Ο Ρώσος πρόεδρος μιλώντας στη σύσκεψη δήλωσε ότι η αμερικανική κυβέρνηση καταβάλλει «ειλικρινείς προσπάθειες» για να επιλυθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία και άφησε να εννοηθεί ότι η Μόσχα και η Ουάσινγκτον θα μπορούσαν να καταλήξουν σε συμφωνία για τον έλεγχο των πυρηνικών όπλων.
Ακόμη δήλωσε ότι οι συζητήσεις με τις ΗΠΑ έχουν στόχο να δημιουργήσουν «τις μακροπρόθεσμες συνθήκες ειρήνης μεταξύ των χωρών μας, στην Ευρώπη, και στον κόσμο συνολικά, εάν καταλήξουμε σε συμφωνίες στον τομέα του ελέγχου των στρατηγικών επιθετικών όπλων στις επόμενες φάσεις»
Αποκαλύψεις για τα ζητήματα που θα θέσει ο Ρώσος πρόεδρος στον Αμερικανό ομόλογό του έκανε και ο σύμβουλος του Κρεμλίνου και στενός συνεργάτης του Πούτιν, Γιούρι Ουσακόφ.
Όπως είπε θα συζητήσουν για το «τεράστιο ανεκμετάλλευτο δυναμικό» των οικονομικών σχέσεων Ρωσίας-ΗΠΑ, όπως και για τις προοπτικές για τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και άλλα διεθνή και διμερή ζητήματα. Σε αυτά περιλαμβάνονται το εμπόριο, τα ορυκτά, το πετρέλαιο και φυσικά η Αρκτική.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι στην αντιπροσωπεία της Ρωσίας είναι ο Κίριλ Ντμίτριεφ, τραπεζίτης και επικεφαλής του ρωσικού κρατικού επενδυτικού ταμείου, ο οποίος έχει συνοδεύσει τον Στιβ Γουίτκοφ τον ειδικό απεσταλμένο του Trump, στα διάφορα ταξίδια του στη Μόσχα. Η δουλειά του είναι να πείσει τον Λευκό Οίκο ότι η Ρωσία παίρνει στα σοβαρά την «ειρήνη» στην Ουκρανία και ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι το εμπόδιο σε αυτήν.
Οι στόχοι του Πούτιν
Το πρώτο πράγμα που θέλει ο Πούτιν από αυτή τη σύνοδο κορυφής είναι κάτι που του έχει ήδη δοθεί. Και αυτή είναι η αναγνώριση. Αναγνώριση από την πιο ισχυρή χώρα του κόσμου, τις ΗΠΑ, ότι οι προσπάθειες της Δύσης να απομονώσει τον ηγέτη του Κρεμλίνου έχουν αποτύχει.
Ο Πούτιν όχι μόνο εξασφάλισε μια σύνοδο κορυφής ΗΠΑ-Ρωσίας, αλλά και μια εξαιρετική τοποθεσία για τη διεξαγωγή της. Η Αλάσκα έχει πολλά να προσφέρει στο Κρεμλίνο. Πρώτον, ασφάλεια. Στο πλησιέστερο σημείο της, η ηπειρωτική Αλάσκα απέχει μόλις 90 χιλιόμετρα από την Τσουκότκα της Ρωσίας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν μπορεί να φτάσει εκεί χωρίς να πετάξει πάνω από «εχθρικά» έθνη.
Δεύτερον, απέχει πολύ – πολύ μακριά – από την Ουκρανία και την Ευρώπη. Αυτό ταιριάζει απόλυτα με την αποφασιστικότητα του Κρεμλίνου να παραγκωνίσει το Κίεβο και τους ηγέτες της ΕΕ και να στρέψει το ενδιαφέρον στην Αμερική.
Αλλά ο Πούτιν θέλει κάτι περισσότερο από απλή διεθνή αναγνώριση και σύμβολα. Θέλει νίκη στην Ουκρανία. Είναι βέβαιο ότι ο Ρώσος πρόεδρος θα προσπαθήσει να πείσει τον Τραμπ ότι μια τέτοια συμφωνία που θα δίνει στη Μόσχα τα εδάφη που θέλει είναι ο συντομότερος δρόμος προς την ειρήνη.
