Φόρτωση Text-to-Speech…
Την αβεβαιότητα που εξακολουθεί να έχει η Αθήνα για την εξαιρετικά ασταθή κατάσταση που επικρατεί συνολικότερα στη Λιβύη προδίδει η ανησυχία που επικρατούσε μετά την κυκλοφορία πληροφοριών που έφεραν τη Βουλή της χώρας (που εδρεύει στη Βεγγάζη), υπό τον Ακίλα Σάλεχ, να είναι έτοιμη να κυρώσει το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Η χθεσινή συνεδρίαση της λιβυκής Εθνοσυνέλευσης –που ούτως ή άλλως είχε αναβληθεί για 24 ώρες λόγω των εμποδίων που ήγειρε ο πρωθυπουργός της Τρίπολης, Αμπντουλχαμίντ Ντμπέιμπα, στη μετάβαση βουλευτών της Δυτικής Λιβύης προς τη Βεγγάζη– είχε ως αντικείμενο συνεδρίασης την έγκριση του προϋπολογισμού. Τελικά η συνεδρίαση αναβλήθηκε εκ νέου, χωρίς να είναι σαφές πότε θα επαναληφθεί, με την αιτιολογία ότι το προσχέδιο του προϋπολογισμού διανεμήθηκε καθυστερημένα σε πολλούς βουλευτές και αυτοί δεν πρόλαβαν να το διαβάσουν.
Εσωτερικός διχασμός
Σε γενικές γραμμές, πάντως, οι παλινωδίες σε αυτό το πεδίο πρέπει να ιδωθούν και μέσα από το πρίσμα του εσωτερικού διχασμού στη Λιβύη, όπου η Τρίπολη με τη Βεγγάζη επί του πρακτέου συγκρούονται για όλες τις διαστάσεις της θεσμικής συγκρότησης της χώρας. Τελευταίο παράδειγμα ήταν η ορκωμοσία τεσσάρων δικαστών ενώπιον της Βουλής στη Βεγγάζη την Κυριακή που πέρασε, την οποία το Ανώτατο Συμβούλιο της Επικρατείας της Τρίπολης κατήγγειλε ως άκυρη, όπως και το συνταγματικό δικαστήριο που θα στελεχώσουν με έδρα την Ανατολική Λιβύη. Πρόκειται, πέρα από οτιδήποτε άλλο, για άλλη μία απόδειξη ότι η Βεγγάζη ανεξαρτητοποιείται ακόμη περισσότερο από την Τρίπολη με κάθε ευκαιρία.
Η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη κατέθεσε χθες την ελληνική απάντηση στη ρηματική διακοίνωση της Λιβύης, απορρίπτοντας πλήρως τους ισχυρισμούς της Τρίπολης.
Εν τω μεταξύ, χθες η μόνιμη αντιπροσωπεία της Ελλάδας στον ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη κατέθεσε την ελληνική απάντηση στη (μεταγενέστερη χρονολογικά) ρηματική διακοίνωση της Λιβύης, απορρίπτοντας πλήρως τους ισχυρισμούς της Τρίπολης με βάση τους χάρτες των νόμιμων συμφωνιών ανάμεσα στην Αθήνα, στο Κάιρο, στη Ρώμη, αλλά και τις βασικές αρχές της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης με τη ρηματική διακοίνωσή της (έγγραφο στον ΟΗΕ Α/79/600 της 20ής Ιουνίου) ουσιαστικά κατήγγειλε την Αθήνα με αφορμή τη δημοσίευση στην Ευρωπαϊκή Εφημερίδα της 12ης Ιουνίου των χαρτών που αφορούν την παραχώρηση από την Ελλάδα δύο οικοπέδων στα νοτιοδυτικά της Κρήτης στην αμερικανική Chevron. Στην ουσία η Τρίπολη υπερασπιζόταν τα όρια του τουρκολιβυκού μνημονίου, όπως αυτά είχαν χαραχθεί το 2019 ανάμεσα στην τότε κυβέρνηση του Φαγέζ αλ Σάρατζ και την Αγκυρα. Στην ελληνική απάντηση αποτυπώνονται, μεταξύ άλλων, τα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας, τα οποία στο Ιόνιο Πέλαγος και έως το ακρωτήριο Ταίναρο αγγίζουν τα 12 ναυτικά μίλια, τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και, βεβαίως, τη διεθνή αποδοχή των συμφωνιών με Αίγυπτο (τμηματική ΑΟΖ) και Ιταλία (πλήρης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα).
Μνημόνιο συνεργασίας
Σε αυτό το ευρύτερο πεδίο των τεκταινομένων στις σχέσεις με τη μεγάλη βορειοαφρικανική χώρα, πάντως, καταγράφηκε αυτές τις ημέρες ακόμη μία ενδιαφέρουσα εξέλιξη, συγκεκριμένα η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στην Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου της Λιβύης (NOC) και τον αμερικανικό ενεργειακό κολοσσό ExxonMobil. Το μνημόνιο υπεγράφη ανάμεσα στις δύο πλευρές στο Λονδίνο και πανηγυρίζεται από τη NOC ως «επιστροφή» της ExxonMobil στη Λιβύη μετά από δέκα χρόνια απραξίας.
Σύμφωνα με όσα έγιναν επισήμως γνωστά, το μνημόνιο με την ExxonMobil προβλέπει έρευνες σε τέσσερα οικόπεδα στα ανοιχτά της βορειοδυτικής ακτής της Λιβύης (άρα όχι προς την Κρήτη) και στον κόλπο της Σύρτης. Ουσιαστικά πρόκειται για μια συμφωνία διεξαγωγής γεωλογικών και γεωφυσικών ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στις συγκεκριμένες περιοχές. Αν μη τι άλλο η επιστροφή στη Λιβύη μιας εταιρείας που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα έχει την αυτοτελή σημασία της.
