ΤΟ ΘΕΜΑ
Στο επιτελείο του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη επικρατεί πυρετός, χαρακτηριστικός της περιόδου που διανύουμε. Ενώ και ο υπουργός Εξωτερικών προετοιμάζεται για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, όπου την ερχόμενη εβδομάδα θα συνοδεύσει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, το επιτελείο του προετοιμάζει ένα πρόγραμμα που θα έχει κατά κύριο λόγο να κάνει με την περιοχή ΜΕΝΑ (Μέση Ανατολή – Βόρεια Αφρική), η οποία εκ των πραγμάτων βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων, είτε μιλάμε για τον ανοιχτό πόλεμο ανάμεσα σε Ισραήλ και Ιράν είτε για την προσπάθεια της Αθήνας να ανακόψει την περαιτέρω διείσδυση της Τουρκίας στη Λιβύη, κυρίως το –μέχρι πρότινος– λιγότερο φιλικό προς την Αγκυρα κομμάτι της. Τα αποτελέσματα δεν είναι εγγυημένα, ωστόσο ο κ. Γεραπετρίτης θα ταξιδέψει στην περιοχή με την ατζέντα γεμάτη.
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Σας έχω ενημερώσει εγκαίρως για την εσωτερική διάσταση που έχει για την Αίγυπτο η υπόθεση της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Ορος Σινά και, κυρίως, για την εξαιρετικά ιδιαίτερη θέση των κοπτών χριστιανών, που αποτελούν περίπου το 10% των κατοίκων της χώρας. Στην πρόσφατη 32η Γενική Συνέλευση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ορθοδοξίας (3-5 Ιουνίου στο Βουκουρέστι) ο γ.γ. της οργάνωσης Μάξιμος Χαρακόπουλος έφερε ένα ψήφισμα για την προστασία της Μονής Σινά. Τον λόγο πήραν οι εκπρόσωποι των κοπτών χριστιανών, και μάλιστα ανέφεραν ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, καθώς η κυβέρνηση της Αιγύπτου χειρίζεται το θέμα με ευαισθησία. Δεν είναι απολύτως σαφές τι σημαίνει αυτό, αλλά οι εκπρόσωποι έστρεψαν σαφώς τα πυρά τους προς τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, τους οποίους και κατηγόρησαν για την αρχική ανακίνηση του θέματος. Πάντως και για τους κόπτες τα ακίνητα είναι αρχαιολογικοί χώροι (δηλαδή ανήκουν στο αιγυπτιακό κράτος), με μόνη διασφάλιση το λατρευτικό καθεστώς, το οποίο είναι μεν σημαντικό, βρίσκεται δε στο έλεος της εκάστοτε κυβέρνησης στο Κάιρο, ακόμη κι αν συνεργάζεται με την Αθήνα.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Η περιοχή από τον Καύκασο έως τον Κόλπο του Αντεν και από τη Λιβύη έως το Ιράν είναι μια διακεκαυμένη ζώνη και οι δυνάμεις που βρίσκονται στην κοντινή περιφέρειά τους πρέπει να κινούνται με τρόπο που θα διασφαλίζει τα συμφέροντά τους, χωρίς να τις εμπλέκει έμμεσα ή πολύ περισσότερο άμεσα σ’ αυτή την μπαρουταποθήκη. Μετρ του διπλωματικού παρασκηνίου αποδεικνύεται ο πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ (φωτογραφία), ο οποίος κυβερνάει (προφανώς αυταρχικά) μια χώρα με τουρκογενείς κατοίκους, στην πλειονότητά τους σιίτες. Κι ενώ ο κ. Αλίεφ διατηρεί την «αδελφική» σχέση του με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αποτελεί εκ των ων ουκ άνευ σύμμαχο του Ισραήλ, ενώ διατηρεί μια σχέση με το Ιράν η οποία είναι –αν μη τι άλλο– ιδιόρρυθμη, όχι πάντως ευθέως ανταγωνιστική, αλλά και σε καμία περίπτωση φιλική. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται και από την ανοχή (ή βοήθεια;) που είναι πιθανόν το Μπακού να έδωσε στην κυβέρνηση του Μπέντζαμιν Νετανιάχου σε όλα τα επεισόδια τριβών και συγκρούσεων με το Ιράν.
Ο ΤΟΠΟΣ
Ενας άλλος κόσμος, πάντως όχι αυτός στον οποίο το κράτος είναι σοβαρό. Οπως είναι γνωστό, στις Ενοπλες Δυνάμεις η παράλληλη εργασία απαγορεύεται, με εξαίρεση τους υγειονομικούς. Θα μπορούσε να ισχυριστεί ευλόγως κάποιος ότι δεν πρόκειται για εργασίες που οδηγούν σε πρόσβαση σε ευαίσθητες πληροφορίες για την ασφάλεια του κράτους. Κάποιοι συνδικαλιστικοί φορείς των στρατιωτικών [από εκείνους που επέτρεψε να δημιουργηθούν ο ΣΥΡΙΖΑ και η Ν.Δ. ως… αριστερή (;) κυβέρνηση] διερωτώνται, όμως, για ποιο λόγο δεν επιτρέπεται η παράλληλη εργασία και στους υπόλοιπους στρατιωτικούς. Φανταστείτε λοιπόν έναν υπαξιωματικό ή αξιωματικό να πρέπει μετά το οκτάωρο να κάνει και μεροκάματο. Πράγματι, οι μισθολογικές απολαβές των στρατιωτικών δεν είναι αυτές που πρέπει. Αλλά είναι δυνατόν να έχουμε στρατιωτικούς μερικής απασχόλησης; Ας σοβαρευτούν και αυτοί που τα λένε και οι πολιτικοί που έχουν αναλάβει εργολαβικά να προωθούν τέτοιες ανοησίες. Διότι αυτές οι ιδέες δεν έχουν πλάκα ούτε σε φθηνό stand up comedy σόου.
Η ΑΤΑΚΑ
«Θεωρώ ότι η συζήτηση για τον κ. Τσίπρα αφορά το παρελθόν, δεν είναι μια συζήτηση που αφορά το μέλλον και τα επόμενα βήματα, περισσότερο μπορεί να πει κανείς ότι αποτελεί ένα άλλοθι και δίνει και επιχειρήματα στη Ν.Δ. να ενισχύει τη θεωρία της και την επιχειρηματολογία της ότι δεν υπάρχει άλλος και οτιδήποτε άλλο είναι επικίνδυνο, ενώ υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει το πολιτικό πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ η οποία μπορεί να αντιπαρατεθεί με πρόγραμμα, με πλαίσιο, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα ώστε να υπάρχει ένας εναλλακτικός δρόμος για τη διακυβέρνηση της χώρας». Αυτά δήλωσε ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Γλαβίνας (Ρ/Σ «Παραπολιτικά»), εκτιμώντας, προφανώς, ότι το δικό του κόμμα μπορεί να τα πάει καλύτερα σε περίπτωση εκλογών, ειδικά τώρα που φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται (δημοσκοπικά τουλάχιστον) εις τα εξ ων συνετέθη.
