι πολιτικές εξελίξεις. Τα στοιχεία όλων των πρόσφατων ερευνών δείχνουν ότι η αντιπολίτευση, χωρίς «πυξίδα», ψάχνει να βρει τον προσανατολισμό της. Αυτό που προκύπτει είναι πως το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Πλεύση Ελευθερίας, που εμφανίζονται να περνούν το όριο εισόδου στη Βουλή, μετά βίας καταφέρνουν, αν αθροιστούν, να ξεπεράσουν το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας, που βρίσκεται στα πιο χαμηλά της επίπεδα. Η συνθήκη που επικρατεί αυτή τη στιγμή, με την ενίσχυση της αντισυστημικής ψήφου, μόνο μεγαλύτερο κατακερματισμό μπορεί να φέρει στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Για ποιο λόγο η Ζωή Κωνσταντοπούλου, τη στιγμή που βλέπει τα νούμερά της να διπλασιάζονται, να μπει σε μια ατέρμονη συζήτηση συνεργασιών που μόνο φθορά μπορεί να της προκαλέσει;
Νούμερο. 2 Την Πέμπτη το βράδυ, ο Παύλος Πολάκης ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους πώς του φάνηκαν οι παρεμβάσεις του Σωκράτη Φάμελλου στη Βουλή. Το «Νο 2» του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίστηκε ευχαριστημένο, δείχνοντας για ακόμα μία φορά πως στην Κουμουνδούρου επικρατούν –παρά την γκρίζα δημοσκοπική εικόνα– «ήρεμα νερά».
Το γεγονός πως «ένας μόνος του δεν μπορούσε» να προχωρήσει στην πρόταση δυσπιστίας αποτύπωσε την αναιμική παρουσία των κοινοβουλευτικών προοδευτικών δυνάμεων. Οι τέσσερις είχαν επιχειρήσει να πιέσουν την κυβέρνηση και πριν από ένα χρόνο, καταθέτοντας πρόταση δυσπιστίας πάλι για τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών. Το διάστημα που ακολούθησε έδειξε πως κανείς τους δεν κέρδισε κάτι. Μήπως αυτή τη φορά θα έπρεπε να το «πάνε αλλιώς; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό, αλλά εύλογο και προκύπτει από τη στασιμότητα των δυνάμεων της αντιπολίτευσης σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο για το Μαξίμου. Είναι τουλάχιστον παράδοξο η δημοφιλία της κυβέρνησης να πέφτει και να μην εμφανίζει μια αξιόλογη δυναμική ένας εναλλακτικός πόλος διακυβέρνησης.
Το «ξεπάγωμα»
Την κουβέντα περί συμπόρευσης την απορρίπτει πρώτο κατηγορηματικά το ΠΑΣΟΚ. Ισως αυτό το γεγονός, κατά έμπειρους κοινοβουλευτικούς, να του αφαιρεί την προοπτική της κυβερνησιμότητας. Η αυτονόμηση ενδεχομένως να έχει πιο έντονα χαρακτηριστικά από εδώ και στο εξής, καθώς στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν καταλάβει πως η συνεργασία με τους δύο της Αριστεράς και την αντισυστημική Πλεύση Ελευθερίας δίνει πάτημα στη Νέα Δημοκρατία να ισχυρίζεται ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης πήρε «διαζύγιο» με το Κέντρο. Παραγόμενο αποτέλεσμα από την τριήμερη συζήτηση, όπως όλα δείχνουν, είναι το «ξεπάγωμα» στις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς. Στα ραντάρ της «Κ» ήρθε η πληροφορία πως μετά παρέμβαση του Σωκράτη Φάμελλου περίπου 10 βουλευτές της Κουμουνδούρου βρέθηκαν στην Ολομέλεια την Τετάρτη για να παρακολουθήσουν την τοποθέτηση του Αλέξη Χαρίτση κατά τη συζήτηση της προ ημερησίας σε μια κίνηση ουσιαστικού πολιτικού συμβολισμού. Αλλες πηγές σημείωναν πως οι δύο αρχηγοί είχαν την ευκαιρία να τα πουν για 5-10 λεπτά στη Βουλή, διά ζώσης, σε σχέση πάντα με την πρόταση δυσπιστίας. Ελάχιστοι παρατήρησαν επίσης ότι πριν από δύο εβδομάδες η Εφη Αχτσιόγλου, η οποία φέρεται να έχει «παγωμένες» σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα μετά τις εσωκομματικές εκλογές του 2023, δήλωσε στην ΕΡΤ ότι συμφωνεί και προσυπογράφει το άρθρο του πρώην πρωθυπουργού στην ΕΦΣΥΝ για τη Δικαιοσύνη. Οχι πως η «εξίσωση» επαναπροσέγγισης των πρώην συντρόφων είναι εύκολη. Μια πιθανή συνεργασία, όμως, μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς θα μπορούσε να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς τη Χαριλάου Τρικούπη.
