Όταν ο Μαχμούντ Γκαζάλι κάθισε να μιλήσει πρόσφατα με τα έξι παιδιά του για την πιθανότητα να εγκαταλείψουν τη Γάζα, η αντίδραση ήταν ενδεικτική της απελπισίας που βιώνει η περιοχή.
Τα παιδιά, κουρασμένα από τη συνεχή απειλή του πολέμου, «ενθουσιάστηκαν» στην ιδέα ότι ίσως μπορέσουν να δραπετεύσουν από τη φρίκη που βιώνουν καθημερινά.
Ωστόσο, ο μικρότερος γιος Νάμπιλ, όταν με αφύσικη κυνικότητα για ένα 8χρονο αγόρι αναρωτήθηκε αν θα καταφέρουν καν να επιζήσουν μέχρι τότε.
«Είμαστε όλοι σε απόγνωση», παραδέχεται ο Γκαζάλι, που κατάφερε να επιστρέψει προσωρινά στο σπίτι του στη Γάζα κατά τη διάρκεια της σύντομης εκεχειρίας που έληξε όταν το Ισραήλ επανεκκίνησε τις επιχειρήσεις του τον περασμένο μήνα.
«Ελπίζω να μη φτάσουμε ποτέ στο σημείο να πρέπει να διαλέξουμε ανάμεσα στην πατρίδα μας και την ασφάλειά μας», λέει, δίνοντας φωνή σε ένα υπαρξιακό δίλημμα που βαραίνει χιλιάδες οικογένειες στη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με τους Financial Times.
Ο λαός της Γάζας υπό διωγμό
Η οικογένεια Γκαζάλι, όπως και εκατομμύρια άλλοι στη Λωρίδα της Γάζας, δεν παλεύει μόνο με τις πληγές του πολέμου – το ψυχικό τραύμα, την πείνα και την ανείπωτη απώλεια.
Αντιμετωπίζει, πλέον, και την επιθανότητα της βίαιης απομάκρυνσής της από την πατρίδα της, στο πλαίσιο ενός αμφιλεγόμενου σχεδίου που έχει τις ρίζες του στην πρόταση του πρώην Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ.
Ένα σχέδιο που σήμερα προωθεί με ζήλο ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, με τη στήριξη των ακροδεξιών συμμάχων του.
Ένα Παλαιστίνιο παιδί στέκεται στο σημείο όπου ισραηλινή αεροπορική επιδρομή κατέστρεψε ένα σπίτι, στο Khan Younis στη νότια Λωρίδα της Γάζας, στις 19 Απριλίου 2025.
Η Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής
Οι ΗΠΑ θα «αναλάβουν» τη Γάζα που τους «ανήκει», αφού εκτοπίσουν τους Παλαιστίνιους σε κάποιο άλλο μέρος προκειμένου να προχωρήσει ένα «έκτακτο σχέδιο ανάπλασης» που όπως ισχυρίστηκε ο Τραμπ, θα μπορούσε να μετατρέψει τον θύλακα στη «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής».
Η κυβέρνησή του, είπε, θα ηγηθεί της οικονομικής ανάπτυξης στη Γάζα για την «παροχή απεριόριστου αριθμού θέσεων εργασίας για τους κατοίκους της περιοχής».
Το σχέδιο αυτό, το οποίο έχει καταδικαστεί διεθνώς ως μορφή εθνοκάθαρσης, προβλέπει την πλήρη εκκένωση της κατεστραμμένης Λωρίδας της Γάζας, η οποία φιλοξενεί περίπου 2,2 εκατομμύρια κατοίκους.
Ο Νετανιάχου χαρακτήρισε αυτή την πρόταση «το μόνο βιώσιμο σχέδιο για ένα διαφορετικό μέλλον» στην περιοχή.
Ωστόσο, για τους Παλαιστινίους της Γάζας, το μέλλον φαντάζει πιο ζοφερό από ποτέ.
Παλαιστίνιοι συγκεντρώνονται στο σημείο όπου ισραηλινή αεροπορική επιδρομή κατέστρεψε ένα σπίτι, στο Khan Younis, στη νότια Λωρίδα της Γάζας, στις 19 Απριλίου 2025.
Η ανησυχία εντάθηκε όταν το Ισραήλ έσπασε την εκεχειρία που είχε επιτευχθεί με τη Χαμάς και εξαπέλυσε νέα, σφοδρή στρατιωτική επιχείρηση, αναγκάζοντας ξανά χιλιάδες ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα καταφύγιά τους.
Πολλοί κάτοικοι φοβούνται ότι η συνεχιζόμενη βία αποτελεί το πρώτο βήμα για την εφαρμογή του σχεδίου μαζικής εκδίωξης.
