Η αλλαγή ηγεσίας στις Ηνωµένες Πολιτείες Αµερικής πριν περίπου από έναν χρόνο έδωσε το έναυσµα για την επαναφορά σε περίοδο εµπορικών πολέµων, δασµών και φυσικά αναταραχών στα χρηµατιστήριο εµπορευµάτων και όχι µόνο. Μέσα σε περίπου ένα έτος οι χρηµατιστηριακές τιµές βάµβακος µειώθηκαν κατά 10 σεντς ανά λίµπρα, επίπεδα τιµών που αντιστοιχούν σε 22 λεπτά το κιλό. Παράλληλα το δολάριο κατά την ίδια περίοδο µειώθηκε έναντι του ευρώ κατά 9%. Η επιβολή δασµών από τις ΗΠΑ προς την Κίνα και πολλές άλλες χώρες όπως και τα αντίστοιχα «αντίποινα» δυσκόλεψαν τη ροή του εµπορίου σε µια παγκόσµια αγορά όπου η ζήτηση δεν ήταν και στα φόρτε της. Παράλληλα, σηµειώθηκαν και άλλα γεωπολιτικά ζητήµατα, τα οποία επηρεάζουν τα χρηµατιστήρια εµπορευµάτων, όπως οι Χούθις στο Σουέζ, ο πόλεµος Ουκρανίας – Ρωσίας, η ένταση στην Μέση Ανατολή.
Η θέση της σοδειάς µας στην παγκόσµια αγορά
Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έγιναν αρκετές πωλήσεις, εντούτοις όχι για τη σοδειά µας. Τα ηνία κράτησε για άλλη µια φορά το βραζιλιάνικο βαµβάκι, µε τιµές όπως πάντα ανταγωνιστικές. Επίσης, σηµειώθηκαν πωλήσεις για τα αµερικανικά βαµβάκια και αυτά της Αυστραλίας. Ο λόγος που το ελληνικό προϊόν δεν είναι πολύ της «µόδας» τελευταία είναι καθαρά η τιµή του. Όσο και να µας φαίνεται περίεργο, οι τιµές που προσφέρουµε είναι πολύ ακριβότερες σε σχέση µε τον ανταγωνισµό και επακόλουθα οι κλώστες του ελληνικού στρέφονται σε άλλες οικονοµικότερες λύσεις. Εφόσον βγούµε στην αγορά µε περίπου 1,5-2 σεντς ανά λίµπρα έκπτωση, οι πωλήσεις θα προχωρήσουν µε καλό ρυθµό. ∆ιαφορετικά, θα συνεχίσουµε να προχωράµε µε αυτό το αργό µοτίβο των µικρών ποσοτικά πωλήσεων σε µετρηµένους αγοραστές.
Πέραν της Τουρκίας, η οποία ως γνωστό, περνάει µια φάση δύσκολη στην κλωστοϋφαντουργία της, η Αίγυπτος αυξάνει την ποσότητα εισαγωγών για τη σοδειά µας, αλλά παράλληλα αυξάνει και την εισαγωγή άλλων σοδειών, όπως τα βραζιλιάνικα.
Τέλος, αυτό που κουβεντιάστηκε αρκετά στο συνέδριο είναι το ενδεχόµενο η ραγδαία µείωση των ναύλων να οδηγήσει ξανά στην αύξηση των εξαγωγών µας προς την Άπω Ανατολή. Αυτό θα ήταν µια νίκη για τη σοδειά µας, η οποία εδώ και αρκετά χρόνια εξάγεται κυρίως στις δύο γειτονικές µας αγορές, την Τουρκία και την Αίγυπτο. Μάλιστα, θα µας βοηθούσε ιδιαίτερα εφόσον άνοιγε ξανά η διώρυγα του Σουέζ για τις φορτώσεις, δεδοµένου ότι θα επανερχόµασταν σε πολύ µικρότερης χρονικής διάρκειας φορτώσεις σε αγορές που θέλουν το ελληνικό βαµβάκι.
Πόλεµος µεταξύ των φυσικών και συνθετικών ινών
Στόχος να επιστρέψει η βαµβακερή ίνα, ανακτώντας το χαµένο έδαφος
Κυρίαρχο θέµα του συνεδρίου αποτέλεσε η µάχη µεταξύ των συνθετικών και φυσικών ινών και πως η βαµβακερή ίνα θα επιστρέψει ξανά µε δυναµική, ανακτώντας το χαµένο έδαφος. Όσο η τεχνολογία προχωράει, βγαίνουν νέες συνθετικές ίνες στην αγορά µε καλύτερη πλέξη και κλώση, περισσότερο «φιλικές» στο ανθρώπινο σώµα µε αποτέλεσµα να έχουµε φτάσει σε αρνητικό ρεκόρ µεριδίου βαµβακερής ίνας στα ρούχα. Βέβαια, στο κοµµάτι της βιωσιµότητας, το βαµβάκι ακόµα προηγείται. Σύµφωνα µε πρόσφατες µελέτες, το µερίδιο βαµβακερής ίνας στο σύνολο των ινών φτάνει περίπου σε ποσοστό το 25-27%, όταν τα συνθετικά έχουν φτάσει πλέον πάνω από το 60%.
