Από το Κρεμλίνο και την ηγεσία του δεν θα περίμενε κανείς κάτι περισσότερο ή κάτι καλύτερο. Αλλά για το Λευκό Οίκο και την ηγεσία του, που μαζί με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ έταξαν τον ουρανό με τ’ άστρα στο Κίεβο και υπέδειξαν (αν δεν υπαγόρευσαν) τη μαξιμαλιστική του ατζέντα της δεκαετίας του 2010 διευκολύνοντας έτσι τη ρωσική «στρατιωτική επιχείρηση», το προτεινόμενο σχέδιο ειρήνευσης ισοδυναμεί με καθαρή προδοσία.
«Είναι ένα βρώμικο κόλπο, μια προσπάθεια της Ουάσιγκτον να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά ή μήπως πρόκειται για μια απλώς αποτυχημένη ιδέα; Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια πραγματική συνθηκολόγηση της Ουκρανίας που ο Λευκός Οίκος έχει επινοήσει και προωθεί μέσω του ειδικού απεσταλμένου του στο Κρεμλίνο Στιβ Ουίτκοφ», γράφει η γαλλική «Les Echos» επικαλούμενη πληροφορίες που διέρρευσαν στον αμερικανικό τύπο το βράδυ της Τετάρτης.
Την Πέμπτη το Κίεβο επιβεβαίωσε την παραλαβή του σχεδίου. Νωρίτερα το πρωί η συνοδεία του Ντόναλντ Τραμπ ήθελε να πιστεύει ότι αυτό το σχέδιο θα γινόταν δεκτό από την Ουκρανία «θέλοντας και μη», κατά τη «Les Echos». Υπολόγιζαν σε μια συνάντηση το βράδυ της Πέμπτης μεταξύ του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Νταν Ντρίσκολ στο Κίεβο, σύμφωνα με πληροφορίες του ανταποκριτή της γαλλικής εφημερίδας στην ουκρανική πρωτεύουσα, Γκιγιόμ Πτακ.
«Ωστόσο, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, αυτό είναι σχεδόν αδύνατον να συμβεί, καθώς το σχέδιο 28 σημείων ισοδυναμεί με πλήρη παράδοση από το Κίεβο. Προβλέπει όχι μόνο την εγκατάλειψη του τμήματος του Ντονμπάς που εξακολουθεί να ελέγχει ο ουκρανικός στρατός – ένα στρατηγικό ανάχωμα που εμποδίζει την προέλαση του ρωσικού στρατού προς το Κίεβο και την Οδησσό – αλλά και τη μείωση του ουκρανικού στρατού κατά το ήμισυ (σε 400.000 άνδρες), την απαγόρευση οποιασδήποτε προμήθειας ξένων όπλων από το Κίεβο, την αλλαγή καθεστώτος, ακόμη και την αναγνώριση της ρωσικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας στη χώρα», σημειώνουν σε άρθρο που υπογράφουν ο Πτακ και ο ρεπόρτερ της «Les Echos» στο Παρίσι Ιβ Μπουρντιγιόν.
Αποστάσεις Ρούμπιο
«Αυτό το σχέδιο δεν έχει καμία πιθανότητα να εφαρμοστεί», δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα ο Τζον Λαφ του Νέου Κέντρου Ευρασιατικών Στρατηγικών και της δεξαμενής σκέψης Chatham House. Είναι ένα σχέδιο ανεφάρμοστο «καθώς είναι απαράδεκτο για το Κίεβο, τους Ευρωπαίους, ακόμη και για το αμερικανικό κατεστημένο ασφαλείας, αφού δεν προβλέπει καμία παραχώρηση από το Κρεμλίνο», εξηγεί ο Βρετανός ειδικός.
«Το σχέδιο θα είχε νόημα αν ο ουκρανικός στρατός βρισκόταν στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης, αλλά αυτό δεν ισχύει. Μοιάζει με προσωπική πρωτοβουλία του αμερικανού μεσολαβητή Στιβ Ουίτκοφ που έχει λάβει ένα αόριστο πράσινο φως από τον Τραμπ», προσθέτει ο Τζον Λαφ.
Οι συντάκτες της «Les Echos» προσθέτουν ότι το σχέδιο δεν έχει καν τη συναίνεση ολόκληρης τη κυβέρνησης Τραμπ. Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο έχει κρατήσει αποστάσεις από το σχέδιο, αν και με «κωδικοποιημένους όρους», ενώ οι Αμερικανοί διπλωμάτες εμφανίζονται πολύ απρόθυμοι να το σχολιάσουν, κατά τους Μπουργκινιόν και Πτακ.
«Δεν έχει νόημα»
Ο ουκρανός πολιτικός επιστήμονας Βολοντίμιρ Φεζένκο πιστεύει ότι αυτό το σχέδιο είναι «καταδικασμένο σε αποτυχία», επειδή, επιπλέον, «το Κρεμλίνο δεν ενδιαφέρεται να τερματίσει τον πόλεμο αυτή τη στιγμή», καθώς παραμένει πεπεισμένο ότι μπορεί να επιτύχει τους μαξιμαλιστικούς στόχους του να υποτάξει την Ουκρανία. Κατά τον Φεζένκο, η Μόσχα πιστεύει ότι η Ουκρανία θα συνθηκολογήσει «είτε επειδή στο μέτωπο βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης είτε επειδή θα ξεσπάσει μια εσωτερική πολιτική κρίση».