Προκειμένου να αυξήσει την πίεση στον άμαχο πληθυσμό, το Ισραήλ έχει αποκλείσει την είσοδο κάθε είδους ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα για περισσότερο από 50 ημέρες.
«Εθελοντική μετανάστευση»
Παράλληλα, έχει συγκροτήσει μια «μονάδα εθελοντικής μετανάστευσης» που ενθαρρύνει τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τη Λωρίδα και έχει καταλάβει σχεδόν το ένα τρίτο της περιοχής, δημιουργώντας «ζώνες ασφαλείας» στις οποίες σχεδιάζει να διατηρήσει στρατιωτική παρουσία ακόμη και μετά τη λήξη των εχθροπραξιών.
Η στρατηγική αυτή φαίνεται να έχει την πλήρη στήριξη της Ουάσιγκτον.
Ο νέος Αμερικανός πρέσβης στο Ισραήλ, Μάικ Χάκι, απέρριψε τις εκκλήσεις για άμεση αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να επικεντρώσει την πίεση στη Χαμάς.
Δεν υπάρχει ελπίδα στον ορίζοντα
Για τους Παλαιστινίους, που κάποτε ελπίζανε σε μια κατάπαυση του πυρός και σε μια διαδικασία ανασυγκρότησης, η πραγματικότητα έχει μετατραπεί σε έναν καθημερινό εφιάλτη.
Ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, χαρακτήρισε τη Γάζα «πεδίο θανάτου», όπου οι άμαχοι είναι παγιδευμένοι σε έναν «ατέρμονο κύκλο καταστροφής και απώλειας».
Το Ισραήλ επιμένει ότι θα συνεχίσει τις επιχειρήσεις του μέχρι να εξοντώσει τη Χαμάς και να εξασφαλίσει την απελευθέρωση των 59 ομήρων που κρατούνται ακόμη από την οργάνωση — αν και, σύμφωνα με εκτιμήσεις, λιγότεροι από τους μισούς είναι πλέον ζωντανοί.
Ισραηλινά κατασκευαστικά μηχανήματα λειτουργούν μέσα στη Γάζα, όπως φαίνεται από την πλευρά του Ισραήλ στα σύνορα με τη Γάζα, στο νότιο Ισραήλ, στις 23 Απριλίου 2025.
Ο πόλεμος, που ξεκίνησε στις 7 Οκτωβρίου 2023 μετά από πολύνεκρες επιθέσεις της Χαμάς στο ισραηλινό έδαφος, έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 51.000 Παλαιστινίους, σύμφωνα με τις τοπικές υγειονομικές αρχές.
Σε μια άλλη γωνία της Γάζας…
Σε μια άλλη γωνιά της πόλης, ο Σάντι Σακρ ζει με τη σύζυγο και τα τέσσερα παιδιά του στα ερείπια του πρώην διαμερίσματός τους.
Η καθημερινότητά τους είναι αγώνας για επιβίωση: η τροφή λιγοστή και το νερό πολύτιμο και δυσεύρετο.
Ο 15χρονος γιος του, Ουντάι, περνά ώρες ολόκληρες περιμένοντας στην ουρά για λίγες σταγόνες νερού, τις οποίες μεταφέρει με κόπο πίσω στο σπίτι τους, βαδίζοντας ανάμεσα στα χαλάσματα.
Παρά τις αβάσταχτες συνθήκες, ο Σακρ δηλώνει αποφασισμένος να παραμείνει.
«Νομίζουν ότι είμαστε πιόνια που μπορούν να μετακινούν», λέει με οργή.
«Κανείς δεν θα με διώξει από τη γη μου».
Τα λόγια του αντικατοπτρίζουν το πείσμα και τη βαθιά ριζωμένη ιστορική μνήμη πολλών Παλαιστινίων της Γάζας, οι οποίοι είναι απόγονοι προσφύγων που ξεριζώθηκαν από τη γη τους κατά τη Νάκμπα του 1948, όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ.
Για τον Σακρ και πολλούς άλλους, η γη της Γάζας δεν είναι απλώς ένας τόπος κατοικίας· είναι σύμβολο ταυτότητας, τιμής και αντίστασης.
Ακόμα και μπροστά στην απειλή της λιμοκτονίας ή του θανάτου, η ιδέα της εκδίωξης είναι αδιανόητη.
«Ποιος θα θάψει τα πτώματα αυτών που βρίσκονται ακόμα κάτω από τα ερείπια;» αναρωτιέται.
«Θα μείνω μαζί τους, είτε ζωντανός είτε νεκρός».
