Καλεσμένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» του Νίκου Χατζηνικολάου βρέθηκε το βράδυ της Πέμπτης ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου. Στη συνέντευξή του, αναφέρθηκε στη διαθήκη του Αριστοτέλη Ωνάση, η οποία συντάχθηκε μετά τον θάνατο του γιου του, Αλέξανδρου, αλλά και στις διαφωνίες που προέκυψαν αργότερα με τη Χριστίνα Ωνάση σχετικά με τη διαχείριση της περιουσίας της.
Ο κ. Παπαδημητρίου εξήγησε πως ο λόγος που το Ίδρυμα ονομάζεται «Αλέξανδρος Ωνάσης» και όχι «Αριστοτέλης Ωνάσης» ήταν μια συνειδητή επιλογή του εφοπλιστή: «Γι’ αυτό και λεγόμαστε Ίδρυμα Αλέξανδρος και όχι Αριστοτέλης Ωνάσης. Δηλαδή, ο Ωνάσης έκανε εκεί μια υπέρβαση.
Στα 73 του, όταν έγραψε τη διαθήκη, μόλις είχε πεθάνει ο Αλέξανδρος. Και έκανε μια τεράστια υπέρβαση. Έβγαλε τον εαυτό του έξω από το πλαίσιο και έβαλε τον γιο του. Και είπε: “Εσείς στο Ίδρυμα Ωνάση, θα είστε στο Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, παίρνετε το DNA του γιου μου”.
Μάλιστα, ο Ωνάσης προνόησε και για τα προβλήματα που υπήρχαν τότε με τη Χριστίνα. Κατά κάποιον τρόπο, είχε προβλέψει και το θέμα της περιουσίας της», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση αναφέρθηκε στο ζήτημα της διαθήκης σε σχέση με τη Χριστίνα Ωνάση και τις αντιδράσεις της: «Να ξεχωρίσουμε την υπόθεση Ρουσέλ από τη Χριστίνα. Η αλήθεια είναι ότι, όταν πέθανε ο Ωνάσης, η Χριστίνα είχε στα χέρια της τη διαθήκη του πατέρα της – το ένα και μοναδικό πρωτότυπο. Ο πατέρας μου είχε μια φωτοτυπία της, την οποία είχε κι ένας άλλος φίλος τότε.
Στην ουσία, η Χριστίνα ‘έχανε’ τη μισή περιουσία της – εντός εισαγωγικών – και ταυτόχρονα έχανε και τον έλεγχο. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε ορίσει στη διαθήκη του ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος Ωνάση θα είχε καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση της περιουσίας που θα περνούσε στην ίδια», επισήμανε.
Ο κ. Παπαδημητρίου υπογράμμισε πως η διαθήκη του Ωνάση δεν προέβλεπε την παρουσία μελών της οικογένειας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος:
«Θέλω να τονίσω ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος, σύμφωνα με τη βούληση του Ωνάση, δεν προέβλεπε πουθενά ότι πρέπει να υπάρχει μέλος της οικογένειας – πόσο μάλλον πρόεδρος. Είναι εντελώς ελεύθερο και το έκανε επί τούτου.
Άρα, η Χριστίνα δεν ήθελε να είναι μια ομάδα ξένων, μη μελών της οικογένειας, να ελέγχουν την περιουσία της και την ίδια κατά επέκταση. Αυτό δεν της άρεσε.
Τελικά, επήλθε ένας ιστορικός συμβιβασμός, στον οποίο καθοριστικό ρόλο έπαιξαν ο πατέρας μου και άλλοι σημαντικοί άνθρωποι, όπως ο Νίκος Κοκκίνης και ο Μιχάλης Οδωλόγου, οι οποίοι έχουν φύγει πλέον από τη ζωή.
Καταφέραμε να γίνει ένας πλήρης διαχωρισμός της περιουσίας του Ιδρύματος από την περιουσία της Χριστίνας. Δύο ξεχωριστές περιουσίες, αυτοτελείς – τόσο οικονομικά όσο και διαχειριστικά», κατέληξε.
