Η τέχνη της γενναιοδωρίας – Αφύπνιση Συνείδησης

Σύνθετη λέξη. <<Γενναίος +δώρο>>. Αυτός που δίνει περισσότερο από ό,τι είναι αναγκαίο, που δίνει πρόθυμα, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Σπουδαίοι άνθρωποι έχουν μιλήσει για αυτήν από τον Στωικό φιλόσοφο Επίκτητο, τον Έλληνα ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, τον Γάλλο συγγραφέα Αλμπέρ Καμύ αλλά και τον Λιβανοαμερικανό ποιητή και φιλόσοφο Χαλίλ Γκιμπράν.

Συγγραφέας: Καλπακίδου Βικτωρία

Κάθε μέρα που ξημερώνει, οφείλεις να βλέπεις γύρω σου τις πράξεις γενναιοδωρίας που τελούνται στο παρασκήνιο. Παρασκήνιο γιατί οι άνθρωποι που είναι γενναιόδωροι δεν έχουν διάθεση για επαίνους μήτε το κάνουν για να τους δοθεί ο τίτλος του καλού ανθρώπου. Άλλωστε ποιος είναι ολότελα κακός ή καλός; Θα τους συναντήσεις στο δρόμο όταν οδηγείς, στο σούπερ μάρκετ, σε μια δημόσια υπηρεσία, στο μπαλκόνι σου, στο χωριό σου, στα ταξίδια σου. Το πιο μαγικό όλων δεν είναι η ίδια η πράξη αλλά το πόση άγνοια έχουν για το σπουδαίο που δημιουργούν. Δεν το αντιλαμβάνονται γιατί είναι ένα πια με το μέσα τους.

Με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς, θυμήθηκα την ιστορία δυο νεαρών γυναικών. Είχαν και οι 2 παιδάκια στο δημοτικό και βρήκαν έναν τρόπο να προσφέρουν χωρίς να το μάθει κανείς που δε χρειάζεται. Αντιλήφθηκαν από την αρχή της χρονιάς μετά από αθώες συζητήσεις με τα παιδάκια τους ότι υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν ούτε ψωμί να τους δώσουν για πρωινό. Οπότε σκαρφίστηκαν ένα τρόπο να ευαισθητοποιήσουν τα παιδιά τους χωρίς να τα πονηρέψουν με κάποιο αίσθημα ανωτερότητας. Πρότειναν λοιπόν στα παιδιά τους να μοιράζονται το πρωινό τους και να μην το επιστρέφουν σπίτι ότι και να γίνει αφού πάντα τους έβαζαν υπέρογκες ποσότητες. Αμέσως μετά επικοινώνησαν με τον διευθυντή του σχολείου και ζήτησαν να μοιράσει τις σακούλες που του πήγαν χωρίς ποτέ να αναφέρει το όνομα τους. Και ξέρετε ποιο είναι το πιο σπουδαίο όλων; Έχουν δικό τους λογότυπο στην επιχείρηση τους το οποίο φρόντισαν να εξαφανίσουν, μη τύχει και πέσει στα χέρια των ευεργετηθέντων. Και πριν προλάβεις να σκεφτείς <<ε αυτές είχαν και έδωσαν>> μάθε ότι απλά ζουν αξιοπρεπώς. Έχουν περάσει χρόνια από τότε που τα παιδιά τους ήταν στο δημοτικό, αλλά αυτές συνεχίζουν ακάθεκτα το έργο τους, κρυφά, όπου και όποτε μπορούν.

Η Α. έχει ένα μεγάλο όμορφο σπίτι με τζάκι και είναι πάντα γεμάτο. Δεν είναι γεμάτο γιατί η Α. κάνει δεξιώσεις με φανφάρες και ζουρνάδες. Είναι πάντα γεμάτο γιατί όποιος και αν της χτυπήσει την πόρτα θα του ανοίξει το σπίτι της, θα στρώσει το τραπέζι της με ότι έχει και θα το μοιραστεί. Είτε είναι δίποδος επισκέπτης είτε είναι τετράποδος. Η Α είναι από αυτές τις γυναίκες που στέκονται περήφανα δίπλα σου και ας έχεις να αντιμετωπίσεις τον κόσμο ολόκληρο και ας μη σου χρωστάει τίποτε. Έτσι απλά. 

