Πιο συγκεκριμένα, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ΣΕΒΓΑΠ τα ελληνικά γαλακτοκομικά καλούνται να αντιμετωπίσουν σημαντικές δυσκολίες. Η τιμή του γάλακτος εξαρτάται από τις ζωοτροφές (>60%) οι οποίες στη χώρα μας είναι σε μεγάλο βαθμό εισαγόμενες, γεγονός που καθιστά την ανταγωνιστικότητα του εγχώριου προϊόντος δέσμια όχι μόνον αυτών, αλλά και του κόστους ενέργειας. Από την άλλη παρότι το σημαντικότερο στοίχημα του κλάδου παραμένουν οι εξαγωγές, οι παρεμβάσεις της πολιτείας έχουν θέσει «ανυπέρβλητα εμπόδια στην εγχώρια αγορά και επαγωγικά στις εξαγωγές οι οποίες χρειάζονται την απαραίτητη ευελιξία για θεμελίωση της απαραίτητης στήριξης να υλοποιηθούν. Άλλες σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κλάδος είναι η αύξηση των φυτικών προϊόντων απομίμησης, αλλά και οι απειλές της Αμερικής για επιβολή υψηλών δασμών σε συνδυασμό με την πλήρη αμφισβήτηση της ταυτότητας των ΠΟΠ προϊόντων.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η παγκόσμια πρόβλεψη για το 2025 δείχνει ότι η παραγωγή γάλακτος θα αυξηθεί σχεδόν κατά 1%, ενώ στην Ελλάδα θα πρέπει να θεωρηθεί επιτυχία κατά τον ΣΕΒΓΑΠ αν καταφέρει να διατηρηθεί στα ίδια επίπεδα. Αυτό συμβαίνει καθότι το αιγοπρόβειο γάλα δείχνει μικρή μείωση, ενώ το αγελαδινό έχει πιάσει για πρώτη φορά στα χρονικά τιμή στη φάρμα σημαντικά μεγαλύτερη από την αντίστοιχη μέση της ΕΕ.
Αναλυτικά η σχετική ανακοίνωση του ΣΕΒΓΑΠ έχει ως εξής:
Η Ημέρα αυτή θεσπίσθηκε το 2001 από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και τον Οργανισμό Γεωργίας & Τροφίμων ως αναγνώριση της σημαντικότητας αυτού του μοναδικού τροφίμου ως ένα βασικό μέρος μιας υγιεινής διατροφής, αλλά και ως ένας σπουδαίος παράγοντας που βοηθά στην διαβίωση των κοινοτήτων όλου του κόσμου.
Η υπενθύμιση της σημαντικότητας του γάλακτος είναι πράγματι απαραίτητη γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος τείνει γενικά και συχνά να ξεχνά τις πιο σημαντικές και αυτονόητες αξίες της ζωής του. Η ημέρα λοιπόν αυτή υπάρχει για να μας θυμίζει το σημαντικότερο ίσως τρόφιμο στον πλανήτη που θρέφει με τον καλλίτερο και αποτελεσματικότερο τροπο κυριολεκτικά όλες τις ηλικίες των ανθρώπων που ζουν σε αυτόν.
Η παγκόσμια πρόβλεψη για to 2025 δείχνει ότι η παραγωγή γάλακτος θα αυξηθεί σχεδόν κατά 1% παρά τις εγγενείς και επίκτητες δυσκολίες του κλάδου γενικότερα. Στην Ελλάδα θα είναι επιτυχία να κινηθούμε στα περσινά επίπεδα καθότι ήδη το αιγοπρόβειο γάλα δείχνει μια μικρή μείωση ενώ το αγελαδινό έχει πιάσει μια τιμή στην φάρμα που για πρώτη φορά στα χρονικά είναι σημαντικά μεγαλύτερη από την αντίστοιχη μέση της ΕΕ. Αυτό εξ ορισμού δυσκολεύει την ανταγωνιστικότητας των γαλ/κων που παράγονται από ελληνικό γάλα. Παρόλα αυτά και παρά το γεγονός ότι το πολύτιμο αυτό υγρό παράγεται σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες σε πολλές χώρες στον κόσμο, οι ελληνικές εξαγωγές ήταν πολύ αυξημένες το 2024. Ειδικότερα τόσο η Φέτα όσο και το Ελληνικό γιαούρτι που είναι τα δυο σπουδαιότερα εθνικά μας εξαγωγικά προϊόντα, δείχνουν μια αύξηση τους πρώτους μήνες του 2025 με το γιαούρτι να κάνει ρεκόρ εξαγωγών. Για να συνεχίσει όμως αυτή η καλή εικόνα θα πρέπει τουλάχιστον η μικρή ύφεση στην παραγωγή του αιγοπρόβειου γάλακτος να αντιστραφεί.
