Στους δημοσκόπους έχει αρχίσει πλέον να είναι σαφής η εικόνα για το πώς έχει διαμορφωθεί το πολιτικό σκηνικό. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά αρμόδια πηγή, «αυτό το 60% που δεν ψήφισε, ούτως ή άλλως, τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις εκλογές του 2023 έχει πλέον μπετοναριστεί ακόμη περισσότερο εναντίον του» και εκφράζει «με μεγάλο πάθος» και «χωρίς αστερίσκους» την αντίθεσή του στην κυβέρνηση. Κρίσιμο ποιοτικό στοιχείο είναι και το εξής: Μέσα σε αυτό το 60% υπήρχε ένα 10%-15% το οποίο δεν ψήφιζε Ν.Δ. αλλά «ανεχόταν» σιωπηρά τον πρωθυπουργό σε προηγούμενες φάσεις. Αυτό πλέον έχει χαθεί, καθώς, όπως σημείωνε η ίδια πηγή, «και αυτό το ποσοστό διάκειται πλέον πολύ αρνητικά προς την κυβέρνηση» περιορίζοντας την απήχησή της σε ένα 40%.
Ποσοστά δημοψηφίσματος
Τα παραπάνω οδηγούν πολλούς στο συμπέρασμα –κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να ψιθυρίζεται και στο Μαξίμου– πως ουσιαστικά έχουμε επιστρέψει σε μια πολιτική τομή που θυμίζει έντονα το δημοψήφισμα. Από τη μία, το 40% που είναι «οι νοικοκυραίοι» και, από την άλλη, ένα 60% που θέλει αλλαγή. Το θετικό για την κυβέρνηση είναι ότι το 60% είναι πολυδιασπασμένο, το αρνητικό όμως είναι ότι πλέον και… το 40% δεν είναι ενιαίο, καθώς, θυμίζω, μέσα σε αυτό το ποσοστό την περίοδο του δημοψηφίσματος ήταν πολλές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και σύσσωμη η Ν.Δ., κάτι που τώρα δεν ισχύει.
Νέες τομές
Ρώτησα, πάντως, την πηγή μου τι σημαίνει το «νέο πολιτικό σκηνικό» και η απάντηση ήταν πως η πολυδιάσπαση, που φαίνεται να έχει κυριαρχήσει, ήρθε για να μείνει και δεν είναι συγκυριακή. Η νέα διαιρετική τομή, μάλιστα, δεν φαίνεται να έχει παλιά χαρακτηριστικά: «Αριστερά – Δεξιά», αλλά «σύστημα – αντισύστημα». Στο «σύστημα» είναι μαζί Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματα που έχουν κυβερνήσει· στο «αντισύστημα» εντάσσονται Ελληνική Λύση, Φωνή Λογικής και Πλεύση Ελευθερίας. Πού θα βγάλει αυτό, μόνον οι εκλογές θα το απαντήσουν.
Προς διψήφιο
Ο ίδιος δημοσκόπος μού έλεγε ότι δεν θα απέκλειε το επόμενο διάστημα να δει τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να πλησιάζει τον Κυριάκο Βελόπουλο, δηλαδή να αγγίζει το διψήφιο ποσοστό. Σε κάθε περίπτωση, τη μάχη της Αριστεράς η Πλεύση Ελευθερίας την έχει κερδίσει και με διαφορά.
«Το πληρώσαμε»
Προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι έγιναν τις τελευταίες ημέρες στο ΠΑΣΟΚ, αφού από το πουθενά πήγε να ανοίξει εσωκομματικό μέτωπο. Ομολογώ πως δεν κατάλαβα ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ που δημιουργεί εσωστρέφεια και ρώτησα αρμοδίως. Η απάντηση που πήρα είναι ότι υπάρχουν πολλά στελέχη που δυσανασχετούν με τους «συριζίζοντες» –έτσι μου τους χαρακτήρισαν– δηλαδή, τα στελέχη που πολιτεύονται σαν να είναι στο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα το 2012. «Αυτή την τακτική την είδαμε και την πληρώσαμε», σχολίαζε στέλεχος του κόμματος, εστιάζοντας ειδικά σε βουλευτή που «έχει ξεφύγει σε λαϊκισμό», προκαλώντας μεγάλη ζημιά.