Η μόνη εναλλακτική λύση, στα μάτια της Ρωσίας, είναι ένας ολοκληρωτικός θρίαμβος στο πεδίο της μάχης.
Τι επιδιώκει ο Τραμπ
Ο Τραμπ, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας το 2024, είχε υποσχεθεί ότι ο τερματισμός του πολέμου στην Ουκρανία κάτι που δεν έχει καταφέρει εκφράζοντας δυσαρέσκεια άλλοτε προς τους Ρώσους και άλλοτε προς τους Ουκρανούς.
Αρχικά επιτέθηκε στον Ζελένσκι σε μια δραματική συνάντηση στον Λευκό Οίκο τον Φεβρουάριο και αργότερα ανέστειλε προσωρινά τη στρατιωτική βοήθεια και την ανταλλαγή πληροφοριών με το έθνος που έχει πληγεί από τον πόλεμο.
Τους τελευταίους μήνες, έχει επικρίνει περισσότερο την αδιαλλαξία και την προθυμία του Πούτιν να επιτεθεί σε πολιτικούς στόχους, ορίζοντας μια σειρά από προθεσμίες για νέες κυρώσεις στους Ρώσους και σε άλλα έθνη που συνεργάζονται μαζί τους.
Την περασμένη Παρασκευή (8/8) έληξε η προθεσμία που είχε δώσει και, όπως και με όλες τις προηγούμενες, ο Τραμπ τελικά υποχώρησε.
Τώρα φιλοξενεί τον Ρώσο πρόεδρο σε αμερικανικό έδαφος και μιλάει για «ανταλλαγή εδαφών», την οποία η Ουκρανία φοβάται ότι μπορεί να συνίσταται σε παραχωρήσεις γης σε αντάλλαγμα για την ειρήνη.
Ένα πράγμα ήταν σαφές ο Τραμπ θα καλωσόριζε την ευκαιρία να είναι ο άνθρωπος που θα τερματίσει τον πόλεμο ακόμη και να αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία πρέπει να παραχωρήσει εδάφη στη Ρωσία.
Αλλά ο Τραμπ, ο οποίος αναμένεται να συζητήσει την ιδέα με τον Πούτιν στην Αλάσκα, φαίνεται να του αρέσει ο τρόπος που ακούγεται μια συμφωνία «γη έναντι ειρήνης», ακόμη και μια τόσο δυσάρεστη για την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους εταίρους της, όπως αναφέρει το CNNi.
Αυτή η σαφής διαφορά απόψεων αποτελεί μια ευκαιρία για τον Πούτιν να παρουσιάσει τους Ουκρανούς και τους Ευρωπαίους – όχι τη Ρωσία – ως το πραγματικό εμπόδιο για την ειρήνη, υπονομεύοντας ενδεχομένως την ήδη ασταθή υποστήριξη του Τραμπ στην πολεμική προσπάθεια της Ουκρανίας.
Ο Τραμπ έχει χάσει την υπομονή του με τον Ζελένσκι στο παρελθόν, θα τονίσει το Κρεμλίνο ελπίζοντας ότι θα ξανασυμβεί. Εάν τελικά ο Τραμπ διακόψει την στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ και την ανταλλαγή πληροφοριών με το Κίεβο, η Ουκρανία θα δυσκολευτεί να συνεχίσει τον αγώνα της στα μέτωπα του πολέμου ακόμη και με ενισχυμένη ευρωπαϊκή υποστήριξη.
Το τι θα γίνει τελικά θα φανεί μετά την συνάντηση αλλά και την συνέντευξη τύπου που θα ακολουθήσει με τους δύο ηγέτες. Όλος ο πλανήτης θα περιμένει να ακούσει τι θα πουν πολύ περισσότερο ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ο οποίος αποκλείστηκε από αυτή τη συνάντηση όπου θα τεθεί επί τάπητος το μέλλον της χώρας του και φυσικά οι Ευρωπαίοι που έχουν περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου. Τόσο ο Ζελένσκι όσο και οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι ο Τραμπ θα καταλήξει σε μια συμφωνία με τον Πούτιν για την Ουκρανία που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ρωσίας αφήνοντας το Κίεβο μόνο του.
