«Οσο εμείς προσπαθούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει και να το απαξιώσουμε σαν κάτι συγκυριακό και πρόσκαιρο, κινδυνεύουμε να βρεθούμε με παγιωμένη την Πλεύση Ελευθερίας στη δεύτερη θέση». Είναι αυτή η αναφορά στελέχους του ΠΑΣΟΚ που προδίδει την αμηχανία με την οποία στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετωπίζουν το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που μέσα σε λίγες εβδομάδες κατάφερε δημοσκοπικά να καταλάβει τη δεύτερη θέση.
Η επίσημη «γραμμή» τόσο στη Χαριλάου Τρικούπη όσο και στην Κουμουνδούρου, που επίσης καλείται να βρει τρόπο αντίδρασης στην «αφαίμαξη» που υφίσταται, είναι ότι η Πλεύση Ελευθερίας «φουσκώνει» δημοσκοπικά με όχημα τα Τέμπη, αλλά όταν υποχωρήσει το θυμικό και έρθουν στο προσκήνιο τα ζητήματα πραγματικής πολιτικής και καθημερινότητας, θα επανέλθει στα πραγματικά μεγέθη της. Δεν συμμερίζονται όλοι αυτή την άποψη. Και, σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν η επίσημη εκτίμηση επιβεβαιωθεί, μέχρι να συμβεί αυτή η διόρθωση, η δημοσκοπική ανατροπή προκαλεί εσωκομματικές φουρτούνες.
«Θα δικαιωθούμε»
Στο ΠΑΣΟΚ η ηγετική ομάδα δείχνει να επενδύει σε υπερίσχυση της δικομματικής «κανονικότητας» έναντι πρόσκαιρων δημοσκοπικών πειραματισμών του εκλογικού σώματος. Το αντίδοτο απέναντι στην εφόρμηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου είναι η θεσμική, σοβαρή και προγραμματική αντιπολίτευση. Ο Νίκος Ανδρουλάκης και το περιβάλλον του πιστεύουν ότι αν εξακολουθήσουν με συνέπεια να ακολουθούν την επιλογή παρουσίασης μιας συγκροτημένης εναλλακτικής πρότασης εξουσίας, στο τέλος της διαδρομής θα επιβραβευθούν. «Εμείς είμαστε ένα κόμμα που έχει πλήρες πρόγραμμα, θέσεις για όλα τα μεγάλα ζητήματα και σταδιακά ξεδιπλώνουμε τις προτάσεις μας, όπως τώρα με το πρόγραμμα για τη στεγαστική πολιτική. Εμείς έχουμε αναδείξει μια νέα γενιά στελεχών, που μπορούν να σταθούν με επάρκεια και να πείσουν ότι αποτελούν κυβερνητική εναλλακτική». Αυτό είναι το κεντρικό αφήγημα απέναντι στην ανάγνωσή τους για την Πλεύση Ελευθερίας ως ένα προσωποπαγές κόμμα με μονοθεματική ατζέντα, που θα ξεφουσκώσει όταν το πραγματικό δίλημμα μπροστά στην κάλπη είναι το «ποιος θέλω να με κυβερνήσει».
Μέχρι να φτάσει εκείνη η στιγμή, όμως, στη Χαριλάου Τρικούπη καλούνται να διαχειριστούν τον ασκό του Αιόλου που ανοίγει η δημοσκοπική υπερίσχυση της Πλεύσης Ελευθερίας. Οσο το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στη δεύτερη θέση δημοσκοπικά και με απόσταση ασφαλείας από τον τρίτο ΣΥΡΙΖΑ, οι όποιες ενστάσεις για τη στρατηγική που ακολουθεί το κόμμα και η όποια εσωκομματική δυσαρέσκεια για τους χειρισμούς του Νίκου Ανδρουλάκη παρέμεναν κάτω από το ραντάρ. Τώρα, όμως, με βάση τα νέα δημοσκοπικά δεδομένα, οι φωνές ενισχύονται. Η σύγκρουση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τη βουλευτή Λάρισας Ευαγγελία Λιακούλη στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας την περασμένη Τετάρτη ήταν η κορυφή του παγόβουνου. Η δυσαρέσκεια δείχνει να συσσωρεύεται επικίνδυνα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που προεξοφλούν ότι «η Λιακούλη θα έχει συνέχεια».
Λάθος στρατηγικής – Στη Χαριλάου Τρικούπη ορισμένοι θεωρούν ότι ο Ανδρουλάκης έκανε ένα τεράστιο λάθος στρατηγικής
όταν συμπεριέλαβε την Κωνσταντοπούλου στους συνομιλητές του για την πρόταση δυσπιστίας, δίνοντάς της βήμα για να φανεί ότι
επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις.
