Σε μια πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από την Gallup και την Jobs for the Future, το 90% των μαθητών της Gen Z δήλωσαν ότι εμπιστεύονται τους γονείς τους για να τους συμβουλεύσουν σχετικά με τα επόμενα βήματα μετά την αποφοίτηση από το σχολείο.
Οι δάσκαλοι ήρθαν σε δεύτερη θέση με 54% — και τα social media δεν έφτασαν καν το διψήφιο ποσοστό, σύμφωνα με το περιοδικό Time.
Τα κακά νέα;
Οι γονείς της Gen Z δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν αρκετά για τις περισσότερες από τις πολύτιμες επιλογές εκπαίδευσης και κατάρτισης που έχουν τα παιδιά τους. Ειδικά, δεν έχουν ιδέα για οτιδήποτε δεν σχετίζεται άμεσα με την επαγγελματική σταδιοδρομία ή την απόκτηση πτυχίου.
Και οι γονείς δεν είναι οι μόνοι.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι ακόμη και οι σχολικοί σύμβουλοι — επαγγελματίες που έχουν ως ειδικό καθήκον να παρέχουν αυτού του είδους την καθοδήγηση — δηλώνουν ότι αισθάνονται ανεπαρκώς προετοιμασμένοι για να βοηθήσουν τους μαθητές να προσαρμοστούν στο μελλοντικό εργασιακό τοπίο.
Άλλωστε, ο αριθμός των παραδοσιακών Πανεπιστημίων είναι περιορισμένος, ενώ οι επιλογές μετά από αυτό φαίνονται ατελείωτες.
Πολλές επιλογές – Αλλά ποια είναι η σωστή;
Μετά το λύκειο, μπορεί κανείς να εγγραφεί σε ένα πρόγραμμα βραχυπρόθεσμης κατάρτισης, να καταταγεί στο στρατό, να ξεκινήσει μια επιχείρηση ή να εγγραφεί σε ένα πρόγραμμα μαθητείας.
Αν και τα στοιχεία δείχνουν με συνέπεια ότι οι εργαζόμενοι με παραδοσιακό πτυχίο τετραετούς φοίτησης κερδίζουν περισσότερα από όσους δεν έχουν, οι μαθητές σήμερα έχουν μια σειρά από επιλογές εκπαίδευσης και κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένων των πιστοποιητικών και των μαθητειών, που μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε σημαντική αύξηση των εισοδημάτων.
Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά τα προγράμματα εξακολουθούν να στερούνται αξιόπιστων στοιχείων που να αποδεικνύουν ότι οδηγούν πράγματι σε καλή απόδοση της επένδυσης, οπότε δεν είναι περίεργο ότι μπορεί να είναι δύσκολο για τους γονείς ή άλλους μέντορες να τα αξιολογήσουν.
Έλλειψη πληροφοριών
Η πρόκληση είναι ιδιαίτερα έντονη για τους φοιτητές πρώτης γενιάς ή εκείνους που προέρχονται από νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα, οι οποίοι είναι πολύ λιγότερο πιθανό να γνωρίζουν τις επιλογές υψηλής ποιότητας μετά το λύκειο σε σύγκριση με εκείνους των οποίων οι γονείς έχουν φοιτήσει στο πανεπιστήμιο.
Μια έρευνα του 2023 από το JFF και την American Student Assistance διαπίστωσε ότι σχεδόν το ένα τρίτο των αποφοίτων λυκείου που δεν συνέχιζαν τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο δήλωσαν ότι δεν είχαν εμπιστοσύνη ότι γνώριζαν τα βήματα που έπρεπε να ακολουθήσουν για να μεταβούν σε μια καριέρα ή εκπαίδευση μετά το λύκειο.
Περίπου τα δύο τρίτα δήλωσαν ότι θα είχαν εξετάσει εναλλακτικά προγράμματα αν είχαν περισσότερες πληροφορίες για αυτά.
Μια απλή συζήτηση μπορεί να ανοίξει μια πόρτα. Η έρευνα αυτής της άνοιξης διαπίστωσε ότι, κατά μέσο όρο, οι έφηβοι Gen Z των οποίων οι γονείς έχουν συζητήσει μαζί τους μια συγκεκριμένη πορεία είναι περίπου δύο φορές πιο πιθανό να δηλώσουν ότι ενδιαφέρονται για αυτή την πορεία σε σύγκριση με τους συνομήλικούς τους. Ωστόσο, οι γονείς δεν μπορούν να έχουν αυτές τις συζητήσεις αν δεν γνωρίζουν οι ίδιοι όλες τις επιλογές.
Πώς να βοηθήσετε την Gen Z
Ευτυχώς, υπάρχουν τρόποι να βοηθήσετε.
Για τους μαθητές, μπορεί να είναι τόσο απλό όσο το να ρωτήσουν τους γονείς, τους κηδεμόνες ή άλλους ενήλικες πώς κατέληξαν στη δουλειά που κάνουν. Μπορεί να εκπλαγείτε από τις απαντήσεις τους.
Και οι γονείς έχουν να διαδραματίσουν έναν ρόλο, οδηγώντας αυτές τις συζητήσεις για την καριέρα και ξεκινώντας τις νωρίς.
Ενσωματώστε τις συζητήσεις για την καριέρα στην καθημερινή ζωή και τις κανονικές σχολικές ημέρες.
Επισκεφθείτε τα πανεπιστήμια και ενθαρρύνετε τα παιδιά σας να δοκιμάσουν ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα πρακτικής άσκησης. Βοηθήστε τα να κατανοήσουν πώς τα ενδιαφέροντα και η περιέργειά τους συνδέονται τόσο με τις δουλειές όσο και με αυτά που μαθαίνουν.
Οι πολιτείες και τα σχολεία μπορούν επίσης να διαδραματίσουν ρόλο, διασφαλίζοντας ότι η υποστήριξη για την επαγγελματική καθοδήγηση είναι ευρέως διαθέσιμη και σχετική, και φροντίζοντας ώστε η υποστήριξη αυτή να μην απευθύνεται μόνο στους μαθητές, αλλά και στις οικογένειές τους.
Και οι εργοδότες πρέπει επίσης να συμμετάσχουν στη συζήτηση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα, από προγράμματα πρακτικής άσκησης στις κοινότητές τους, έως μαθητείες, έως την άμεση συνεργασία με σχολεία, συμβούλους και τους ίδιους τους μαθητές.
Όσο περισσότερο κάνουν οι επιχειρήσεις για να βοηθήσουν τους μαθητές να κατανοήσουν τι είναι η εταιρεία τους, πώς λειτουργεί, πώς μπορούν να φτάσουν εκεί και τι σημαίνει επιτυχία, τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα τόσο για την εταιρεία όσο και για τους μαθητές.
Η Gen Z ακούει και ζητά καθοδήγηση. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν ώστε κάθε μαθητής να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες και την καθοδήγηση που χρειάζεται για να κάνει με αυτοπεποίθηση και γνώση τις επιλογές του για τη ζωή μετά το λύκειο. Αλλά δεν μπορούν να το κάνουν μόνοι τους.
