Εν τω μεταξύ… το τέρας βρυχάται. Το σύστημα διαπλοκής που έχει στηθεί εδώ και 15 χρόνια στον Οργανισμό Πληρωμών, με συντονιστή τον άνθρωπο ο οποίος εξαρχής έγραψε το σενάριο της κυριαρχίας στον αγροτικό χώρο, με πόρους των κοινοτικών ταμείων που είχαν προορισμό τους αγρότες ή ακόμα και με απ’ ευθείας επιβολή «εισφοράς» στον κόσμο της αγροτικής παραγωγής, συνεχίζει να δείχνει… τα δόντια του.
Είναι ίδιο δίκτυο συμφερόντων που προσπάθησε να σταθεί εμπόδιο ακόμα και στην έρευνα των ευρωπαίων εισαγγελέων στα γραφεία του ΟΠΕΚΕΠΕ, είναι το ίδιο σύστημα που παρέσυρε τον μέχρι πρότινος πρόεδρο του Οργανισμού να… τα βάλει με τις ευρωπαϊκές εισαγγελικές αρχές και να… φάει στο τέλος το κεφάλι του, είναι το ίδιο σύστημα που «έπεισε» τον υπουργό, Κώστα Τσιάρα, την ημέρα που καίγονταν ο κόσμος με τις εξελίξεις στον ΟΠΕΚΕΠΕ, να δώσει το παρόν στην εκδήλωση που οργάνωνε η «θυγατρική» της παρέας στη Θεσσαλονίκη.
Ακόμα και το τελευταίο 24ωρο, ακόμα και μετά τις επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις ότι ο ΟΠΕΚΕΠΕ καταργείται και οι αρμοδιότητές του μεταφέρονται στην ΑΑΔΕ, βραχίονες του εν λόγω συστήματος διαπλοκής, με θεσμικό μάλιστα «καπέλο», έσπευδαν εκφράσουν την ανησυχία τους για το τι μέλλει γενέσθαι, κάτι σαν το… τι θα απογίνουμε χωρίς του βαρβάρους. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα έφτασαν και στο σημείο να συγκρίνουν την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων με την… κλίνη του Προκρούστη, όπως είχε καταντήσει τα τελευταία χρόνια ο ΟΠΕΚΕΠΕ.
Ο αγροτικός κόσμος παρά τον καταιγισμό προπαγάνδας που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως από τα μέσα ενημέρωσης που το εν λόγω σύστημα συντηρούσε για ευνόητους λόγους (…είναι πολλά τα λεφτά γιέ μου), περιμένουν με ενδιαφέρον τις αποφάσεις της κυβέρνησης και τις ανακοινώσεις, όπως λέγεται, του ίδιου του πρωθυπουργού για την επόμενη μέρα στα θέματα διαχείρισης των κοινοτικών ενισχύσεων που έχουν προορισμό τους αγρότες.
Τα χρήματα που χάθηκαν σ’ αυτή τη διαδρομή είναι πολλά. Το κόστος για τους αγρότες είναι τεράστιο. Ο αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά θέματα της αγροτικής παραγωγής, στο βωμό της συντήρησης ενός άθλιου πελατειακού μοντέλου και μιας ανήθικης συναλλαγής, όπου βασίλευε το μαύρο χρήμα, κράτησε την ελληνική γεωργία στα σημερινά χάλια. Η υπονόμευση του συνεργατισμού και το «καπέλωμα» των όποιων εκφάνσεων έκφρασης του αγροτικού κόσμου, αποτέλεσε μια ακόμα παράμετρο «φθοράς» της επιχειρηματικότητας στον αγροτικό χώρο.
Είναι η πρώτη φορά, μετά από 15 -20 χρόνια, που διαμορφώνονται προϋποθέσεις να σπάσει αυτό το απόστημα και να επιστρέψει η ελευθερία στην ανάπτυξη της αγροτικής δραστηριότητας. Έστω και μετά από 6 χρόνια παθητικής στάσης επί του θέματος, θα είναι ευχής έργο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, να θέσει πραγματικό τέλος σ’ αυτή την πύλη… της κολάσεως.
