Φόρτωση Text-to-Speech…
Μια διαφορετική ματιά στον εσωτερικό διχασμό της Λιβύης δίνει στη συζήτηση που είχε με την «Κ» ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και πρώην υπουργός Υγείας της χώρας, Μουσταφά αλ Ζάιντι, νυν αρχηγός του Λιβυκού Λαϊκού Εθνικού Κινήματος. Ο Αλ Ζάιντι θεωρεί ότι Τουρκία και Ιταλία συνεργάζονται για να διατηρήσουν την επιρροή τους στην Τρίπολη.
– Πώς ερμηνεύετε την τριμερή συνάντηση στην Τουρκία και τι μπορεί να σημαίνει για τη γεωπολιτική κατεύθυνση της Λιβύης;
– Αυτό που συνέβη στη συνάντηση στην Τουρκία μεταξύ του προέδρου της κυβέρνησης της Εθνικής Ενότητας της Τρίπολης, της πρωθυπουργού της Ιταλίας και του Τούρκου προέδρου είναι ότι προσπαθούν να διατηρήσουν την υφιστάμενη κατάσταση στη Λιβύη, δηλαδή να κρατήσουν τον Λίβυο πρωθυπουργό στη θέση του.

– Επομένως, ο στόχος ήταν η διατήρηση του status quo στη Λιβύη, με δύο παράλληλες κυβερνήσεις – της Τρίπολης και της Βεγγάζης;
– Ναι, γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να διατηρηθεί η επιρροή της Ιταλίας και της Τουρκίας στη Λιβύη. Τώρα που οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απασχολημένες με άλλα ζητήματα, Ουκρανία και Γάζα, αν η Τουρκία και η Ιταλία συμφωνήσουν μεταξύ τους, μπορούν να μοιράσουν τη λιβυκή «πίτα». Επομένως θέλουν να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία για να έχουν κάποιο είδος διαπραγμάτευσης και να διατηρήσουν τα οφέλη τους στη Λιβύη. Μην ξεχνάτε πως η Τουρκία έχει στρατιωτική παρουσία στην Τρίπολη και η Ιταλία έχει στρατιωτική παρουσία στη Μισράτα, ενώ το δυτικό τμήμα της Λιβύης δεν είναι πλέον ελεύθερο, επειδή ελέγχεται από πολλές ξένες στρατιωτικές δυνάμεις.
– Γιατί ο στρατάρχης Χαφτάρ δεν αντέδρασε με την τριμερή συνάντηση;
– Αρχικά δεν τον προσκάλεσαν γιατί δεν θέλουν να είναι εκεί κάποιος που θα εκπροσωπεί τα εθνικά συμφέροντα της Λιβύης. Κατά τη γνώμη μου ο Χαφτάρ πρέπει να ήταν αντίθετος με αυτή τη συνάντηση, επειδή αντιτίθεται με τα συμφέροντα της Λιβύης.
– Φαίνεται ότι η κυβέρνηση της Τρίπολης ευθυγραμμίζεται με την Aγκυρα. Πιστεύετε ότι αυτή η συμμαχία αποτελεί κίνδυνο για την κυριαρχία και τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα της Λιβύης;
– Αυτή η κυβέρνηση (της Τρίπολης) δεν θα υπάρχει για πολύ. Αν οι τουρκικές δυνάμεις φύγουν από την Τρίπολη, η κυβέρνηση θα πέσει επειδή διατηρείται από την παρουσία του τουρκικού στρατού. Κάθε Παρασκευή γίνονται μεγάλες διαδηλώσεις εναντίον αυτής της κυβέρνησης, όπου μαζεύονται πολίτες από όλες τις πόλεις της Λιβύης. Ο κόσμος είναι εναντίον αυτής της κυβέρνησης γιατί γνωρίζει ότι επιβλήθηκε και εργάζεται για τα συμφέροντα ξένων χωρών, ειδικά της Τουρκίας και του Κατάρ. Δεν εκπροσωπεί τα συμφέροντα της Λιβύης και φυσικά η τουρκική κυβέρνηση σήμερα, λόγω της κατάστασης στον αραβικό κόσμο και στη Μέση Ανατολή, πιστεύει ότι έχει τη δυνατότητα να αναδημιουργήσει την οθωμανική αυτοκρατορία.

– Το μνημόνιο για τις θαλάσσιες περιοχές που υπέγραψε η Λιβύη με την Τουρκία προκαλεί συνεχείς διαμάχες με την Ελλάδα. Σχεδιάζει η λιβυκή κυβέρνηση να το εφαρμόσει;
– Αυτό το μνημόνιο είναι απλώς μια «πληρωμή» από τη λιβυκή κυβέρνηση προς την τουρκική για την υποστήριξή της. Επομένως, δεν έχει καμία επίδραση και η σχέση μεταξύ της Λιβύης και της Ελλάδας ήταν πάντα καλή. Η Ελλάδα έχει διαδραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων μεταξύ της Λιβύης και των δυτικών χωρών, ειδικά την περίοδο του Καντάφι.
Επίσης, υπάρχει μια ελληνική μειονότητα που ζει στη Λιβύη, στο ανατολικό τμήμα της χώρας και η Ελλάδα είναι μία από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να εισβάλουν και να μας αποικίσουν, ενώ υπάρχουν πολλοί Λίβυοι που έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα. Οπότε, αυτό το μνημόνιο είναι απλώς ένα πολιτικό όπλο που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι εναντίον της Ελλάδας μέσω της λιβυκής κυβέρνησης.
– Μια μεγάλη πρόκληση που έχει προκύψει είναι η μεταναστευτική κρίση. Ωθούν οι δύο κυβερνήσεις (Τρίπολης και Βεγγάζης) τους μετανάστες προς την Ευρώπη για να κερδίσουν χρήματα ή και πολιτική επιρροή;
– Oχι. Η μετανάστευση ελέγχεται και διευθύνεται από τη διεθνή μαφία και κυρίως από ευρωπαϊκές ομάδες. Oσο περισσότεροι μετανάστες, τόσο περισσότερα χρήματα πληρώνουν για να φτάσουν στη Μεσόγειο και αυτή η μαφία έχει επιρροές παντού. Στη Λιβύη υπάρχουν στρατιωτικές ομάδες που χρηματοδοτούνται από δυτικές χώρες για να καταπολεμούν τη μετανάστευση, αλλά στην πραγματικότητα τη βοηθούν.
Ελπίζω ότι στην Ευρώπη τα μέσα ενημέρωσης θα επικεντρωθούν στο ποιος βοηθάει τους μετανάστες να φτάσουν στη Βόρεια Ευρώπη μέσω όλων αυτών των περίπλοκων διαδρομών.