Κάθε πρωταγωνιστής όμως της αγοράς δέχεται πάντοτε προκλήσεις και το γάλα δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό. Η μεγάλη εξάρτηση της τιμής του από τις ζωοτροφές (>60%), οι οποίες στην Ελλάδα είναι σε σημαντικό βαθμό εισαγόμενες, καθιστά την ανταγωνιστικότητα του ιδιαίτερα εξαρτημένη από αυτές αλλά και σε δεύτερο βαθμό από την ενέργεια η οποία κάθε άλλο από σταθερή διαφαίνεται σε ένα γεωπολιτικά αναβράζον πεδίο. Από τις πιο σημαντικές προκλήσεις του κλάδου ήταν και παραμένουν οι εξαγωγές που είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο του κλάδου. Η πρωτοφανής όμως και πέραν από κάθε κανόνα ελεύθερης αγοράς, παρέμβαση της πολιτείας έχει θέσει ανυπέρβλητα εμπόδια στην εγχώρια αγορά και επαγωγικά στις εξαγωγές οι οποίες χρειάζονται την απαραίτητη ευελιξία για την θεμελίωση της απαραίτητης στήριξης για να υλοποιηθούν. Η συνεχιζόμενη πρόκληση με την αύξηση των φυτικών προϊόντων απομίμησης (αν και με μικρότερους ρυθμούς) απαιτεί εγρήγορση και προσοχή και όχι επανάπαυση επειδή διατροφικά δεν είναι ούτε κατά προσέγγιση συγκρίσιμα με τα γακ/κα προϊόντα. Αυτό γιατί η επικοινωνία τους χρησιμοποιεί στην κυριολεξία παράνομες πρακτικές με αυστηρώς απαγορευμένους όρους όπως π.χ. “φυτικό τυρί”, “φυτική κρέμα”, “γάλα αμυγδάλου”, κτλ. και όλα αυτά δυστυχώς με την ανοχή/αδιαφορία των ελεγκτικών αρχών. Αλλά και η επικοινωνία του περιβαλλοντικού τους αποτυπώματος οδηγεί σε πλήρη παραπλάνηση τον καταναλωτή καθότι εκφράζεται κατά βάρος και όχι «κατά βάρος των σημαντικών θρεπτικών συστατικών» όπως π.χ. η πρωτεΐνη όπου τα γαλ/κα έχουν παρασάγγας καλλίτερο αποτύπωμα. Τέλος η νέα μεγάλη πρόκληση είναι οι πρόσφατες εκβιαστικές απειλές/ανακοινώσεις της Αμερικής για επιβολή υψηλών δασμών καθώς και της πλήρους αμφισβήτησης της ταυτότητας των ΠΟΠ προϊόντων. Αυτά, παρότι είναι σοβαρά, δεν θα πτοήσουν τα εθνικά μας προϊόντα και θα δώσουμε αν χρειαστεί την άνιση αυτή μάχη με όπλο την ποιότητα, μοναδικότητα, και την εκτίμηση του καταναλωτικού τους κοινού.
Παρόλες τις προκλήσεις, αυτή η σταθερή αυξητική τάση στις εξαγωγές των δυο τουλάχιστον εθνικών μας προϊόντων (της Φέτας και ιδιαίτερα του Ελληνικού γιαουρτιού) είναι γεγονός και αποτελεί την μεγαλύτερη αντικειμενική επιτυχία μέσα σε μια πολύ δύσκολη αγορά όπου οι κάκιστες απομιμήσεις αλλά και η υποκλοπή της επίσημης και μοναδικής τους ονομασίας είναι μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση.
Ο ΣΕΒΓΑΠ επομένως, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Γάλακτος, καλεί όλους να τιμήσουν τον λευκό αυτό χρυσό της διατροφής μας αλλά και του σημαντικού συντελεστή ανάπτυξης της χώρας μας.
