Στις ΗΠΑ, οι tradwives, ή «παραδοσιακές σύζυγοι», είναι μεγάλη πολιτική δύναμη. Ψηφίζουν μανιωδώς Ρεπουμπλικάνους –τον Ντόναλντ Τραμπ, πιο συγκεκριμένα- και μέσα από τα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης πολεμούν τον φεμινισμό. Γιατί σύμφωνα με τη σχολιάστρια Κάντας Όουενς (εκείνη που λέει ότι η Μπριζίτ Μακρόν είναι άνδρας) ο φεμινισμός είναι «αποτυχημένη επανάσταση ενάντια στη βιολογία».
Ο Economist κάνει ένα αφιέρωμα στα συντηρητικά γυναικεία ΜΜΕ και τον πόλεμο που κάνουν στον φεμινισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι προοδευτικοί άνθρωποι φοβούνται για την επίδραση που μπορεί να έχουν στα παιδιά τους, κυρίως στα κορίτσια τους.
«Μήπως μυρίζετε σαν φεμινίστρια;»
Άλλωστε, όπως επισημαίνει, ο φεμινισμός έθετε πάντα δύσκολα ερωτήματα. Μερικά παραδείγματα: Πώς θα λυθεί το χάσμα αμοιβών μεταξύ των φύλων; Πώς μπορούν οι γυναίκες να συνδυάσουν τη μητρότητα και την εργασία; Τι θα μπορούσε να αποτρέψει τη σεξουαλική βία;
Αλλά το αμερικανικό περιοδικό Evie ήρθε να τα βάλει όλα στη θέση τους. Μήπως «μυρίζετε σαν φεμινίστρια;». Πιθανόν, αν προσπαθείτε να απαντήσετε στα παραπάνω, ναι.
Το περιοδικό Evie ασχολείται με άλλα ζητήματα, που σίγουρα θα σας σώσουν από αυτήν την επαίσχυντη μυρωδιά. Όπως: «Πώς να βελτιώσετε τις δεξιότητες συνομιλία ώστε όλοι να λατρεύουν να σας μιλάνε». Ή: «Τα ραντεβού είναι καταστροφή, αλλά φταίνε πραγματικά οι άντρες;». Και φυσικά με θέματα υγείας: «Γιατί το να φοράτε φορέματα μπορεί να είναι καλύτερο για την υγεία σας». Έτσι κάπως, φεμινισμός τέλος.
Και αν όλα αυτά σας φαίνονται «κάπως», καλώς ήρθατε στη «γυναικόσφαιρα». Ή τον κόσμο των συντηρητικών γυναικείων μέσων ενημέρωσης.
Έχει περάσει πάνω από ένας αιώνας όταν η Βρετανίδα σουφραζέτα, Έμελιν Πάνκχερστ, έγραφε άρθρα για την ψήφο των γυναικών με τίτλους όπως «Τι απαιτούν οι γυναίκες». Ακόμη και η Μάργκαρετ Θάτσερ έγραψε άρθρα για την ελεύθερη επιχειρηματικότητα με τίτλους όπως «Συναίνεση—ή Επιλογή». Και αν δεν μπορείτε να φανταστείτε τη «Σιδηρά Κυρία» δίπλα στη λέξη φεμινισμός, ξανασκεφτείτε το.
Πολιτική δύναμη με φόρεμα γαλατούς
Τώρα, οι συντηρητικές γυναίκες είναι πολιτική δύναμη. Δεν είναι τυχαίο, επισημαίνει ο Economist, ότι ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε την πλειοψηφία των λευκών γυναικών ψηφοφόρων το 2016, το 2020 και το 2024. Και σίγουρα δεν το έκανε χάρη στις προτάσεις του για την οικονομία.
Τα νέα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης απευθύνονται σε γυναίκες ηλικίας 25-34 ετών. Περιοδικά όπως το Evie και σχολιάστριες (podcasters) όπως η χήρα του Τσάρλι Κερκ, Έρικα, και η Κάντας Όουενς, δεν ασχολούνται με την αναθεώρηση του Συντάγματος ή τη φορολογική πολιτική.
