Εάν υπάρχει μια μακρινή πιθανότητα να συνεννοηθούν οι Ευρωπαίοι για να αντισταθούν σε μια από τις δύο μεγάλες υπερδυνάμεις, ΗΠΑ ή Ρωσία, τότε σίγουρα δεν θα τα καταφέρουν εναντίον και των δύο ταυτόχρονα. Κλασικά, η Ευρώπη θα διαιρεθεί ενώ δεν διαθέτει τις υποδομές για να ορθώσει αμυντικό ανάστημα.
Αυτό υποστηρίζει ο έγκριτος Γερμανός δημοσιογράφος, Βόλφγκανγκ Μινχάου, εξηγώντας στο Unherd τα ανυπέρβλητα προβλήματα του μπλοκ να χτίσει τις δικές του άμυνες.
Οι Ευρωπαίοι έχουν συμφωνήσει να αυξηθούν οι στρατιωτικές δαπάνες, εξαιρώντας εν μέρει τον αμυντικό προϋπολογισμό από τους δημοσιονομικούς κανόνες.
«Αλλά η αλήθεια είναι ότι καμία επένδυση δεν θα απογαλακτίσει την ΕΕ από την αμερικανική της εξάρτηση σύντομα. Θα χρειαστούν δεκαετίες για να καλυφθεί το τεράστιο χάσμα αμυντικής τεχνολογίας» υπογραμμίζει ο Μινχάου.
Για να χτιστούν ολόκληρες βιομηχανίες από την αρχή χρειάζεται χρόνος, υπογραμμίζει. «Χρειάζεστε αμυντικές εταιρείες, αλυσίδες εφοδιασμού και τεχνογνωσία. Η Ευρώπη απέχει πολύ από την αιχμή της αμυντικής τεχνολογίας του 21ου αιώνα και η τεχνογνωσία της στον τομέα αυτό έχει μειωθεί από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου».
Η Ευρώπη έχει χάσει τεχνογνωσία
Ως ένα γνήσιο παράδειγμα απώλειας τεχνογνωσίας, ο Μινχάου αναφέρει την πυρηνική ενέργεια της Γερμανίας. «Αν και κατασκεύαζε τους καλύτερους πυρηνικούς σταθμούς στον κόσμο, είχε αλλάξει μέχρι το 2023, όταν έκλεισε το τελευταίο από τα δικά της εργοστάσια. Την ίδια χρονιά, η χώρα είχε μόνο 8 καθηγητές που δραστηριοποιούνται στην πυρηνική έρευνα, ενώ για σπουδές φύλου υπήρχαν 173 καθηγητές. Αυτό συμβαίνει όταν κλείνετε τις βιομηχανίες. Δεν μπορούν απλώς να ενεργοποιηθούν ξανά» σημειώνει.
Ο Γερμανός λέει πως οι ΗΠΑ είναι πολύ μπροστά χάρη σε δεκαετίες επενδύσεων σε τεχνολογίες ψηφιακής εποχής. «Από το Manhattan Project και μετά, οι αμερικανικές στρατιωτικές επενδύσεις και η καινοτομία πρωτοστάτησαν σε μη στρατιωτικά spin-offs: το τρανζίστορ το 1947, το ολοκληρωμένο κύκλωμα μια δεκαετία αργότερα και τις τεχνολογίες επικοινωνίας στη δεκαετία του ’60 που μετατράπηκαν στην τεχνολογία πίσω από το διαδίκτυο» υπογραμμίζει ο Μινχάου.
Όταν οι ΗΠΑ επένδυαν στην τεχνητή νοημοσύνη, λέει ο Μινχάου, οι Ευρωπαίοι έριχναν βάρος στην Πράσινη Συμφωνία. «Ξοδέψαμε το μέρισμα ειρήνης σε κοινωνικές μεταβιβάσεις. Ως αποτέλεσμα, ο γερμανικός στρατός εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τη συσκευή φαξ και βρισκόμαστε παρομοίως στη σκοτεινή εποχή όσον αφορά την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων, δορυφόρων με τεχνητή νοημοσύνη και ηλεκτρονικού πολέμου».
«Είναι αστείο, λοιπόν, να πιστεύουμε ότι θα μπορούσαμε να ανταποκριθούμε στις αμυντικές δυνατότητες της Ρωσίας τα επόμενα πέντε χρόνια».
Business-as-usual
Στη συνέχεια, ο Βόλφγκανγκ Μινχάου αμφιβάλει αν Βερολίνο ή Παρίσι μπορούν να εξασφαλίσουν πλειοψηφίες στο κοινοβούλιο για περάσουν δαπάνες για εισαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ, που οποία είναι ακόμα ζωτικής σημασίας, εις βάρος δαπανών κοινωνικής πρόνοιας.
