Φόρτωση Text-to-Speech…
Ενα τηλεφώνημα από την Ιρλανδία ήταν το έναυσμα για να διεκδικήσει και να κατακτήσει εν τέλει η Ελλάδα την προεδρία του Eurogroup, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα κι ένα ιστορικό ορόσημο για την αγκύρωση της χώρας στον στενό πυρήνα της Ευρώπης.
Tο νήμα της ιστορικής εκλογής του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup άρχισε να ξετυλίγεται περίπου έναν μήνα πριν. Ηταν μέσα Νοεμβρίου όταν ο Ιρλανδός Πασκάλ Ντόναχιου παραιτείται από τη θέση του προέδρου του Eurogroup, αλλά και του υπουργού Οικονομικών της Ιρλανδίας, προκειμένου να αναλάβει ανώτερο ρόλο στην Παγκόσμια Τράπεζα. Στην επικοινωνία που είχε τότε με τον Ελληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο απερχόμενος πρόεδρος μιλάει με πολύ θερμά λόγια για τον Ελληνα υπουργό Οικονομικών Κυριάκο Πιερρακάκη, δείχνοντας πως τον θεωρεί καταρτισμένο και ιδιαίτερα συμπαθή.
Ο σπόρος της ιδέας μόλις είχε μπει στο μυαλό του Ελληνα πρωθυπουργού, ότι ο δικός του ΥΠΟΙΚ θα μπορούσε να είναι ο διάδοχος του Ιρλανδού και να σηματοδοτήσει αυτό που ο κ. Μητσοτάκης προέβαλλε με κάθε ευκαιρία: ότι η Ελλάδα, από «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης τα προηγούμενα χρόνια, έχει πετύχει ένα success story ανεβαίνοντας πολλά σκαλοπάτια από το 2019 μέχρι σήμερα.
Ο συμβολισμός
Ο δρόμος δεν ήταν πάντως χωρίς δυσκολίες. Ενα μειονέκτημα που θα μπορούσε κάποιος να καταλογίσει στον Ελληνα υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών ήταν πως βρίσκεται σε αυτή τη θέση μόλις οκτώ μήνες. Η ιδέα ωστόσο είχε μπει οριστικά στο μυαλό του κ. Μητσοτάκη, που θεωρούσε ότι η πιθανή εκλογή του Ελληνα υπουργού στη θέση του προέδρου του Eurogroup θα συμβόλιζε την άνοδο της χώρας και θα αποτελούσε ένα σήμα ευρωπαϊκής δικαίωσης και για τη διακυβέρνησή του.
Τέσσερις άξονες – Την καμπάνια Πιερρακάκη «έτρεξαν» ο πρωθυπουργός, ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης και ο γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Ν.Δ. Τ. Χατζηβασιλείου.
Η καμπάνια άρχισε άμεσα να ξετυλίγεται σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα. Το πρώτο, σε επίπεδο κορυφής: ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης άρχισε να συνομιλεί με πολλούς ομολόγους του τις τελευταίες 20 ημέρες. Ως ένας από τους παλαιότερους πλέον και ισχυρότερους πρωθυπουργούς του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ενεργοποίησε τις επαφές του, αφού πρώτα ο γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Ν.Δ., Τάσος Χατζηβασιλείου, έκανε τις αναγνωριστικές κρούσεις προς τις κυβερνήσεις, καταγράφοντας τις διαθέσεις τους.
Το βασικό επιχείρημα του πρωθυπουργού στην προσωπική καμπάνια που έκανε, ήταν ότι η εκλογή ενός Ελληνα στη θέση του προέδρου δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αλλά την ίδια την Ευρώπη, καθώς η Ευρωζώνη στην ελληνική κρίση κατάφερε να διαψεύσει όλες τις Κασσάνδρες που τότε προέβλεπαν τη διάλυσή της. «Το ελληνικό success story είναι ευρωπαϊκό success story», ήταν ουσιαστικά το μήνυμα του πρωθυπουργού, που τόνιζε σε κάθε συνομιλία του ότι η Ελλάδα αποτελεί υπόδειγμα δημοσιονομικής συνέπειας και σταθερής ανάπτυξης λόγω μεταρρυθμίσεων.
Σε δεύτερο επίπεδο ανέλαβε δράση ο ίδιος ο υποψήφιος Κυριάκος Πιερρακάκης, που είχε προλάβει σε οκτώ μήνες να αναπτύξει διαπροσωπικές σχέσεις με κάποιους από τους ομολόγους του. Οι κατ’ ιδίαν επαφές του κ. Πιερρακάκη ήταν συνεχείς με όλο το διεθνές δίκτυο που είχε αναπτύξει. Η στρατηγική του ήταν να μιλήσει αρχικά με τις χώρες που ήταν πιο σίγουρες, κερδίζοντας χρόνο για να χτίσει την καμπάνια του.