Το θέμα είναι ότι απέναντι στην Πλεύση Ελευθερίας υπάρχουν αντικρουόμενες τοποθετήσεις μέσα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι οποίες αποτυπώνονται και ως συνέχεια των διαφορετικών προτάσεων που ακούστηκαν στην εσωκομματική προεκλογική διαδικασία πριν από μερικούς μήνες. Υπάρχουν εκείνοι που πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διδαχθεί από τη στρατηγική της Πλεύσης Ελευθερίας και ότι θα έπρεπε να έχει ακολουθήσει μια πιο «δυναμική» πολιτική στο ζήτημα των Τεμπών, καθώς αυτό είναι το κυρίαρχο θέμα που απασχολεί τους πολίτες. Αλλοι, όμως, θεωρούν ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έκανε ένα τεράστιο λάθος στρατηγικής όταν συμπεριέλαβε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου στους συνομιλητές του για την πρόταση δυσπιστίας, δίνοντάς της ένα ακόμη βήμα για να φανεί ότι επηρεάζει καθοριστικά τις εξελίξεις. «Οταν μπήκαν σε διαπραγμάτευση με τη Ζωή, δεν ήξεραν ποιος θα ευνοηθεί στο τέλος;» είναι το ερώτημα που τίθεται αναφορικά με τους χειρισμούς της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Μιας ηγεσίας που βρίσκεται για άλλη μια φορά στο επίκεντρο σφοδρής κριτικής για παραγκωνισμό των οργάνων και λειτουργία του κόμματος στη βάση αποφάσεων ενός στενού πυρήνα. Η απάντηση του Νίκου Ανδρουλάκη προς την κ. Λιακούλη ότι είναι ο ίδιος που λαμβάνει τις αποφάσεις για την Προανακριτική και για την πρόταση δυσπιστίας, εξελήφθη ως η απόλυτη δικαίωση εκείνων που ασκούν αυτή την κριτική.
«Τι κάναμε λάθος;»
Και αν η δημοσκοπική εκτόξευση της Πλεύσης Ελευθερίας επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ σε καθεστώς ζοφερής εσωστρέφειας, στην Κουμουνδούρου προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί δεν αποδίδει τα αναμενόμενα η δική τους «μαχητική και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση» ακόμα και σε σχέση με τα Τέμπη «που δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είμαστε light», όπως αναφέρει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο «τυφώνας Κασσελάκης»- Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν ότι
στις δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή αποτυπώνεται μια αντίδρασητου θυμικού απέναντι στα κόμματα που κυβέρνησαντη χώρα, αλλά και ότι το κόμμα ακόμη δεν μπορεί νασυνέλθει από το σαρωτικό πέρασμα του «τυφώνα Κασσελάκη».
Λίγο πολύ, στην Κουμουνδούρου προεξοφλούν μια νομοτελειακή υποχώρηση των ποσοστών της Πλεύσης Ελευθερίας καθώς, όπως πιστεύουν, «όσο περνάει ο χρόνος οι πολίτες θα ζητούν απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα όπως ακρίβεια, υγεία, στέγη και δεν θα τις βρίσκουν στην Πλεύση Ελευθερίας». Είναι, μάλιστα, διαδεδομένη η πεποίθηση στον ΣΥΡΙΖΑ ότι η Πλεύση Ελευθερίας δεν θέλει να προτείνει κυβερνητικό πρόγραμμα ακριβώς γιατί αυτό συνεπάγεται ότι κάποιους θα δυσαρεστήσει και θα χάσει δεξαμενές πιθανών ψηφοφόρων. Εκτιμούν, δε, ότι στις δημοσκοπήσεις αυτή τη στιγμή αποτυπώνεται μια αντίδραση του θυμικού απέναντι στα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα, αλλά και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν μπορεί να συνέλθει από το σαρωτικό πέρασμα του «τυφώνα Κασσελάκη».
Μια «Βάγκενκνεχτ»
Η δημοσκοπική προέλαση της Πλεύσης Ελευθερίας, πάντως, απασχόλησε τη συνάντηση που είχε την Πέμπτη ο Σωκράτης Φάμελλος με αντιπροσωπεία του γερμανικού Die Linke στην Αθήνα. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συζήτηση που έγινε υπήρξε παραλληλισμός της Ζωής Κωνσταντοπούλου με τη Σάρα Βάγκενκνεχτ, που εγκατέλειψε το Die Linke για το δικό της προσωποπαγές με το ονοματεπώνυμό της κόμμα, το οποίο κατέγραψε μια εντυπωσιακή πορεία αρχικά, αλλά απέτυχε οριακά να μπει στη Βουλή στις πρόσφατες γερμανικές εκλογές.
Τα κοινά σημεία που εντόπισαν οι συνομιλητές, πέρα από το προσωποπαγές των δύο κομμάτων, είναι το έντονο στοιχείο διαμαρτυρίας και λαϊκισμού, καθώς και μια δημιουργική ασάφεια ως προς τον ακριβή πολιτικό προσανατολισμό, η οποία συμπυκνώνεται στη φράση «ούτε αριστερά ούτε δεξιά» και αποσκοπεί στην πολυσυλλεκτικότητα που μπορεί αυτή η ασάφεια να εξασφαλίσει.
