Φόρτωση Text-to-Speech…
Στην αλλαγή των ισορροπιών στη Λιβύη, με τη ραγδαία υποχώρηση της ισχύος του πρωθυπουργού της Τρίπολης Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα –κατ’ ορισμένους βρίσκεται πλέον σε αποδρομή– αλλά και στην «ασφάλεια» που του παρέχει η προσέγγιση της Βεγγάζης με την Aγκυρα, αποδίδει σε μεγάλο βαθμό η Αθήνα τη σκληρή γραμμή που ακολουθεί ο Χαφτάρ στο προσφυγικό και την κρίση που προκάλεσε με την «απέλαση» της ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας την περασμένη Τρίτη. Για την ελληνική πλευρά, πάντως, συνιστά μονόδρομο η συνέχιση της πολιτικής ανοιγμάτων προς τη Βεγγάζη που εγκαινιάστηκε με την επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη πριν από ακριβώς μία εβδομάδα, και ως μέσο για την αποτροπή κύρωσης του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Στη φαρέτρα της η Αθήνα έχει τρία εργαλεία που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως δέλεαρ για τον Χαφτάρ: Την παροχή μέσων για την ανάσχεση των ροών τόσο στα χερσαία σύνορα με την Αίγυπτο, όσο και για όσους με πλωτά μέσα επιχειρούν να μετακινηθούν προς την Κρήτη. Τη διαμεσολάβηση προς την Ευρωπαϊκή Ενωση για την οικονομική ενίσχυση της Βεγγάζης, κατά τα πρότυπα της μεταναστευτικής συμφωνίας με το Κάιρο. Τέλος, σε διπλωματικό επίπεδο η ελληνική πλευρά αναδεικνύει ότι –σε αντίθεση με την Τουρκία– έχει ισχυρούς διαύλους επικοινωνίας με το σύνολο του αραβικού κόσμου και κυρίως με την Αίγυπτο, την οποία δεν είναι δυνατόν να αγνοήσει πλήρως η Βεγγάζη.
Ομως, αναγνωρίζεται πως με τα υφιστάμενα δεδομένα η διοίκηση Χαφτάρ δεν είναι εύκολο να «αποσπαστεί» από την τροχιά προσέγγισης με την Αγκυρα. Η Αθήνα είναι προφανές πως δεν μπορεί για λόγους αρχής, αλλά και αντικειμενικούς, να μπει και να κερδίσει έναν «πλειστηριασμό» με την Αγκυρα –και τη Ρωσία– για τη Βεγγάζη. Επίσης, η Τουρκία διαθέτει το στρατηγικό πλεονέκτημα ότι έχει διαμορφώσει τα τελευταία χρόνια μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μια χώρα που επί της ουσίας τελεί σε καθεστώς εμφυλίου, καθώς η Βεγγάζη έχει ανάγκη από οπλικά συστήματα.
Το rebranding και η Α΄ Πειραιώς
Τις συζητήσεις για το ενδεχόμενο ο Αλέξης Τσίπρας να προχωρήσει στην ίδρυση κόμματος πριν από τις προσεχείς εκλογές επανέφερε με ένταση στο προσκήνιο η επέτειος των δέκα χρόνων από το δημοψήφισμα του 2015 και η σύγκρουση με τον Κυρ. Μητσοτάκη που ακολούθησε και κατά πολλούς δεν είχε άρωμα μόνο από το παρελθόν, αλλά και… από το μέλλον. Ο πρώην πρωθυπουργός κρατάει βεβαίως κλειστά τα χαρτιά του για το εάν και πότε θα κάνει το «μεγάλο βήμα».
