Πολλοί φαίνεται ότι είναι οι εργαζόμενοι στην Ευρώπη που δεν μπορούν να αντισταθούν να κοιτάξουν τα emails τους, παρότι βρίσκονται σε διακοπές.
Μάλιστα, μια έρευνα της εταιρείας συμβούλων ταλέντων Robert Walters σε 2.580 εργαζόμενους στην Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία διαπίστωσε ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν καταφέρνουν να «απενεργοποιήσουν» το μυαλό τους κατά τη διάρκεια της άδειάς τους.
Οι εργασιακά εθισμένοι στην Ευρώπη
Οι Βρετανοί είναι οι πιο πιθανό (78%) να αγχωθούν πριν επιστρέψουν στη δουλειά τους μετά από ένα μακρινό ταξίδι.
Περισσότεροι από τους μισούς (51%) ελέγχουν τα εισερχόμενά τους από φόβο μήπως κατακλυστούν από μια χιονοστιβάδα ηλεκτρονικών μηνυμάτων όταν επιστρέψουν στην υπηρεσία τους, ενώ το 43% ελέγχει τα μηνύματά του επειδή θέλει να βεβαιωθεί ότι δεν συμβαίνει κάτι επείγον όσο λείπει, αναφέρει το Euronews.
Οι Ισπανοί έχουν επίσης μια μικρή εμμονή με τα εισερχόμενά τους: Το 40% το ανοίγει στις διακοπές και το 28% το κάνει σε καθημερινή βάση.
Σε γενικές γραμμές, το 63% των Ισπανών εργαζομένων αγχώνονται για την επιστροφή στην εργασία τους μετά τη λήψη ετήσιας άδειας και το 64% στη Γαλλία.
Ποιοι πραγματικά καταφέρνουν να αποφύγουν να σκεφτούν την δουλειά;
Τα ποσοστά είναι εξαιρετικά χαμηλά.
Και πάλι, μόνο ένα ισχνό ποσοστό των Βρετανών εργαζομένων (15%) δηλώνουν ότι είναι ξεκούραστοι και έτοιμοι να επιστρέψουν στην εργασία τους μετά τη λήψη της ετήσιας άδειας.
Ελαφρώς περισσότεροι στη Γαλλία (22%) και στην Ισπανία (25%).
Πολλοί εργαζόμενοι φοβούνται ότι το ρεπό τους θα τους αφήσει έξω από τις εξελίξεις στην εργασία τους.
Μια πιθανή λύση θα μπορούσε να είναι να πάνε όλοι μαζί διακοπές – με άλλα λόγια, να κλείσει η εταιρεία.
Οι απόψεις σε όλη την Ευρώπη διαφέρουν. Οι περισσότεροι Βρετανοί (54%) δεν πιστεύουν ότι είναι ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος, θεωρώντας ότι η πλήρης διακοπή λειτουργίας είναι πολύ αποδιοργανωτική για την εταιρεία.
Το 51% των Βρετανών εργαζομένων πιστεύει ότι οι σταθερές περίοδοι άδειας θα μείωναν την ευελιξία. Οι Ισπανοί επίσης δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα: το 47% είναι αντίθετο.
Οι Γάλλοι είναι πιο θετικοί, επισημαίνοντας οφέλη όπως «ενιαίο ελεύθερο χρόνο για τις ομάδες» και «ανακούφιση από το άγχος». Μόνο το 31% δεν βλέπει κανένα πλεονέκτημα στο να είναι όλοι ταυτόχρονα εκτός εργασίας.
Δικαίωμα αποσύνδεσης;
Η Γαλλία ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που εισήγαγε το «δικαίωμα στην αποσύνδεση» στο εργατικό της δίκαιο, το 2017. Ωστόσο, δεν υπάρχουν κυρώσεις για τις εταιρείες που δεν συμμορφώνονται.
Η Ισπανία κατοχύρωσε το δικαίωμα αυτό στη νομοθεσία της το 2018 και τώρα σχεδιάζει να το ενισχύσει με νέο νομοσχέδιο, ενώ η Πορτογαλία το εισήγαγε στον εργατικό της κώδικα το 2021.
Η Ιταλία μέχρι στιγμής παρείχε αυτή την προστασία μόνο σε άτομα που εργάζονται εξ αποστάσεως. Το Βέλγιο επέκτεινε το δικαίωμα αυτό στον ιδιωτικό τομέα το 2023, αλλά το περιόρισε σε εταιρείες με τουλάχιστον 20 εργαζομένους.
Σύμφωνα με το Euronews, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει τέτοια νομοθεσία, αλλά πληθαίνουν οι εκκλήσεις για την καθιέρωσή της.
Οι εργαζόμενοι «αναβάλλουν» τα σχέδια διακοπών λόγω φόβων
Ο διευθύνων σύμβουλος της Robert Walters, Κρις Έλντριτζ λέει ότι η ανησυχία για την ετήσια άδεια μπορεί να έχει επιπτώσεις για τις εταιρείες.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στα ποσοστά παραγωγικότητας των χώρων εργασίας σε όλη την Ευρώπη».
«Οι επαγγελματίες όχι μόνο καταφεύγουν στην παρακολούθηση των εισερχομένων κατά τη διάρκεια της ετήσιας άδειας, αλλά ορισμένοι ακόμη και αναβάλλουν τις διακοπές τους λόγω φόβων για το πώς μπορεί να τους κάνει να φαίνονται στη δουλειά».
Πώς μπορούν να δράσουν οι εργοδότες
Ο Έλντριτζ υποστηρίζει ότι οι εποχιακές διακοπές δεν αποτελούν λύση.
«Δεν υπάρχει μια ενιαία προσέγγιση για την ετήσια άδεια ή τις πολιτικές διακοπών. Οι εργοδότες πρέπει να αναπτύξουν μια προσέγγιση που να υπερβαίνει το εποχιακό και συνολικό κλείσιμο των εταιρειών», δήλωσε.
«Ανεξάρτητα από την τοποθεσία, οι επιχειρηματικές δραστηριότητες σπάνια θα σταματήσουν εντελώς όταν το προσωπικό πάει διακοπές και έτσι η βασική δράση για τους εργοδότες σε όλη την Ευρώπη πρέπει να είναι η ενίσχυση και η απόδοση αξίας στο δικαίωμα στην ξεκούραση, στο πλαίσιο της οργανωτικής τους κουλτούρας».
Προτείνει ότι η υποχρεωτική μεταβίβαση των υποχρεώσεων μεταξύ εργαζομένων και οι λίστες εργασιών πριν από την άδεια θα βελτίωναν τη μεταβατική περίοδο των αδειών μεταξύ των συναδέλφων.
