Φόρτωση Text-to-Speech…
Τα αποτελέσματα της έρευνας του ΑΠΘ για τη χρήση των social media από τους πολιτικούς είναι, κατά τη γνώμη μου, αισιόδοξα. Οι ερευνητές ανέλυσαν 400.000 αναρτήσεις Ελλήνων και Ελληνίδων πολιτικών στο Facebook και, μεταξύ άλλων, διαπίστωσαν ότι η μεγάλη πλειονότητα των αναρτήσεων είχε να κάνει με τη δραστηριότητα των ίδιων των πολιτικών («κοιτάξτε με να μιλάω στην τηλεόραση», «δείτε με να κόβω την κορδέλα στα εγκαίνια») και από τις υπόλοιπες αναρτήσεις πολλές ήταν του τύπου «συγχαρητήρια στην αθλήτριά μας που μας κάνει εθνικά περήφανους». Αυτό είναι θετικό, καθότι υποδεικνύει ότι τα πολιτικά πρόσωπα στη χώρα μας ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τα social media σαν πλατφόρμα δημοσίευσης δελτίων τύπου. Δεν έχουν καταλάβει πώς λειτουργούν πραγματικά. Μακάρι να μην το καταλάβουν ποτέ. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ.
Τα social media δεν είναι ουδέτερες πλατφόρμες. Επιλέγετε εσείς να ακολουθείτε τον τάδε βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας ή τη δείνα αντιπεριφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου; Υποθέτετε ότι μετά η πλατφόρμα θα σας δείχνει ό,τι αναρτούν αυτά τα πολιτικά πρόσωπα. Αλλά όχι. Οι πλατφόρμες αυτές δεν είναι καθόλου ουδέτερες και δεν σας δείχνουν αυτά που επιλέγετε εσείς. Σας δείχνουν αυτά που επιλέγει ο αλγόριθμος. Κατασκοπεύουν ενδελεχώς το τι κοιτάζετε στο Ιντερνετ, τι αγοράζετε online, με ποιους και ποιες επικοινωνείτε, ακόμα και το πού βρίσκεστε γεωγραφικά, καταγράφουν και τι βλέπουν άνθρωποι με παρόμοια χαρακτηριστικά με εσάς, και μετά σας δείχνουν όχι το περιεχόμενο που νομίζουν ότι «θα σας αρέσει», αλλά μόνο το περιεχόμενο που θα σας κρατήσει μέσα στην πλατφόρμα όσο το δυνατόν περισσότερη ώρα, είτε θυμωμένους, είτε έξαλλους, είτε σε κατάθλιψη (δεν τους νοιάζει), για να κοιτάζετε όσο το δυνατόν περισσότερες διαφημίσεις.
Αυτό που έχουν καταλάβει πολιτικοί σε άλλες χώρες, όπου ο διχασμός θεριεύει, είναι ότι δεν έχει νόημα να ανεβάζουν στα social media αυτά που θεωρούν οι ίδιοι σημαντικά ή αυτά που νομίζουν ότι «θέλει να δει ο κόσμος». Το μόνο που έχει σημασία είναι ο αλγόριθμος. Πρέπει να ανεβάζουν το περιεχόμενο που προτιμά να δείχνει στους χρήστες ο αλγόριθμος. Ο αλγόριθμος είναι που επιβάλλει σε διάφορους πολιτικούς, δημοσιογράφους και άλλους ανθρώπους που αρθρώνουν δημόσιο λόγο να αγγίζουν συγκεκριμένα θέματα και να μιλούν με συγκεκριμένη γλώσσα, ώστε να έχουν τη μέγιστη δυνατή απήχηση. Από την Ουγγαρία μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο και από τις ΗΠΑ μέχρι την Πολωνία, οι αλγόριθμοι μεγάλων αμερικανικών και κινεζικών εταιρειών τεχνολογίας είναι που ορίζουν, πια, τη μορφή και το περιεχόμενο του δημόσιου διαλόγου. Και γι’ αυτό εκεί ο δημόσιος διάλογος έχει γίνει ένας τοξικός βόθρος ακραίου διχασμού.
Από ό,τι φαίνεται, οι περισσότεροι Ελληνες και οι Ελληνίδες πολιτικοί σε μεγάλο βαθμό δεν το έχουν πάρει αυτό χαμπάρι ή, αν το έχουν (και αυτό είναι προς τιμήν τους), δεν επιλέγουν να συμμετάσχουν. Ανεβάζουν κυρίως αναρτήσεις για κορδέλες και τηλεοπτικές εμφανίσεις. Οι μόνοι που φαίνεται να παίζουν το παιχνίδι του αλγορίθμου και εδώ, πυροδοτώντας τον θυμό και το μίσος, είναι τα αναμενόμενα άκρα. Η απήχησή τους παραμένει περιθωριακή. Εως τώρα.