Έχουν όμως πολλά να πουν για θέματα όπως: τα οφέλη της προσευχής, τα κακά της αντισύλληψης και τα «45 Φορέματα Γαλατούς που θα κάνουν οποιονδήποτε άντρα να τρέμουν τα πόδια του». Και αν ρωτάτε τι είναι το φόρεμα της γαλατούς, είναι αυτό με το στενό κορσάζ, τη φαρδιά φούστα και τα φουσκωτά μανικάκια.
Αυτού του είδους τα μέσα έχουν φυσικά και τις σταρ τους. Ο Economist φέρνει ως παράδειγμα τη Χάνα Νίλμαν. Πρώην μπαλαρίνα και βασίλισσα της ομορφιάς, παντρεύτηκε τον γιο πολυεκατομμυριούχου επιχειρηματία. Πλέον ζει σε αγρόκτημα στη Γιούτα, εκτρέφει 120 αγελάδες γαλακτοπαραγωγής, έχει κάνει οκτώ παιδιά και διατηρεί σελίδα στο Instagram, με 10 εκατομμύρια ακολούθους.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Evie, η Χάνα Νίλμαν μίλησε για «τη χαρά και την ολοκλήρωση» που προέρχεται από το «να αγκαλιάζεις το μοναδικό σου κάλεσμα». Βέβαια, δεν είναι όλες τόσο τυχερές, να κάνουν οικογένεια με ένα πολυεκατομμυριούχο…
Η πικρή επίγευση του «Κάντε την Αμερική να ψήσει ξανά»
Η «γυναικόσφαιρα» αυτή –το αντίπαλον δέος της «ανδρόσφαιρας» και των «σκληρών αγοριών», τύπου Άντριου Τέιτ και τον ακολούθων του- είναι εδώ.
Στα ΜΜΕ αυτά, υπάρχουν θέματα με τίτλους όπως: «11 Συνταγές που Κάθε Γυναίκα Πρέπει να Ξέρει να Φτιάχνει», αν θέλει «να ικανοποιήσει οποιονδήποτε σύζυγο». Εξ ου και το MABA (Make America Bake Again).
Η Μπρίτανι Μαρτίνεζ, που συνίδρυσε το Evie με τον σύζυγό της και είναι η εκδότριά του, αρνείται τον τίτλο της φεμινίστριας. Η ετικέτα είναι «κάπως σιχαμένη», λέει. Ενώ η Έρικα Κερκ ζητά την αναβίωση της «βιβλικής γυναικείας φύσης». Βέβαια, στη Βίβλο υπάρχουν και γυναίκες όπως η Σαλώμη και η Ιεζάβελ –βουτηγμένες στην αμαρτία.
Ο Economist θυμίζει το βαρύ κατηγορητήριο που αποδίδει η «γυναικόσφαιρα» στον φεμινισμό. Και είναι μακροσκελές: Έχει οδηγήσει σε αυξανόμενες εφηβικές εγκυμοσύνες (μέσω αποτυχημένης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης). Ευθύνεται για τον αυξημένο αριθμό των αμβλώσεων (μέσω προφανώς πιο επιτυχημένης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης). Για το «χάπι». Για τους άθλιους, ατημέλητους άνδρες. Και, κυρίως, για τις άθλιες, «αρρενωπές» γυναίκες.
Σύμφωνα με την Μπρίτανι Μαρτίνεζ, ο φεμινισμός είναι μια μορφή «μίσους προς τον εαυτό μας», που «επιδιώκει να μετατρέψει τις γυναίκες πρώτης κατηγορίας σε άνδρες δεύτερης κατηγορίας».
Γυναικόσφαιρα και ανδρόσφαιρα
Βέβαια, όπως επισημαίνει ο Economist, η γυναικόσφαιρα εξελίχθηκε μιμούμενη την ανδρόσφαιρα. Χρησιμοποιεί ακριβώς τα ίδια μέσα –κάνοντας μαθήματα μέσω podcast, παραδείγματος χάριν.
