Πριν ξεκινήσουν το μακρύ ταξίδι τους προς για τον Άρη, οι άνθρωποι θα πρέπει να βρουν το κατάλληλο μέρος για να προσεδαφιστούν. Μια νέα μελέτη υποστηρίζει ότι εντόπισε το μέρος αυτό.
Η Έρικα Λούτσι, πλανητική γεωλόγος και μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Ορυκτών Πόρων του Μισισιπή, ηγήθηκε πρόσφατα μιας ερευνητικής προσπάθειας που ανακάλυψε ενδείξεις ύπαρξης πάγου κοντά στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Αυτή η πιθανή πηγή νερού βρίσκεται στο επίκεντρο της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Geophysical Research: Planets.
«Αν θέλουμε να στείλουμε ανθρώπους στον Άρη, χρειαζόμαστε H2O, όχι μόνο για πόση, αλλά και για καύσιμα και για κάθε είδους εφαρμογές», δήλωσε η Λούτσι. «Και το γεγονός ότι βρέθηκε κοντά στην επιφάνεια σημαίνει ότι μπορούμε εύκολα να το εξάγουμε και να το χρησιμοποιήσουμε».
Χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης, η ομάδα ανέλυσε την επιφάνεια του Άρη και βρήκε στοιχεία για πάγο σε βάθος μικρότερο από 1 μέτρο κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη, στην περιοχή Amazonis Planitia, μια εκτεταμένη ηφαιστειακή πεδιάδα που εκτείνεται κοντά στον ισημερινό του Άρη, αναφέρει το Space Daily.
Τμήμα χάρτη του Άρη όπου απεικονίζεται (αριστερά) η περιοχή Amazonis Planitia
NASA
«Τα μεσαία γεωγραφικά πλάτη προσφέρουν την τέλεια ισορροπία: λαμβάνουν αρκετή ηλιακή ακτινοβολία για την παραγωγή ενέργειας, αλλά παραμένουν αρκετά κρύα για να διατηρήσουν τον πάγο κοντά στην επιφάνεια», εξήγησε η Λούτσι. «Αυτό τα καθιστά ιδανικά για μελλοντικές τοποθεσίες προσεδάφισης».
Χρησιμοποιώντας εικόνες από την κάμερα με την υψηλότερη ανάλυση που έχει σταλεί ποτέ σε άλλο πλανήτη, η οποία ονομάζεται HiRISE και βρίσκεται στο σκάφος Mars Reconnaissance Orbiter, οι ερευνητές εντόπισαν κρατήρες με ίχνη πάγου, πολυγωνικό έδαφος και άλλες μορφολογίες που συνήθως υποδηλώνουν την ύπαρξη πάγου κοντά στην επιφάνεια.
Νερό, καύσιμα, οξυγόνο
Η εύρεση πάγου σημαίνει ότι οι εξερευνητές θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τους πόρους του πλανήτη για να έχουν πόσιμο νερό, καύσιμα, οξυγόνο και άλλες μορφές υποστήριξης της ζωής.
«Για τη Σελήνη, θα χρειαζόμασταν περίπου μία εβδομάδα για να πάμε και να γυρίσουμε στη Γη για ανεφοδιασμό», δήλωσε ο Τζιάκομο Ντοντζούμι από την Ιταλική Διαστημική Υπηρεσία, συν-συγγραφέας της μελέτης. «Αλλά για τον Άρη, θα χρειαζόμασταν μήνες. Επομένως, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο να μην έχουμε ανεφοδιασμό από τη Γη για μεγάλα χρονικά διαστήματα».
«Οι πιο σημαντικοί πόροι είναι το οξυγόνο για να αναπνέουμε και το νερό για να πίνουμε. Αυτό είναι που κάνει την υποψήφια τοποθεσία προσεδάφισης πραγματικά ελπιδοφόρα», είπε.
«Το επόμενο βήμα θα είναι η ανάλυση με ραντάρ για να κατανοήσουμε καλύτερα το βάθος και την κατανομή του πάγου», δήλωσε η Λούτσι. «Η απόθεση υλικού πάνω στον πάγο μπορεί να ποικίλλει, γεγονός που επηρεάζει τη διατήρησή του».
Είναι απαραίτητη επίσης η αποστολή ενός ρομποτικού ή επανδρωμένου οχήματος για να προσδιοριστεί αν οι σχηματισμοί πάγου σε αυτές τις τοποθεσίες είναι καθαρός πάγος νερού ή αν περιέχουν άλλα υλικά.
«Δεν θα είμαστε ποτέ σίγουροι για κάτι αν δεν έχουμε ένα ρομπότ ή έναν άνθρωπο για να γίνουν πραγματικές μετρήσεις», είπε ο Νοντζούμι. «Έχουμε ισχυρές ενδείξεις ότι πρόκειται για πάγο νερού, αλλά μέχρι να πάμε εκεί και να τον μετρήσουμε, δεν θα είμαστε 100% σίγουροι».
