Φόρτωση Text-to-Speech…
Η γραμμή φαίνεται ενιαία. Αλλά δεν είναι. Πίσω από τις επίσημες δηλώσεις, η αντιμετώπιση των αγροτικών κινητοποιήσεων είναι εστία διαφωνιών στο εσωτερικό της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Εδώ και ένα μήνα, από την πρώτη στιγμή που τα τρακτέρ βγήκαν στους δρόμους, στο Μαξίμου εκδηλώνεται διαρκώς διχογνωμία για το ποια πρέπει να είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι στα μπλόκα. Η μια άποψη έλεγε –και εξακολουθεί να λέει– ότι πρέπει άμεσα να επιστρατευθούν όλα τα μέσα για να ανοίξουν οι δρόμοι. Η άλλη είναι η πιο διαλλακτική προσέγγιση, που προειδοποιεί για τις πολιτικές παρενέργειες από την όξυνση μιας ήδη επικίνδυνης κατάστασης.
Αμφίπλευρες απώλειες
Η ζύμωση στο Μαξίμου πάνω σε αυτές τις δύο θέσεις ουσιαστικά δεν έχει σταματήσει καθόλου τον σχεδόν ένα μήνα των κινητοποιήσεων. Μάλιστα στον τελευταίο «πρωινό καφέ», πριν από την ανάπαυλα των Χριστουγέννων, η αντιπαράθεση έγινε πιο έντονη. Αυτό που τέθηκε ως σημείο προβληματισμού είναι το κατά πόσον η κυβέρνηση έπραξε σωστά που δεν κλιμάκωσε την αντίδρασή της, όταν οι αγρότες αρνήθηκαν τον διάλογο με τον πρωθυπουργό.
«Αυτό ήταν κόκκινη γραμμή» για πολλούς συμμετέχοντες στις συσκέψεις: από τη στιγμή που οι αγρότες δεν δέχτηκαν τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, έπρεπε να καταστεί αμέσως σαφές πως ο μόνος στόχος τους ήταν «να δημιουργήσουν πρόβλημα διαρκείας στην κυβέρνηση».
Η σίγουρη δεξαμενή Παύλος Μαρινάκης και Ακης Σκέρτσος είναι υπέρ της εφαρμογής του νόμου περί «παρακώλυσης συγκοινωνιών» και της επιβολής κυρώσεων, καθώς θεωρούν ότι η υποχωρητικότητα οδηγεί σε εκλογικές απώλειες από τη σίγουρη δεξαμενή η οποία επιθυμεί «δικαιοσύνη και τάξη».
Υπέρ της πιο σκληρής γραμμής όλο αυτό το διάστημα φέρεται να τάσσονται μεταξύ άλλων τόσο ο Παύλος Μαρινάκης όσο και ο Ακης Σκέρτσος, με το σκεπτικό ότι η ήπια αντίδραση δυσαρεστεί τη μεγάλη βάση της Ν.Δ. που επιθυμεί «δικαιοσύνη και τάξη». Η λύση που προτείνεται είναι η εφαρμογή του νόμου περί «παρακώλυσης συγκοινωνιών» και η επιβολή των κυρώσεων που προβλέπει.
Οσοι πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις, λένε, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εκπροσωπούν όλο τον κλάδο των 500.000 παραγωγών και το πιθανότερο είναι ότι κανείς απ’ όσους κρατούν σήμερα τα μπλόκα δεν θα ψηφίσει Ν.Δ. στις επόμενες εκλογές, όποια στάση κι αν κρατήσει η κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, η υποχωρητικότητα οδηγεί τελικά σε εκλογικές απώλειες από τη «σίγουρη δεξαμενή» που είναι εκείνοι που θέλουν να εφαρμόζεται ο νόμος.
Η αντίθετη άποψη υποστηρίζει ότι δεν είναι δυνατόν στον έβδομο χρόνο της διακυβέρνησης και με τόσα μέτωπα ανοιχτά, η κυβέρνηση να παρουσιάσει ένα σκληρό πρόσωπο απέναντι σε μια κοινωνική ομάδα που ψήφισε σχεδόν κατά 50% στις τελευταίες εκλογές τη Νέα Δημοκρατία.
«Είναι παράλογο», έλεγε χαρακτηριστικά άλλη κυβερνητική πηγή, σημειώνοντας πως η κοινωνική αναταραχή στο τέλος της ημέρας δεν χρεώνεται στους αγρότες, αλλά στην ίδια την κυβέρνηση, η οποία εμφανίζεται αν όχι υπεύθυνη, τουλάχιστον συνένοχη.