Ο Γ και η Δ είναι ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια που θα συναντήσεις ποτέ. 30 χρόνια πριν ήταν από τους πρώτους που συμμετείχαν σε προγράμματα φιλοξενίας παιδιών από την πρώην Γιουγκοσλαβία σε ελληνικές οικογένειες. Κάθε Χριστούγεννα, Πάσχα και Καλοκαίρι άνοιγαν το σπίτι τους, έστρωναν τα τραπέζια τους, άδειαζαν τις τσέπες τους με μόνο τους όφελος, το χαμόγελο αυτών των παιδιών. Τότε που δεν υπήρχαν τα social media να το διαφημίσουν. Ο Π θυμάται ότι όταν άνοιγαν τα σχολεία δεν ήθελε να πάει γιατί ξεκινούσαν τα κρύα και δεν είχε ζακέτα. Όταν ερωτήθηκε που οφείλει την γενναιοδωρία που έχει επιδείξει τόσα χρόνια, απάντησε απλά και ταπεινά πως είναι παιδί του πατέρα του. 

Υπάρχουν τόσες ιστορίες να διηγηθεί κανείς. Υπάρχουν καθημερινά τόσες μικρές πράξης αγάπης και γενναιοδωρίας για τις οποίες θα μπορούσα να γράψω τόμους θαρρώ. Είναι από αυτές τις αξίες που σε κάνουν να μοιάζεις πιο όμορφος, πιο φωτεινός, πιο νέος, να υψώνεσαι και στα μάτια του Θεού. Άνθρωποι που αν έχεις την τύχη να τους συναντήσεις, κάτσε δίπλα τους και παρατήρησε τους. Άλλωστε ποτέ δεν είχε σημασία ο επαγγελματικός τίτλος, η οικονομική κατάσταση, η κοινωνική κάστα και όλες αυτές οι βαρετές ταμπέλες. Σημασία έχει η τέχνη της γενναιοδωρίας που μπορεί να εκτελεστεί από όλους, μικρούς και μεγάλους, νέους και γέρους, καλούς και κακούς. Σημασία έχει να καταλάβεις ότι δεν ευημερείς μόνος σου, όταν οι γύρω σου δυστυχούν. Και όχι δε θα λύσεις εσύ τα προβλήματα όλου του κόσμου, αλλά μπορείς να κάνεις αυτό που σου αναλογεί. Όπως στη παροιμία με το κολιμπρί που εν μέσω πυρκαγιάς, πήρε στο ράμφος του μια σταγόνα νερό και το μετέφερε στη φωτιά και όταν το ρώτησαν γιατί το κάνει αυτό αφού είναι ήσσονος σημασίας η βοήθεια του για να σβηστεί η φωτιά, απάντησε πως κάνει αυτό που του αναλογεί. 

Εσύ πως νιώθεις άραγε αυτή τη στιγμή; Ποιες θύμισες πυροδότησα άραγε; Ποια πρόσωπα ήρθαν στο μυαλό σου; Και να θυμάσαι πως για όσο κακό υπάρχει σε αυτό το κόσμο, υπάρχει και άλλο τόσο καλό. Εμείς επιλέγουμε που θα διοχετεύσουμε την ενέργεια μας αλλά και που θα στρέψουμε το βλέμμα μας. Ας μεγαλώσουμε παιδιά διδάσκοντάς τα την αρετή της γενναιοδωρίας. Ας φυτέψουμε μαζί τους δέντρα, κάτω από των οποίων τη σκιά δε θα κάτσουμε ποτέ. Ας μοιράσουμε αγάπη σε αυτούς που δεν έμαθαν να αγαπούν τον εαυτό τους. Ας ξεδιψάσουμε τις ψυχές μας, προσφέροντας γιατί στο τέλος της ημέρας, Ζωή σου είναι ό,τι έδωσες Σεφέρης.

Επίκτητος

Γενναιοδωρία δεν είναι να μου δίνεις αυτό που εγώ χρειάζομαι περισσότερο από εσένα, αλλά αυτό που εσύ χρειάζεσαι περισσότερο από εμένα.

Χαλίλ Γκιμπράν

Οι πραγματικά σπουδαίοι άνθρωποι είναι ευγενικοί, νοιάζονται και είναι γενναιόδωροι· όχι μόνο για κάποιους ανθρώπους και περιστασιακά, αλλά για όλους, πάντοτε.

Thomas Watson

Διαβάστε επίσης