Στην έκδοση δύο νέων προσκλήσεων εκδήλωσης ενδιαφέροντος προχώρησε το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ) που λειτουργεί υπό την εποπτεία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Η πρώτη αφορά στην ανάπτυξη ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους (UAV) μεταφοράς φορτίου, το οποίο θα αξιοποιηθεί σε ένα ευρύ φάσμα εφαρμογών στρατιωτικής φύσεως και όχι μόνο. Η δεύτερη σχετίζεται με τη δημιουργία ενός συστήματος περιορισμού μεταβατικών υπερτάσεων για την προστασία του κρίσιμου εξοπλισμού των πλοίων από βίαιες μεταβολές στην τάση.
Πρόκειται για την τρίτη και τέταρτη κατά σειρά προκήρυξη του ΕΛΚΑΚ για εξοπλιστικά προγράμματα που θα αναπτυχθούν συμπληρωματικά με εκείνα που προβλέπονται στο μακροπρόθεσμο εξοπλιστικό πρόγραμμα για την περίοδο 2025 – 2037, το οποίο θα παρουσιαστεί στις αρχές Απριλίου από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Νίκο Δένδια.
Είχαν προηγηθεί, στις αρχές Μαρτίου, οι προκηρύξεις για πλωτά drones (USV) και ανάπτυξη συστήματος διαχείρισης μάχης (BMS) επ’ ωφελεία του Πολεμικού Ναυτικού. Το ΕΛΚΑΚ συμμετέχει ακόμη, στην εξέλιξη του αντι-drone «Κένταυρος» που κατασκευάζει η ΕΑΒ, αλλά και στη νέα στολή μαχητή η οποία παρουσιάστηκε πριν από λίγους μήνες.
Μεταγωγικό drone
Η ανάπτυξη μεταγωγικού drone προέκυψε ως αίτημα των γενικών επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων, τα οποία προχώρησαν στη σύνταξη αιτιολογικής έκθεσης και υπέβαλαν στο ΕΛΚΑΚ τον φάκελο με τις απαιτήσεις και τις προδιαγραφές του συστήματος. Η μελλοντική ένταξη σε υπηρεσία ενός αυτόνομου συστήματος μεταφοράς φορτίου θα λύσει πολλά από τα προβλήματα εφοδιασμού που είναι κρίσιμα για την επιτυχή έκβαση των επιχειρήσεων. Η μεταφορά πυρομαχικών, τροφίμων και υλικών στην πρώτη γραμμή αποτελεί δυνατότητα ζωτικής σημασίας για κάθε στρατό και όπως αποδείχθηκε στα πολεμικά πεδία της Ουκρανίας, τα παραδοσιακά μεταφορικά μέσα δεν εξασφαλίζουν ασφαλείς και απρόσκοπτες γραμμές ανεφοδιασμού.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, το αεροσκάφος θα πρέπει να διασφαλίζει ταχεία και ακριβή μεταφορά εφοδίων, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένες ή δυσπρόσιτες περιοχές, όπου η χρήση συμβατικών μέσων είναι αδύνατη ή ασύμφορη. Επιπλέον, η χρήση drone θα μειώνει την έκθεση του προσωπικού σε κινδύνους, θα βελτιώνει την ευελιξία των στρατιωτικών επιχειρήσεων και θα μπορεί να διασυνδέεται με άλλα αυτόνομα συστήματα, πολλαπλασιάζοντας τις επιχειρησιακές του δυνατότητες. Ο επιχειρησιακός του φάκελος θα διαθέτει ένα ευρύ φάσμα αποστολών, στρατιωτικού, εμπορικού ή ανθρωπιστικού ρόλου.
Το μη επανδρωμένο μεταγωγικό θα κατασκευαστεί σε δύο διαφορετικές εκδόσεις που θα διακρίνονται από τη μεταφορική τους ικανότητα. Στη βασική έκδοση, το drone θα πρέπει να μεταφέρει φορτία άνω των 100 κιλών ενώ, στη δεύτερη, μικρότερη έκδοση, θα περιορίζεται σε φορτία των 20 κιλών. Η ελάχιστη επιθυμητή εμβέλεια με πλήρες φορτίο, σύμφωνα με τις προδιαγραφές των επιτελείων, είναι τα 350 χιλιόμετρα για τη μεγάλη έκδοση και σημαντικά μικρότερη για τη light έκδοση. Ωστόσο, για αποστολές σε πολύ μεγάλες αποστάσεις θα προβλέπεται η δυνατότητα «handover», δηλαδή η μεταβίβαση του ελέγχου μεταξύ πολλαπλών σταθμών χειρισμού.
Η επιχειρησιακή οροφή του αεροσκάφους θα πρέπει να κυμαίνεται από 3 έως 12 χιλιάδες πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και η πλοήγησή του θα γίνεται μέσω δορυφόρου. Σχεδιάζεται ακόμη η υποστήριξη λειτουργίας κάθετης απογείωσης και προσγείωσης, ώστε το drone να επιχειρεί σε κάθε πεδίο, είτε πρόκειται για αστικό ιστό είτε για απομακρυσμένες βραχονησίδες.
ΣΕΚΠΥ: Αύξηση συμμετοχής στα εξοπλιστικά
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού (ΣΕΚΠΥ) έσπευσε να χαιρετίσει την απόφαση του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Δένδια, να ζητήσει από τη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) να υπάρχει πρόβλεψη για συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας με ποσοστό 25% σε όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου, από τα 13 δισ. ευρώ που έχουν συμβασιοποιηθεί μέχρι στιγμής για εξοπλιστικά προγράμματα, το ποσοστό της ελληνικής συμμετοχής δεν ξεπερνά το 3%.
Παράλληλα, τα μέλη του Συνδέσμου ζητούν σε όλα τα προγράμματα, είτε αφορούν στην αγορά νέου εξοπλισμού είτε στην αναβάθμιση του υφιστάμενου, οι ανάδοχοι να δεσμεύονται για βιομηχανικές επιστροφές που θα ανέρχονται στο 30% του κόστους των συμβολαίων, κάτι που αποτελεί διεθνή πρακτική, ενώ θέτουν εκ νέου το ζήτημα της σύστασης υφυπουργείου αρμόδιου για την αμυντική βιομηχανία.