Για να καταλάβουµε τη σηµασία αυτού του αρνητικού φαινοµένου, ο κεντρικός και σηµαντικότερος οµιλητής, γνωστός και ως γκουρού για την πορεία του χρηµατιστηρίου, Joe Nicosia, εστίασε στο συγκεκριµένο ζήτηµα, προτρέποντας όλους τους εκπροσώπους χωρών να βάλουν στην άκρη τις όποιες διαφορές και να ασχοληθούν µε συντονισµένες κινήσεις σαν ένας κλάδος στο να προωθήσουν τη βαµβακερή ίνα. Επακόλουθα, σύµφωνα µε τον ίδιο, αν µεγαλώσει ξανά η «πίτα» για το βαµβάκι, θα επωφεληθούµε όλοι µας. Όπως πολύ πετυχηµένα ακούστηκε στο συνέδριο «χρειαζόµαστε µια επανασύνδεση του καταναλωτή µε το βαµβακερό ύφασµα».
Τα θεµελιώδη για την παγκόσµια παραγωγή και κατανάλωση
Κατά τα φαινόµενα, στη φετινή σεζόν η παγκόσµια παραγωγή θα είναι ελαφρά µειωµένη σε σχέση µε την αντίστοιχη περσινή. Σηµαντική αύξηση φαίνεται να υπάρχει στην Κίνα, λόγω των αυξηµένων εκτάσεων και των υψηλότερων αποδόσεων. Στις ΗΠΑ αντίστοιχα, σηµειώθηκε µεγάλη µείωση στα καλλιεργούµενα στρέµµατα και λογικά αναµένεται σηµαντικά χαµηλότερη παραγωγή. Να σηµειωθεί ότι πριν µερικούς µήνες περιµέναµε µεγαλύτερη µείωση, η οποία όµως αναιρέθηκε λόγω των καλύτερων αποδόσεων στα χωράφια.
Στον τοµέα της ζήτησης, η αλήθεια είναι πως το ρευστό παγκόσμιο τοπίο αναγκάζει τους κλώστες να µην προβαίνουν σε µεγάλες κινήσεις, αλλά να αγοράζουν µόνο τις ποσότητες οι οποίες τους είναι απαραίτητες, προκειµένου να µπορέσουν να καλύψουν τις άµεσες ανάγκες τους. Το µεγαθήριο του παρελθόντος Κίνα δείχνει σιγά σιγά να χάνει τα ινία της κατανάλωσης ίνας, µε ανερχόµενους παίχτες το Μπαγκλαντές και το Βιετνάµ. Μάλιστα, σύµφωνα µε τις τελευταίες εκτιµήσεις, αυτές οι χώρες θα ξεπεράσουν φέτος την Κίνα στις εισαγωγές. Να θυµίσουµε πως η Κίνα πριν δύο σεζόν, την περίοδο 2025-2026 είχε εισάγει 3,2 εκατ. τόνους. Τέτοια νούµερα είναι απίθανο να τα δούµε φέτος, καθώς η παραγωγή τους έχει αυξηθεί, αλλά και δεν υπάρχει για την ώρα διάθεση για χτίσιµο κρατικών αποθεµάτων.
Στην εξίσωση για την εκτίµηση της πορείας του χρηµατιστηρίου δεν θα έλειπαν µε τίποτα τα γνωστά µας κερδοσκοπικά κεφάλαια. Οι κερδοσκόποι από τον Αύγουστο του ‘24 είναι βαριά τοποθετηµένοι στην πτώση και µόνο για µικρά χρονικά διαστήµατα έχουν µειώσει λιγάκι αυτή τη θέση. Μάλιστα, οι πτωτικές θέσεις κορυφώθηκαν τον Μάρτιο του ’25 µε την επιβολή των δασµών στην Κίνα. Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για το χρηµατιστήριο να αγνοήσει τις θέσεις αυτές και να ενισχυθεί σηµαντικά.
Το θετικό σενάριο µπορεί να έρθει µέσα από τον συνδυασµό και των δύο πλευρών. ∆ηλαδή, τα θεµελιώδη να δώσουν µια θετική είδηση, η οποία θα πείσει τους κερδοσκόπους να αλλάξουν τροπάριο. Αν για παράδειγµα πραγµατοποιηθεί ένα µεγάλο deal µεταξύ ΗΠΑ-Κίνας για την αγορά διαφόρων αγροτικών εµπορευµάτων και µε τερµατισµό του εµπορικού πολέµου είναι πολύ φυσικό το χρηµατιστήριο να πραγµατοποιήσει ένα κανονικό ράλι.
Ελλείψει τέτοιων ειδήσεων είναι πολύ πιθανό να παραµένουµε στο ίδιο εύρος τιµών, στο οποίο κινούµαστε εδώ και µήνες, µε εξαίρεση κάποιες δοκιµές στα χαµηλά. Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι αυτές οι τιµές, µε το υπάρχον κοστολόγιο των παραγωγών δεν µπορεί να είναι βιώσιµο, γι’ αυτό και ο κλάδος περιµένει εναγωνίως την πολυπόθητη ανάκαµψη. Όλοι ανεξαιρέτως οι βαµβακοπαραγωγοί (ακόµα και οι Βραζιλιάνοι) εκφράζουν την απογοήτευσή τους, χωρίς όµως παράλληλα να υπάρχουν ιδιαίτερες εναλλακτικές, καθώς όλα τα εµπορεύµατα βρίσκονται στα χαμηλά τους.
