Μέσω της επιστολής ο Σύλλογος Μελισσοκόμων Αττικής κάνει λόγω για κατάφορη αδικία, αφού έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές από ακραία καιρικά φαινόμενα, καταστροφή της φυσικής βλάστησης, υψηλές θερμοκρασίες και μειωμένη ανθοφορία, με αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση της παραγωγής μελιού και την επιδείνωση της βιωσιμότητας του κλάδου. Παράλληλα, όπως αναφέρεται στη σχετική επιστολή, «παρά το γεγονός ότι οι πληγέντες μελισσοκόμοι της Αττικής υπέβαλαν εμπρόθεσμα αιτήσεις για ένταξη στο μέτρο, οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν συλλήβδην ως «μη παραδεκτές», χωρίς προηγούμενη επίσημη ανακοίνωση ή τεκμηρίωση, γεγονός που υπονομεύει την αρχή της διαφάνειας και της ισότιμης μεταχείρισης».
Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση έχει ως εξής:
Ο Σύλλογος Μελισσοκόμων Αττικής εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία του για τον αποκλεισμό της Περιφέρειας Αττικής από την επιλεξιμότητα του Μέτρου 23 του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που αφορά την έκτακτη στήριξη ρευστότητας για γεωργούς που επλήγησαν από φυσικές καταστροφές μετά την 1η Ιανουαρίου 2024.
Ο αποκλεισμός αυτός συνιστά κατάφωρη αδικία εις βάρος των μελισσοκόμων της Αττικής, οι οποίοι έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές από ακραία καιρικά φαινόμενα, καταστροφή της φυσικής βλάστησης, υψηλές θερμοκρασίες και μειωμένη ανθοφορία, με αποτέλεσμα τη ραγδαία πτώση της παραγωγής μελιού και την επιδείνωση της βιωσιμότητας του κλάδου.
Παρά το γεγονός ότι οι πληγέντες μελισσοκόμοι της Αττικής υπέβαλαν εμπρόθεσμα αιτήσεις για ένταξη στο μέτρο, οι αιτήσεις τους απορρίφθηκαν συλλήβδην ως «μη παραδεκτές», χωρίς προηγούμενη επίσημη ανακοίνωση ή τεκμηρίωση, γεγονός που υπονομεύει την αρχή της διαφάνειας και της ισότιμης μεταχείρισης.
Σε απάντηση αυτής της κατάστασης, ο Σύλλογος απέστειλε επίσημη επιστολή διαμαρτυρίας προς το αρμόδιο τμήμα του ΥΠΑΑΤ, απαιτώντας άμεση και πλήρη ενημέρωση για τα κριτήρια αποκλεισμού, καθώς και την αναθεώρηση της απόφασης ώστε να ενταχθούν και οι μελισσοκόμοι της Αττικής στους δικαιούχους του μέτρου.
Η μελισσοκομία της Αττικής, που αποτελεί σημαντικό πυλώνα του πρωτογενούς τομέα και παρέχει πολύτιμες οικοσυστημικές υπηρεσίες, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως «λιγότερο πληγείσα» ούτε να αγνοείται από τις κρατικές ενισχύσεις. Η Πολιτεία οφείλει να αποκαταστήσει την αδικία.
