Σίγουρα τα πυρηνικά όπλα της Κίνας είναι λιγότερα από εκείνα των ΗΠΑ ή της Ρωσίας. Ωστόσο, ο κίτρινος δράκος κατάφερε να ξεπεράσει τους παραπάνω σε κάτι άλλο, πιο ωφέλιμο και σταθερό: Η ενέργεια που παρήγαγε το 2024 –δηλαδή 1.826 τεραβατώρες (TWh) ηλεκτρικής ενέργειας από αιολικά και φωτοβολταϊκά, ήταν 5πλάσια από την ενέργεια που «περιέχεται» σε όλα τα 600 πυρηνικά της όπλα!
Σήμερα, η αμερικανική κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ απορρίπτει τις τεχνολογίες ανανεώσιμων, ενώ και στην Ευρώπη αυτή η τεχνολογία συναντά εμπόδια λόγω του κόστους που μετακυλήεται στους πολίτες.
Την ίδια στιγμή όμως, ο Economist βλέπει μια ανάπτυξη των ΑΠΕ σε τέτοια κλίμακα στην Κίνα που είναι δύσκολο να τη συλλάβει ανθρώπινος νους.
Μέχρι το τέλος του 2024, η χώρα είχε εγκαταστήσει 887 γιγαβάτ φωτοβολταϊκής ισχύος GW, σχεδόν τα διπλάσια από το άθροισμα Ευρώπης και Αμερικής. Για να το καταφέρει αυτό χρησιμοποίησε 22 εκατ. τόνοους χάλυβα για την κατασκευή νέων ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών.
«Η σύζευξη της τεράστιας κινεζικής βιομηχανικής ικανότητας με τη λυσσαλέα της όρεξη για άφθονη, φθηνή, εγχώρια παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια» λέει ο Economist «έχει καταστήσει την Κίνα έναν νέο τύπο υπερδύναμης: μια χώρα που αναπτύσσει καθαρή ηλεκτρική ενέργεια σε πλανητική κλίμακα».
Συνεπώς, η Κίνα σύμφωνα με το βρετανικό περιοδικό αναδιαμορφώνει τις προοπτικές της παγκόσμιας ενέργειας, τη γεωπολιτική της και τη δυνατότητά της να περιορίσει τις καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Ενόψει της COP στη Βραζιλία, η Κίνα η Κίνα έχει υπερβεί, ή βρίσκεται σε πορεία να υπερβεί, τις περισσότερες δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο της Σύμβασης-Πλαισίου του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή.
Πώς όμως το κατάφερε αυτό;
Ενώ οι υπόλοιπες χώρες ζορίζονται να αποχωριστούν τον άνθρακα, καθώς τους λείπουν τα μέσα, η Κίνα διορθώνει αυτό το πρόβλημα, παρέχοντας ολοένα μεγαλύτερες ποσότητες δυναμικότητας καθαρής ενέργειας στον κόσμο σε τιμές φθηνότερες από κάθε εναλλακτική, συμπεριλαμβανομένων του άνθρακα και του φυσικού αερίου.
«Η Κίνα μπορεί να παράγει σχεδόν ένα τεραβάτ (TWh) δυναμικότητας ανανεώσιμης ενέργειας σε έναν χρόνο. Αυτό επαρκεί για να τροφοδοτήσει τόση ενέργεια όση πάνω από 300 μεγάλοι πυρηνικοί σταθμοί. Και η δυναμική που δημιούργησε όλη αυτή την παραγωγική ικανότητα κάθε άλλο παρά εξαντλημένη είναι» σημειώνει ο Economist.
«Η τεράστια ζήτηση της Κίνας -παράγει το 1/3 της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας- καλύπτεται από όλο και πιο αποδοτική παραγωγή που κάνει το τελικό προϊόν ολοένα φθηνότερο» συνεχίζει το δημοσίευμα. «Αυτό, με τη σειρά του, της επιτρέπει να ικανοποιεί ακόμη περισσότερη ζήτηση, και ο κύκλος συνεχίζεται» με τις κρατικές επιδοτήσεις που άρχισαν να γυρίζουν αυτόν τον ενάρετο κύκλο να μην χρειάζονται πλέον τόσο».
Το εξίσου σημαντικό όμως που θέτει το βρετανικό δημοσίευμα είναι ότι οι πράσινες εξαγωγές της Κίνας της αποφέρουν περισσότερα έσοδα από τις εξαγωγές ορυκτών καυσίμων των ΗΠΑ.
«Αυτή η τάση θα συνεχιστεί απλώς και μόνο επειδή οι ΑΠΕ είναι φθηνές» υπογραμμίζει ο Economist φέρνοντας το παράδειγμα του Πακιστάν που έχει γεμίσει τις στέγες σπιτιών με φωτοβολταϊκά.
Θα κερδίζει περισσότερα και καθαρότερα
Το έργο που κάνει η Κίνα για τη μείωση των εκπομπών στο εσωτερικό της -όλο και φθηνότερες ανανεώσιμες, πιο άφθονη αποθήκευση που τις κάνει χρησιμότερες, καλύτερες αγορές ηλεκτρικής ενέργειας, μακρές γραμμές μεταφοράς και κάθε λογής συναφής τεχνογνωσία- θα είναι έτσι ολοένα πιο εμπορεύσιμο πέρα από τα σύνορά της.
Ενώ μέχρι σήμερα τα περισσότερα κράτη επεδίωκαν πονηρά τα οφέλη της επιβράδυνσης της κλιματικής αλλαγής αποφεύγοντας τα κόστη της, η Κίνα απέδειξε ότι κλιματικά και οικονομικά κίνητρα μπορούν να ευθυγραμμίζονται άνετα.
Στη συνέχεια το βρετανικό δημοσίευμα αναφέρει και κάτι εξίσου ενδιαφέρον, ότι οι ΑΠΕ δεν προσφέρονται για γεωπολιτικούς εκβιασμούς και εξαρτήσεις.
«Τα άγχη της εποχής των ορυκτών καυσίμων—ότι κάποιος, κάπου, θα κλείσει τη στρόφιγγα—δεν ισχύουν για τεχνολογίες που, μόλις εγκατασταθούν, παράγουν ρεύμα ανεξάρτητα από το τι μπορεί να πουν οι κατασκευαστές τους. Τα φωτοβολταϊκά στοιχεία δεν μπορούν να καταστούν υποχείρια με τον τρόπο που θα μπορούσαν τα τσιπ πυριτίου».
Και ακόμη κι αν η κλιματική αλλαγή δεν είναι η προτεραιότητά για τον κόσμο, ο Ecomonist συμπεραίνει πως αξίζει «να ενθουσιάζει η προοπτική φθηνής, άφθονης καθαρής ενέργειας και η υπόσχεσή της να βελτιώσει τη ζωή δισεκατομμυρίων σε αναπτυσσόμενες χώρες. Ο κόσμος χρειάζεται αυτό που έχει να προσφέρει η Κίνα. Ας το αξιοποιήσει».
Βέβαια κηλίδα στην παραπάνω αξιέπαινη πορεία της Κίνας είναι η απροθυμία της να αποχωριστεί τον άνθρακαε. Για να «κλειδώσει» όμως το επίτευγμα, χρειάζεται φρένο στον νέο άνθρακα και ταχύτερη πτώση της έντασης εκπομπών ρύπων.