Κρίσιμη συγκυρία – Κωστής Χατζηδάκης και Θανάσης Νέζης υποστηρίζουν ότι δεν είναι δυνατόν στον έβδομο χρόνο διακυβέρνησης και με τόσα μέτωπα ανοιχτά, το Μαξίμου να τηρήσει σκληρή στάση απέναντι σε μια κοινωνική ομάδα που ψήφισε Ν.Δ. σχεδόν κατά 50% στις τελευταίες εκλογές.
Προς αυτή την άποψη φαίνεται πως κινούνται τόσο ο αντιπρόεδρος Κωστής Χατζηδάκης όσο και ο στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού Θανάσης Νέζης, που γίνεται αποδέκτης και των προβληματισμών μεγάλου μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας. Τελικά, η επαμφοτερίζουσα στάση της κυβέρνησης, που εμφανίζεται αυστηρή στη ρητορική και δεκτική στα αιτήματα, μπορεί στο τέλος, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή, να προκαλέσει «αμφίπλευρες απώλειες», δυσαρεστώντας τόσο αυτούς που είναι υπέρ των κινητοποιήσεων όσο και τους ψηφοφόρους εκείνους που θέλουν να δουν τους δρόμους ανοικτούς.
Το «σύνορο»
Η δέσμευση πάντως των λογαριασμών του αγροτοσυνδικαλιστή κ. Κώστα Ανεστίδη μέσα στην εβδομάδα που πέρασε, ανέδειξε και μια άλλη πτυχή. Η Ν.Δ. σε αυτόν τον πόλεμο έχει αφήσει –ή ακόμη και ενθαρρύνει– «να πάρουν τα σκάγια» και δικά της στελέχη, κάτι που σε άλλες δεκαετίες θα έμοιαζε σχεδόν αδύνατο, καθώς τα κόμματα εξουσίας προστάτευαν τα στελέχη τους. Η δέσμευση των λογαριασμών του «γαλάζιου» συνδικαλιστή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Ολο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση έχει έρθει σε μια δημόσια ρήξη με αρκετά στελέχη που πρόσκεινται σε αυτήν.
Από τη στιγμή που ο έλεγχος του ΟΠΕΚΕΠΕ πέρασε στην ΑΑΔΕ, τα κριτήρια των επιδοτήσεων είναι αποκλειστικά αξιοκρατικά, καθώς ο έλεγχος της ΑΑΔΕ δεν βλέπει εάν «οι Ανεστίδηδες, Χιλετζάκηδες ή Φραπέδες είναι νεοδημοκράτες», αλλά μόνο εάν έχουν παρανομήσει και πρέπει να ελεγχθούν. «Αυτό είναι κάτι που καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έχει κάνει», σημειώνει κυβερνητική πηγή.
Η «περιφερειακή Ν.Δ.», δηλαδή βουλευτές που εκλέγονται σε αγροτικές περιοχές, φοβάται μήπως μαζί με τα ξερά καούν και τα χλωρά, και η στάση της κυβέρνησης δυσαρεστήσει και ένα υγιές κομμάτι της «γαλάζιας» βάσης. Η «κραυγή αγωνίας» της Ζέττας Μακρή στην τελευταία σύσκεψη με τον Κώστα Τσιάρα βρίσκει σύμφωνους πολλούς βουλευτές της περιφέρειας.
«Κοιτάξτε στα μπλόκα. Οι περισσότεροι είναι δικοί μας», είχε πει. Η απόσταση το τελευταίο διάστημα μεγαλώνει καθώς βουλευτές της περιφέρειας θεωρούν πως «η Αθήνα δεν αντιλαμβάνεται τα πολλά προβλήματα των αγροτών» και «ειδικά των κτηνοτρόφων», όπως σημειώνει βουλευτής της Ν.Δ. στην «Κ». Η φράση αναδεικνύει ένα μεγάλο χάσμα που αποτυπώνεται και στις μετρήσεις. Η Ν.Δ. έχει πολύ υψηλότερα ποσοστά στα μεγάλα αστικά κέντρα και ειδικά στην Αττική. Σε μετρήσεις που έχουν «τρέξει» το τελευταίο διάστημα έχει καταγραφεί ακόμη και απόκλιση 20 μονάδων μεταξύ περιοχών της Αττικής και της περιφέρειας.
Το αφήγημα
Ο άτυπος πάντως «πόλεμος» της Ν.Δ. ακόμη και με μια μερίδα της βάσης της δεν φαίνεται να έχει επιστροφή. Για το Μαξίμου είναι μονόδρομος, όπως ομολογεί άλλη πηγή, να μετατρέψει αυτή την αντιπαράθεση σε «μια πολιτική ιστορία» που θα λέει ότι η αξιοκρατία και η εξυγίανση δεν «κολλάνε» ούτε σε στελέχη που πρόσκεινται στη Ν.Δ. «Το ΠΑΣΟΚ το έχει κάνει ποτέ αυτό;», αναρωτιέται η ίδια πηγή.
