Υπάρχουν σχέσεις που μοιάζουν σαν κύματα. Μία στιγμή σε πλησιάζουν, σε αγκαλιάζουν με τρυφερότητα και υπόσχονται μια σταθερότητα που τόσο λαχταράς, και την επόμενη σε απομακρύνουν, σε αφήνουν να αναρωτιέσαι τι έκανες λάθος, τι άλλαξε τόσο ξαφνικά.
Αυτό το «παιχνίδι» της απόστασης και της εγγύτητας δεν είναι μόνο μπερδεμένο είναι και ψυχοφθόρο. Γιατί σε βάζει διαρκώς στη θέση του να αμφιβάλλεις: για τον άλλον, για τα συναισθήματά του, αλλά κυρίως για τον ίδιο σου τον εαυτό.
Advertisment
Ο φαύλος κύκλος της ελπίδας και της απογοήτευσης
Ένας άνθρωπος που μια μέρα σε πλησιάζει και την άλλη σε απομακρύνει, δημιουργεί μέσα σου μια μόνιμη ανασφάλεια. Κάθε φορά που σε πλησιάζει, ξαναγεννιέται η ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα μείνει, ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Κι όμως, όταν σε απομακρύνει ξανά, η απογοήτευση γίνεται ακόμη πιο έντονη, γιατί σου θυμίζει ότι δεν κρατάει τίποτα σταθερό.
Αυτή η συνεχής εναλλαγή μπορεί να γίνει εθιστική η καρδιά ζει για τις στιγμές που σε πλησιάζει, όσο κι αν πονάει όταν σε απομακρύνει.
Τι σημαίνει πραγματικά αυτό το μοτίβο
Συχνά, οι άνθρωποι που κινούνται έτσι, δεν έχουν λύσει οι ίδιοι τις εσωτερικές τους συγκρούσεις. Μπορεί να σε αγαπούν με τον δικό τους τρόπο, αλλά ταυτόχρονα να φοβούνται τη δέσμευση, να δυσκολεύονται να μείνουν σταθεροί, να νιώθουν πίεση όταν η σχέση βαθαίνει. Δεν είναι απαραίτητα «κακοί»∙ απλώς δεν έχουν μάθει πώς να αγαπούν με υγιή τρόπο.
Advertisment
Το πρόβλημα είναι ότι, χωρίς να το καταλάβεις, μπαίνεις σε έναν φαύλο κύκλο όπου δίνεις ολοένα και περισσότερη ενέργεια, ελπίζοντας ότι θα αλλάξουν. Και όσο πιο πολύ επενδύεις, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να απομακρυνθείς, ακόμα κι αν βαθιά μέσα σου ξέρεις ότι πληγώνεσαι.
Η στιγμή της επιλογής
Εδώ είναι που χρειάζεται να στραφείς ξανά στον εαυτό σου. Να ρωτήσεις:
• Θέλω να ζω με την αβεβαιότητα;
• Αν συνεχιστεί αυτό το μοτίβο, θα με κάνει ευτυχισμένο/η σε βάθος χρόνου;
• Τι αξίζω πραγματικά;
Δεν μπορείς να ελέγξεις τον άλλο, ούτε να τον κάνεις να αλλάξει αν ο ίδιος δεν θέλει. Αυτό που μπορείς να ελέγξεις είναι το πώς προστατεύεις εσύ τον εαυτό σου.
Μαθήματα που μένουν
Μια τέτοια σχέση, όσο επίπονη κι αν είναι, κρύβει πολύτιμα μαθήματα:
• Μαθαίνεις να αναγνωρίζεις πότε τα λόγια δεν συμβαδίζουν με τις πράξεις.
• Μαθαίνεις να ακούς το ένστικτό σου όταν σου λέει ότι κάτι δεν πάει καλά.
• Κυρίως, μαθαίνεις ότι η αγάπη δεν είναι παιχνίδι «κρύβομαι-φανερώνομαι». Είναι σταθερότητα, σιγουριά και ηρεμία.
Αν βρίσκεσαι σε μια σχέση με έναν άνθρωπο που σε πλησιάζει και σε απομακρύνει, θυμήσου: αυτό που χρειάζεσαι δεν είναι να γαντζωθείς από τις στιγμές που σε πλησιάζει, αλλά να χτίσεις μια ζωή όπου η αγάπη είναι σταθερή, αμοιβαία και γεμάτη σεβασμό.
Γιατί στην τελική, το αν θα μείνει ή θα φύγει είναι δική του απόφαση. Το αν θα προστατεύσεις την καρδιά σου, είναι δική σου.
Κωνσταντίνα Πανταζή