«Θέλουν πλάτες;»
Στα παραπάνω υπάρχει, όμως, και η αντίθετη άποψη. Βουλευτής του κλίματος Ανδρουλάκη έλεγε «πού ακριβώς βλέπουν την τοξικότητα και την αντιγραφή του ΣΥΡΙΖΑ;» και πρόσθετε: «Εκτός αν κάποιοι συνάδελφοι θέλουν να μη μιλάμε για τα Τέμπη και να βάλουμε πλάτη στη Ν.Δ.». Σκληρή απάντηση.
Αξιακό θέμα
Στην ηγεσία του κόμματος, βέβαια, η γραμμή είναι ξεκάθαρη. Ακόμη και αν βλέπουν πως δεν κερδίζουν κάτι από την αντιπαράθεση για τα Τέμπη, το θέμα «είναι αξιακό», όπως «ήταν και για τις υποκλοπές».
Ο Πλούτωνας και η Αφροδίτη
O Αντώνης Σαμαράς είχε φροντίσει όλο το προηγούμενο διάστημα να πάρει αποστάσεις από την Αφροδίτη Λατινοπούλου. Οχι απευθείας, αλλά «μέσω των ανθρώπων του». Στα social media η σαμαρική φρουρά είχε εξαπολύσει επιθέσεις κατά της προέδρου της Φωνής Λογικής. Μία φράση που ανήκει σε έναν από τους πιο σκληρούς υποστηρικτές του δείχνει πού πάει το πράγμα: «Η Λατινοπούλου συμπεριφέρεται σαν να είναι μαζί τους», έλεγε σε παρέα, σχολιάζοντας τη δήλωσή της ότι δεν θα πάει στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη. Οπου «μαζί τους» είναι η κυβέρνηση.
Σκέφτεται κόμμα
Η δημιουργία νέου κόμματος από τον ίδιο τον Σαμαρά, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί, μια και ο πρώην πρωθυπουργός δείχνει ότι δεν πρόκειται «να κάτσει ήσυχα» και δέχεται τέτοιες εισηγήσεις. Η εκλογή άλλωστε του Τραμπ και «η ταύτιση απόψεων σε πολλά ζητήματα με τον νέο πλανητάρχη, όπως η εναντίωση στη woke ατζέντα», θεωρείται από σαμαρικούς κύκλους πως ευνοεί τον πρώην πρωθυπουργό. Ο κ. Σαμαράς σκέπτεται να πάρει τον λόγο και στη Βουλή το επόμενο διάστημα, ίσως και στην πρόταση δυσπιστίας. Ενας ενδιάμεσος κρίκος, που δεν έχει διαρρήξει τις σχέσεις του ούτε με την κυβέρνηση ούτε με τον Σαμαρά, ρώτησε έναν υποστηρικτή της ιδέας νέου κόμματος: «Και τι θα πετύχετε με αυτό;», για να πάρει την απάντηση: «Η Ν.Δ. θα αναγκαστεί να συγκυβερνήσει μαζί μας». Μια προσπάθεια επιστροφής, δηλαδή, στο Μαξίμου, αλλά όχι από την κεντρική είσοδο.
Γκρίνια για τους «Επικρατείας»
Επειδή η πολιτική αντιπαράθεση μεταξύ των κομμάτων έχει γίνει άγρια, μη νομίζετε πως έχουν πάψει και τα εσωκομματικά μαχαιρώματα. Με αφορμή την ανάγκη της Ν.Δ. να βγουν μπροστά στελέχη να στηρίξουν το κυβερνητικό αφήγημα, οι αιχμές για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος είναι πολλές, καθώς με εξαίρεση τον Θόδωρο Σκυλακάκη και την Αγαπηδάκη, που έχουν προσπαθήσει, όλο το υπόλοιπο ψηφοδέλτιο δεν «μπορεί να δώσει τις μάχες που έχουμε ανάγκη», όπως έλεγε κυβερνητικό στέλεχος, παρότι «πρόκειται για την πλέον προνομιακή θέση, να διορίζεται κάποιος βουλευτής Επικρατείας». Η κριτική πάντως είναι λίγο άδικη, αφού όταν επελέγησαν οι βουλευτές Επικρατείας ήταν άλλα τα δεδομένα και άλλες οι ανάγκες τις οποίες εκείνη την περίοδο κάλυπταν. Σήμερα η εποχή απαιτεί διαφορετικές πολιτικές δεξιότητες…