Σε τρίτο επίπεδο ανέλαβε δράση ο Ελληνας ΥΠΕΞ. Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, μόνο το τελευταίο διάστημα είχε πολλές επαφές με τους ομολόγους του σε Βρυξέλλες, Βιέννη και Ντόχα. Η τακτική του Ελληνα υπουργού ήταν να διαφοροποιεί το μήνυμά του, καθώς από τη μια οι χώρες του Νότου επιζητούν την ενίσχυση της μεσογειακής ατζέντας ενόψει του πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου, από την άλλη οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης και του Βορρά δίνουν μεγάλη σημασία στο θέμα της Ουκρανίας.
Η υποψηφιότητα Πιερρακάκη μπορούσε να καλύψει και τις δύο πλευρές, καθώς αφενός προέρχεται από χώρα του Νότου, αφετέρου η Ελλάδα έχει κρατήσει μια απόλυτα θεσμική στάση στο θέμα της Ουκρανίας. Οπως λένε πηγές που γνωρίζουν τα παρασκήνια των συζητήσεων, «κάθε περίπτωση ήταν διαφορετική», καθώς η κάθε χώρα είχε δική της ατζέντα.
Επαφές με ηγέτες – Για να «κλειδώσει» η εκλογή χρειάστηκαν απευθείας επαφές του Κυριάκου Μητσοτάκη με τους ηγέτες Γερμανίας, Γαλλίας και Ισπανίας, οι οποίες αποδείχθηκαν καταλυτικές.
Σε ένα τέταρτο επίπεδο, αλλά ιδιαίτερα σημαντικό, κινήθηκε ο γραμματέας Διεθνών Σχέσεων Τάσος Χατζηβασιλείου. Ο βουλευτής Σερρών ήταν από τους πρώτους που ανέλαβε δράση, μιλώντας τόσο με ομολόγους του γραμματείς όσο και με γραφεία πρωθυπουργών. Βασική δουλειά του κ. Χατζηβασιλείου ήταν να εξηγήσει γιατί η υποψηφιότητα Πιερρακάκη ήταν η καλύτερη για λόγους συμβολισμού και ουσίας. Η προέλευσή του από χώρα του Νότου, η ηλικία του αλλά και το μετριοπαθές προφίλ του ήταν τα πλεονεκτήματά του έναντι του Βέλγου.
Με τον Βέμπερ
Η καμπάνια άρχισε να ξετυλίγεται «επίσημα» από τις 27 Νοεμβρίου, όταν έγινε ένα δείπνο στην Αθήνα. Ο πρωθυπουργός, ο Κωστής Χατζηδάκης και ο Τάσος Χατζηβασιλείου κάθισαν στο ίδιο τραπέζι με τον Μάνφρεντ Βέμπερ. Εκεί ο πρωθυπουργός τού ανακοίνωσε πως επιθυμεί ο Πιερρακάκης να είναι υποψήφιος για τη θέση του προέδρου του Eurogroup. Ενα πρόβλημα που υπήρχε ήταν ότι και ο Βέλγος υποψήφιος Βίνσεντ βαν Πέτεγκεμ, αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης και έμπειρος υπουργός με μακρά παρουσία στο Eurogroup, προέρχεται από το ΕΛΚ και μπορεί οι ψήφοι να «έσπαγαν». Το μειονέκτημα ωστόσο του Βέλγου ήταν ότι είναι μικρός εταίρος στην κυβέρνηση του Μπαρτ ντε Βέβερ, ένας πολιτικός που θεωρείται εθνικιστής, κάτι που έδινε στον Ελληνα υποψήφιο περιθώρια συνεννόησης με τα υπόλοιπα κόμματα.
Στο παρά πέντε
Το τελικό σπριντ έγινε την τελευταία εβδομάδα. Οπως φαινόταν, η καμπάνια έβαινε καλώς, παρά το γεγονός ότι οι χώρες δεν άνοιγαν τα χαρτιά τους. Για να «κλειδώσει» οριστικά η εκλογή χρειάστηκε η τελική απευθείας επαφή του κ. Μητσοτάκη με Βερολίνο, Παρίσι και Μαδρίτη. Οι επικοινωνίες του κ. Μητσοτάκη με Μερτς, Μακρόν και Σάντσεθ ήταν καταλυτικές για την τελική έκβαση της ψηφοφορίας, φέρνοντας τελικά μια εθνική επιτυχία, που για την κυβέρνηση συμβολίζει δύο αντίθετους κόσμους και δύο αντίθετες πολιτικές: από τη μία, Ελλάδα παρία του Εurogroup και από την άλλη ένα Eurogroup με πρόεδρο τον Ελληνα υπουργό.
