23 Ιουλίου του 2012. Ήταν η μέρα που η ανήλικη -τότε- Μυρτώ Παπαδομιχελάκη έπεσε θύμα βιασμού και άγριας κακοποίηση στην Πάρο όπου έκανε διακοπές. Σήμερα, συμπληρώνονται 13 χρόνια από την ημέρα που η ίδια έζησε τον απόλυτο εφιάλτη, με την μητέρα της, να προχωρά σε ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook.
Η ιστορία της Μυρτούς είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο. Συγκεκριμένα, η 15χρονη τότε Μυρτώ είχε βγει για μια βόλτα μόνη της, με την μητέρα της να την βρίσκει ώρες μετά άγρια χτυπημένη με πέτρες και κακοποιημένη, πεταμένη σε βράχια.
H ανάρτηση
«13 χρόνια από τότε. 2012-2025. Σήμερα ξύπνησα με βαριά διάθεση. Από χθες σκεπτόμουν ότι αύριο είναι η ημέρα που σταμάτησε η ψυχή μου να ζει…να νιώθει να χαίρετε και να ελπίζει.
Πριν λίγο δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από μακριά. Δεν έχει σημασία ποιος. Δεν έχει σημασία το ονοματεπώνυμο. Μπορεί να ήταν ένας επώνυμος ή ένας ανώνυμος. Σημασία έχει ότι κάποιος άλλος άνθρωπος εκτός από εμένα θυμήθηκε ότι σαν σήμερα ένα τέρας έλιωσε το κεφάλι του παιδιού μου και το έκανε τετραπληγικό ανίκανο να μιλήσει και να περπατήσει….το καταδίκασε σε μια ζωή σε αναπηρικό αμαξίδιο χωρίς να μπορεί να εκφράσει ούτε καν την λύπη του.
Και εγώ ένας απλός θεατής της δυστυχίας του, χωρίς να μπορώ να την ανατρέψω. Και μετά ακούς δώστε μια δεύτερη ευκαιρία… συγχώρεση ίσως…πως; με τι δύναμη; με τι κουράγιο; Ποιος το είπε το έζησε και το έκανε; Ας μου πει κάποιος που βρέθηκε στην θέση μου. Όχι που το ξεπέρασε, που το ζει και θα συνεχίσει να το ζει κάθε μέρα στην ζωή του στην καθημερινότητά του 24 ώρες το 24ωρο, ότι το έκανε.. ότι τα κατάφερε… και έπαψε να πονά…
Θεέ μου ας μην ξημέρωνε εκείνη ημέρα 22 Ιουλίου 2012
Κοιτάω τα μάτια σου κοιτάω το πρόσωπο σου και προσπαθώ να ρουφήξω δύναμη κουράγιο ελπίδα γιατί μόνο εσύ είσαι η πηγή για όλα αυτά. Η κάθε ανάσα σου είναι που αναβλύζει όλα αυτά.
Και η ζωή συνεχίζεται….».