Η σημειολογία της Αλάσκας
Πολύ μελάνι έχει χυθεί για το μέρος που θα γίνει η συνάντηση των δύο ηγετών και τη σημειολογία του. Δεν είναι μόνο ότι η Αλάσκα ανήκε στους Ρώσους και πουλήθηκε για ένα κομμάτι ψωμί στους Αμερικανούς από τον τσάρο Αλέξανδρο τον Β΄ το 1867.
Οι επικριτές της τοποθεσίας υποστηρίζουν ότι η διεξαγωγή της συνόδου κορυφής στην Αλάσκα στέλνει ένα κακό συμβολικό μήνυμα. «Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τον Πούτιν να υποστηρίζει κατά τη διάρκεια των συναντήσεων του με τον Τραμπ ότι: “Λοιπόν, κοιτάξτε, τα εδάφη μπορούν να αλλάξουν χέρια”», δήλωσε ο Νάιτζελ Γκουλντ-Ντέιβις, πρώην Βρετανός Πρέσβης στη Λευκορωσία και ανώτερος συνεργάτης στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Σπουδών στο Λονδίνο. «”Σας δώσαμε την Αλάσκα. Γιατί δεν μπορεί η Ουκρανία να μας δώσει ένα μέρος της επικράτειάς της;”»
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, οι στρατιωτικοί ηγέτες ανησυχούσαν ότι οι Σοβιετικοί θα μπορούσαν να επιτεθούν μέσω της Αλάσκας, στέλνοντας αεροπλάνα πάνω από τον Βόρειο Πόλο για να ρίξουν πυρηνικά όπλα. Για το λόγο αυτό κατασκεύασαν μια αλυσίδα συστημάτων ραντάρ συνδεδεμένων με ένα αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα.
Η σύνοδος κορυφής της Παρασκευής (15/8) θα πραγματοποιηθεί στην βάση Έλμεντορφ Ρίτσαρντσον στο Άνκορατζ. Η βάση έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αντιπαλότητα με τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και εξακολουθεί να φιλοξενεί μοίρες αεροσκαφών που αναχαιτίζουν ρωσικά αεροσκάφη όταν πετούν στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ.
Πέρυσι, το Πεντάγωνο δήλωσε ότι οι ΗΠΑ πρέπει να επενδύσουν περισσότερα για την αναβάθμιση αισθητήρων, επικοινωνιών και διαστημικών τεχνολογιών στην Αρκτική, ώστε να συμβαδίζουν με την Κίνα και τη Ρωσία, και έστειλε περίπου 130 στρατιώτες σε ένα έρημο νησί των Αλεούτιων.
Ο Πούτιν ο πρώτος Ρώσος ηγέτης που θα βρεθεί στην Αλάσκα
Ο Πούτιν θα είναι ο πρώτος Ρώσος ηγέτης που θα την επισκεφτεί, αλλά έχουν έρθει και άλλες εξέχουσες προσωπικότητες πριν από αυτόν. Ο Ιάπωνας αυτοκράτορας Χιροχίτο σταμάτησε στο Άνκορατζ πριν κατευθυνθεί στην Ευρώπη το 1971 για να συναντήσει τον πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον και το 1984 χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να δουν τον πρόεδρο Ρόναλντ Ρίγκαν και τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ να συναντιούνται στο αεροδρόμιο του Φέρμπανκς.
Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα επισκέφθηκε την πόλη το 2015, καθιστώντας τον πρώτο εν ενεργεία πρόεδρο των ΗΠΑ που πάτησε το πόδι του βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, σε ένα ταξίδι για να τονίσει τους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.
Ο κυβερνήτης Μπιλ Γουόκερ υποδέχτηκε τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ στο αεροδρόμιο του Άνκορατζ το 2017 και στη συνέχεια τον πήγε σε μια σύντομη περιήγηση στη μεγαλύτερη πόλη της πολιτείας.