Ο Τσαρλς Λίτσφιλντ του Atlantic Council θεωρεί ότι «το σχέδιο δεν έχει νόημα, ιδίως επειδή στοχεύει στην αναζωογόνηση της ρωσικής οικονομίας χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις απόψεις των Ευρωπαίων, παρόλο που η συμμετοχή τους είναι απαραίτητη δεδομένου του προηγούμενου βάρους τους στο ρωσικό εξωτερικό εμπόριο».
Ο Λίτσφιλντ προσθέτει ότι το σχέδιο πιθανότατα «δεν έχει καν εξεταστεί από το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών», διότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «θα είχε απορρίψει τη ρωσική απαίτηση για απαγόρευση όλων των πτήσεων δυτικών αεροσκαφών πάνω από την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και των διπλωματικών πτήσεων».
Διαπραγμάτευση Τραμπ
Ευλόγως κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί ο Λευκός Οίκος επέτρεψε στον εαυτό του να παρασυρθεί, με κίνδυνο να δυσφημιστεί, στην ανάπτυξη ενός σχεδίου «για το οποίο σύντομα δεν θα ακούμε πλέον», σύμφωνα με τον Τζον Λαφ, και το οποίο «φαίνεται ασυμβίβαστο ακόμα με την τρέχουσα πολιτική των ΗΠΑ».
Ο Ντόναλντ Τραμπ πράγματι επέβαλε κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο, οι οποίες τέθηκαν την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου και επίσης έδωσε την έγκρισή του για τη χρήση αμερικανικών πυραύλων ATACMS βαθιάς διείσδυσης εναντίον ρωσικού εδάφους. «Είναι η πρώτη άδεια για χρήση ATACMS μετά την επιστροφή του στο Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο», παρατηρούν οι ρεπόρτερ της «Les Echos».
«Ο Τραμπ είναι γνωστός για τη στρατηγική του να διαπραγματεύεται ανακατεύοντας τα πράγματα. Σπέρνει το χάος και μετά βλέπει τι μπορεί να κερδίσει, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει υποχώρηση ή αποκήρυξη της πρωτοβουλίας», εξηγεί ο Τσαρλς Λίτσφιλντ. Ο αμερικανός πρόεδρος με τον τρόπο του υπονοεί επίσης ότι «το Κρεμλίνο ήταν αποφασισμένο να επανεκκινήσει τις διαπραγματεύσεις με την Ουάσινγκτον, ελπίζοντας ότι αυτό θα ανέστειλε την εφαρμογή των αμερικανικών κυρώσεων, ήδη το κόλπο αυτό λειτούργησε την άνοιξη με τους δασμούς».
Το Νόμπελ του 2026
«Ο χρόνος κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι», προσθέτει ο Βολοντίμιρ Φεζένκο. «Ο Τραμπ προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την πολιτική αποδυνάμωση του Ζελένσκι λόγω των σκανδάλων διαφθοράς. Στόχος είναι να αποσπάσει παραχωρήσεις από τον Ουκρανό πρόεδρο και να καυχηθεί μετά ότι εξασφάλισε εκεχειρία», εξηγεί ο πολιτικός επιστήμονας, που θεωρεί ότι πρόκειται για ένα στοίχημα του Τραμπ καταδικασμένο σε αποτυχία.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ρεπόρτερ της «Les Echos» για να δείξουν την προχειρότητα ή ακόμα και τις «ύποπτες σκέψεις» της Ουάσιγκτον αναφέρουν ως «μεγάλη καινοτομία που κατάφερε ο αμερικανός διαπραγματευτής Στιβ Ουίτκοφ» να μην χρησιμοποιήσει στις επαφές του στη Μόσχα μεταφραστή εγκεκριμένο από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά έναν αγγλομαθή Ρώσο που όρισε η FSB, η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας της Ρωσίας – η παλαιά KGB δηλαδή.
Εν πάση περιπτώσει, «εάν ο Ζελένσκι αποδεχόταν τις αμερικανικές απαιτήσεις θα ήταν σαν να υπογράφει την πολιτική του καταδίκη, ενώ αν υπερασπιζόταν ενεργά τα συμφέροντα της Ουκρανίας θα ενίσχυε τις ελπίδες για πολιτική του επιβίωση», τονίζει ο Φεζένκο.
Εν ολίγοις, «εκτός απρόβλεπτων εξελίξεων το ειρηνευτικό σχέδιο του Ουίτκοφ θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία», αποφαίνονται οι υπογράφοντες το ρεπορτάζ της «Les Echos». Ωστόσο, θα παρατηρούσε κανείς, ο Αμερικανός πρόεδρος είναι αποφασισμένος να μην αφήσει καμία ευκαιρία να πάει χαμένη προκειμένου να αυξήσει τις πιθανότητές του να κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης της επόμενης χρονιάς.
Πηγή: ot.gr