Η ανδρόσφαιρα έδωσε στους άνδρες μυϊκή μάζα στο γυμναστήριο γαρνιρισμένη με MAGA ιδεολογία. Η γυναικόσφαιρα προσφέρει προζύμι αρωματισμένο με ρητορική κατά των αμβλώσεων. Και μάλιστα με υπερβολικό τρόπο. Η Κάντας Όουενς έχει αποκαλέσει την άμβλωση «θυσία παιδιών» που τελείται ως μέρος ενός «σατανικού συστήματος». Βέβαια, κάτι τόσο αφοριστικό, δεν θα κάνει τους ανθρώπους να «λατρεύουν» να συνδιαλέγονται μαζί της…
Πολλοί βλέπουν στη γυναικόσφαιρα μια προσπάθεια επιστροφής στη «ζωή νοικοκυράς της δεκαετίας του 1950». Εξ ου και ο όρος «tradwife». Η Μπρίτανι Μαρτίνεζ υποστηρίζει ότι οι δημοσιογράφοι είναι «εμμονικοί» με «μια δεκαετία στην οποία ούτε εγώ έζησα». Φυσικά, δεν είχε ζήσει ούτε στη δεκαετία του 1920, όταν οι Αμερικανίδες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου. Ούτε το 1930, όταν ανακαλύφθηκε η αντισύλληψη, ή το 1960. Όταν τέθηκαν οι βάσεις για ίση αμοιβή για ίση εργασία.
Η Μπρίτανι Μαρτίνεζ και το περιοδικό της επικεντρώνονται στις σύγχρονες γυναίκες που, όπως πιστεύει, θέλουν «ρομαντισμό, αγάπη, ομορφιά, οικογένεια, πίστη». Και προσφέρει άρθρα με τίτλους όπως: «Είμαι μια “καυτή” μαμά και έχω κουραστεί να ντρέπομαι για αυτό».
Κι ύστερα, η πρώτη φεμινίστρια, Μαίρη Γούλστονκραφτ, έχει πεθάνει πριν από 200 και πλέον χρόνια. Οπότε, μάλλον δεν την ενδιαφέρει αυτό που έλεγε: Ότι η ομορφιά δεν ήταν η δύναμη των γυναικών αλλά το «χρυσό κλουβί» τους. Και ότι οι γυναίκες που επικεντρώνονταν στην εμφάνιση σπαταλούν τη ζωή τους αναζητώντας «τρόπο να διακοσμήσουν τη φυλακή τους».
«Φτιάξ’ του ένα σάντουιτς»…
Αυτές οι υπερασπίστριες της «αληθινής γυναικείας φύσης», έχουν μεγάλο κοινό. Το προηγούμενο βιβλίο της Κάντας Όουενς, για την πολιτική των φύλων στις ΗΠΑ, είχε τίτλο: «Φτιάξ’ του ένα σάντουιτς: Γιατί οι πραγματικές γυναίκες δεν χρειάζονται τον ψευδή φεμινισμό». Ήταν στα μπεστ σέλερ των New York Times.
Η σχολιάστρια Κάντας Όουενς, εκτός από την επίθεση στη σύζυγο του Γάλλου προέδρου, λέει ότι αναζητά την «αλήθεια», που αγνοούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Επίσης, κάνει αγώνα κατά των εμβολίων. Είναι «δηλητήρια», λέει.
Είναι εύκολο κάποιος να χαμογελά ειρωνικά για το φαινόμενο της «γυναικόσφαιρας». Αλλά δεν είναι κάτι αστείο. Γιατί, όπως και η «ανδρόσφαιρα», αγγίζει γνήσια προβλήματα.
Ο φεμινισμός επιμένει σε μερικά «αθώα ψέματα». Δεν είναι εύκολο πράγμα να είναι μια γυναίκα εργαζόμενη μητέρα. Και πολλές γυναίκες που αγωνίζονται για «να τα έχουν όλα», συχνά αισθάνονται ότι απλώς αποτυγχάνουν σε όλα. Αυτές είναι δύσκολες συζητήσεις, και τα ζητήματα αυτά θέλουν πολλή δουλειά για να επιλυθούν.
Έτσι, μέρες που είναι, ας ανοίξουμε ένα περιοδικό σαν το Evie. Ένα άρθρο με τίτλο «15 τρόποι για να κάνετε τα χριστουγεννιάτικα ρούχα σας πιο θηλυκά», είναι πιο πρόσφορο. Αν μυρίζετε δε και μηλόπιτα, ακόμη καλύτερα.
- Με στοιχεία από τον Economist
