“Υπάρχουν άνθρωποι που με μια λέξη μόνο ξυπνούν τον ενθουσιασμό και τα τριαντάφυλλα. Υπάρχουν άνθρωποι που ανοίγοντας μόνο το στόμα τους φτάνουν στα όρια της ψυχής σου. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι έτσι ..τόσο απαραίτητοι” – Άμλετ Λίμα Κιντάνα
Κάποιες συναντήσεις δεν μοιάζουν με καμία άλλη. Δεν έχουν εντυπωσιακές εισαγωγές, δεν συνοδεύονται από μεγάλα λόγια ή θορυβώδεις δηλώσεις. Κι όμως, κάτι μέσα σου το νιώθει. Το καταλαβαίνεις από την πρώτη σιωπή που δεν είναι άβολη, από εκείνο το βλέμμα που δεν χρειάζεται εξηγήσεις.
Advertisment
Αυτοί οι άνθρωποι φέρνουν μαζί τους κάτι μοναδικό, μια παρουσία διακριτική, σχεδόν αθόρυβη, που δεν γεμίζει τον χώρο με κενό αλλά τον βαθαίνει με ουσία. Έρχονται να σου θυμίσουν ποιος ήσουν πριν σε κουράσουν οι απογοητεύσεις, πριν σε σκληρύνουν οι εμπειρίες, πριν χάσεις την τρυφερότητα εκείνου του εαυτού σου που κάποτε ένιωθε περισσότερο και φοβόταν λιγότερο.
Αυτές οι σπάνιες παρουσίες, δεν συμβιβάστηκαν με το «πρέπει», ούτε με την ασφάλεια του συνηθισμένου. Δεν περιγράφονται εύκολα με λέξεις, τις αισθάνεσαι περισσότερο απ’ όσο μπορείς να τις εξηγήσεις. Γίνονται συχνά ο καθρέφτης μας και μας θυμίζουν όσα ξεχάσαμε κι όσα αρνηθήκαμε στον εαυτό μας, για να χωρέσουμε σε έναν κόσμο που μας ήθελε προβλέψιμους, συμβατούς και “κανονικούς”.
Αν είχες ποτέ την τύχη να γνωρίσεις έναν τέτοιον άνθρωπο, ξέρεις πως κάτι μέσα σου άλλαξε. Ίσως για πρώτη φορά ένιωσες ολοκλήρωση. Ίσως για πρώτη φορά ένιωσες να ακούγεσαι και να σε καταλαβαίνουν.
Advertisment
Τι γίνεται όμως, όταν άθελα σου πληγώσεις αυτή τη σχέση;
Είναι σαν να πληγώνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου που μόλις είχες αρχίσει να ανακαλύπτεις. Δεν είναι ενοχή, είναι επίγνωση. Είναι εκείνη η εκκωφαντική σιωπή που μένει, μετά από κάτι αληθινό που ράγισε.
Όμως τελικά, αυτές οι ιδιαίτερες σχέσεις δεν τελειώνουν ποτέ πραγματικά. Απλώς αλλάζουν μορφή, γίνονται πιο ώριμες, πιο σιωπηλές, πιο βαθιές. Ζουν μέσα μας σαν φάροι, φωτίζοντας τα σκοτεινά σημεία μας όταν χανόμαστε μέσα στην καθημερινότητα. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται και η πρόκληση: να κρατήσεις αυτό το αληθινό κομμάτι σου ζωντανό. Να το φροντίζεις, να το προστατεύεις και να του επιτρέπεις να υπάρχει μέσα σου ελεύθερα και αβίαστα.
Κάθε φορά λοιπόν που νιώθεις να έχεις πληγώσει έναν τέτοιο άνθρωπο, θυμήσου: η αυθεντικότητα και η αγάπη είναι οι πιο ισχυρές δυνάμεις που έχουμε. Με αυτές μπορείς να ξαναχτίσεις γέφυρες, να θεραπεύσεις πληγές και να ανοίξεις δρόμους που οδηγούν στην αληθινή σύνδεση τόσο με τους άλλους όσο και με τον ίδιο σου τον εαυτό.
