Το απόγευμα της Κυριακής, 13 Ιουλίου, η Λίβερπουλ αγωνίστηκε για πρώτη φορά μετά τον τραγικό θάνατο του Ντιόγκο Ζότα, που έφυγε από τη ζωή στις 3 του μήνα. Το φιλικό απέναντι στην Πρέστον, παρότι δεν είχε αγωνιστικό βάρος, σημαδεύτηκε από ένα βαρύ και φορτισμένο συναισθηματικά κλίμα που σκέπασε όλο το γήπεδο, από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο σφύριγμα.
Η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερη. Η σκέψη όλων, παικτών και φιλάθλων, ήταν στραμμένη στον Πορτογάλο επιθετικό, με τις εικόνες πριν τη σέντρα να «μιλούν» από μόνες τους. Όλοι όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο, είτε στον αγωνιστικό χώρο είτε στις εξέδρες, τίμησαν τη μνήμη του, σιωπηλά αλλά με βαθιά συγκίνηση.
Μετά τη λήξη του ματς, οι παίκτες της Λίβερπουλ κινήθηκαν όλοι μαζί προς την εξέδρα όπου βρισκόντουσαν οι φίλοι της ομάδας. Εκείνοι, χωρίς να χρειαστεί κανένα σύνθημα, άρχισαν να τραγουδούν με μια φωνή τον ύμνο που είχε συνδεθεί με τον Ζότα. Ανάμεσά τους, ο Κώστας Τσιμίκας, που ξεκίνησε βασικός, στάθηκε μαζί τους, τραγούδησε και εκείνος, εμφανώς συγκινημένος, μη μπορώντας να κρύψει τη συναισθηματική του φόρτιση.