Η Ιταλία και η Ισπανία εξάλλου δεν αισθάνονται τόσο την απειλή ώστε να ζοριστούν ακόμα περισσότερο δημοσιονομικά για χάρη των αμυντικών δαπανών.
Ακόμη και ο πιο ρεαλιστικός στόχος ενός σταδιακού εξευρωπαϊσμού των αμυντικών δαπανών σε μια περίοδο 10-15 ετών θα υπερέβαινε οτιδήποτε έχει κάνει η Ευρώπη, σύμφωνα με τον Γερμανό, υπενθυμίζοντας εξάλλου, ότι η άμυνα δεν συμπεριλαμβάνεται στην ενιαία αγορά.
«Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι στην ΕΕ, και ωστόσο είναι απαραίτητο για την κατασκευή οποιασδήποτε λειτουργικής ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας. Αλλά η Ευρώπη, άτονη όσο ποτέ, ξεκίνησε ένα αμυντικό ταμείο 150 δισ. ευρώ με τη συμμετοχή της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας και χωρίς το Ην. Βασίλειο. Αυτό μας λέει ότι εξακολουθούν να είναι σε λειτουργία business-as-usual».
Δημογραφικά
Ένα άλλο εμπόδιο για την ανεξάρτηση ευρωπαϊκή άμυνα είναι τα δημογραφικά στοιχεία της Ευρώπης και η έλλειψη νέων ανθρώπων πρόθυμων να ενταχθούν στο στρατό, αναφέρει.
Ωστόσο, υποστηρίζει ότι ακόμα και αν επανέλθει η υποχρεωτική στράτευση, δεν θα διέθετε ξαφανικά η Ευρώπη εξειδικευμένα στρατεύματα που χρειάζονται για να οδηγήσουν άρματα μάχης και να πετάξουν μαχητικά αεροσκάφη F 35, σημειώνει.
Χάθηκε χρόνος με τη Μέρκελ
Ο Μινχάου, δεν παραλείπει να τονίσει ότι η σημερινή δύσκολη κατάσταση της ΕΕ, οφείλεται στα χρόνια που κυβερνούσε η Άνγκελα Μέρκελ, αφήνοντας μια σειρά άλυτων προβλημάτων, συμπεριλαμβανομένου του εξαντλημένου γερμανικού στρατού.
«Αλλά από όλες τις τρομερές αποφάσεις που πήρε η Μέρκελ, μακράν η πιο συνεπακόλουθη, οι επιπτώσεις της οποίας νιώθουμε τώρα» λέει ο Μινχάου, «ήταν η άρνησή της να αποδεχθεί την ενίσχυση των θεσμών της ΕΕ κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης της ευρωζώνης το 2012».
«Ως αποτέλεσμα, η ΕΕ έμεινε παγιδευμένη σε μια εξάρτηση από το δολάριο ΗΠΑ, από τις χρηματοπιστωτικές αγορές των ΗΠΑ και από την άμυνα των ΗΠΑ. Εάν η ΕΕ είχε ξεκινήσει τη μακρά διαδικασία προς μια δημοσιονομική ένωση το 2012, θα μπορούσε να ήταν καλύτερα εξοπλισμένη για να ανταποκριθεί στους γεωπολιτικούς κλυδωνισμούς αυτής της δεκαετίας».
Στα χρόνια που πέρασαν, η ΕΕ έχει κατακερματιστεί περισσότερο, σημειώνει και πλέον μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τον Πούτιν και τρία μετά την εισβολή του στην Ουκρανία, η ΕΕ άρχισε να πανικοβάλλεται.
«Με την επιστροφή του Τραμπ, οι ηγέτες της ΕΕ συνειδητοποίησαν επιτέλους ότι ο συνδυασμός της ανεπαρκούς επένδυσης στην άμυνα και της υπερβολικής εξάρτησής τους από τις ΗΠΑ τους είχε αφήσει επικίνδυνα εκτεθειμένους σε παγκόσμιους κραδασμούς».
Ο Βόλφγκανγκ Μινχάου καταλήγει με ένα κλισέ για την ΕΕ. «Αν η κρίση ήταν αρκετά μεγάλη, οι Ευρωπαίοι μπορεί να ξυπνήσουν και να κάνουν το σωστό. Είχαν οικονομική κρίση. Είχαν πανδημία. Είχαν τον Πούτιν [αλλά] Δεν ξύπνησαν»…