Στο Μέγαρο Μαξίμου, όμως, αλλά και στη Χαριλάου Τρικούπη, κυριαρχεί η αντίληψη πως το σκηνικό που διαμορφώνεται ενδεχομένως αναγκάζει τον Αλ. Τσίπρα να επισπεύσει τις κινήσεις του και να μην αναμείνει τις προσεχείς εκλογές: πέραν της ασθενούς δυναμικής του ΠΑΣΟΚ που μπορεί να εκμεταλλευθεί ο Αλ. Τσίπρας, εάν καθυστερήσει και η Κουμουνδούρου συνεχίσει να κινείται σε τόσο χαμηλές πτήσεις, ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να μη διαθέτει στοιχειώδη εκλογική «αφετηρία» στην οποία θα μπορεί να στηριχθεί ο νέος φορέας που θα κληθεί να «υπερβεί» τον ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, με δεδομένο ότι τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ έχουν υποχωρήσει σημαντικά και η κοινοβουλευτική του ομάδα θα είναι σαφώς μικρότερη, ο πρώην πρωθυπουργός, εάν είναι υποψήφιος με το κόμμα του, διατρέχει τον κίνδυνο να μην είναι καν βουλευτής.
Ο Αλ. Τσίπρας δεν χρειάζεται σταυρό προτίμησης, αλλά μπορεί να είναι υποψήφιος μόνο σε μία περιφέρεια – και όχι σε τρεις. Ομως, ο πρώην πρωθυπουργός είχε στην προηγούμενη Βουλή επιλέξει την Α΄ Πειραιώς, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ δύσκολα θα εκλέξει και πάλι βουλευτή, ενώ για λόγους «αρχής» εκτιμάται πως δεν θα είναι εύκολο να ζητήσει να μετακινηθεί σε άλλη περιφέρεια. Σε κάθε περίπτωση, στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ ευλόγως σταθμίζουν ήδη τον αντίκτυπο που θα έχει τυχόν δημιουργία του κόμματος Τσίπρα στους πολιτικούς συσχετισμούς. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμάται πως βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα η επιστροφή Τσίπρα ευνοεί τη Ν.Δ. Πρώτον, θα δημιουργήσει αναταράξεις, εντάσεις και εσωστρέφεια στον κεντροαριστερό χώρο.
Επίσης, ο Αλ. Τσίπρας δεν έχει ολοκληρώσει την προσπάθεια για rebranding, με αποτέλεσμα ο Κυρ. Μητσοτάκης να έχει σημαντικότατο προβάδισμα στη διεκδίκηση του λεγόμενου μεσαίου χώρου. Οπως λέγεται, ο πρώην πρωθυπουργός μπορεί να συσπειρώσει δυνάμεις που είναι «διαμοιρασμένες» στα αριστερόστροφα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά δύσκολα θα αποκτήσει δυναμική που θα τον καταστήσει απειλή για τον Κυρ. Μητσοτάκη. Πάντως, έμπειρα στελέχη της Ν.Δ. εκτιμούν πως εάν ο Αλ. Τσίπρας κερδίσει από τον Ν. Ανδρουλάκη τη μάχη της κατάληψης της δεύτερης θέσης στις προσεχείς εκλογές, το κόμμα του μακροπρόθεσμα θα είναι δυσκολότερος αντίπαλος απ’ ό,τι το ΠΑΣΟΚ. Οσο για τη Χαριλάου Τρικούπη, είναι σαφές πως η δημιουργία του κόμματος Τσίπρα δεν συνιστά θετική εξέλιξη. Ο Νίκος Ανδρουλάκης ως αντίπαλο στον χώρο της Κεντροαριστεράς θα προτιμούσε τον Σωκράτη Φάμελλο, ειδικά με την ολική επαναφορά του πρώην πρωθυπουργού να συνεχίζει να πλανάται ως ενδεχόμενο πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην αναμονή τα ελληνοτουρκικά
Οριστικά για το φθινόπωρο ή και αργότερα μετατίθενται το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας και η επόμενη συνάντηση των Κυρ. Μητσοτάκη και Ταγίπ Ερντογάν. Η συνάντηση δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί εντός του Ιουλίου, καθώς την επόμενη εβδομάδα είναι προγραμματισμένη η νέα πενταμερής για το Κυπριακό, οι προσδοκίες για την οποία είναι εξαιρετικά περιορισμένες, αφού στο επίκεντρο θα βρεθούν Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Επίσης, πλησιάζει η επέτειος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο που παραδοσιακά συνοδεύεται από «φιέστες», παρόντος του Ερντογάν στα Κατεχόμενα, οπότε είναι προφανές πως δεν ήταν δυνατόν να προηγηθεί –ή να ακολουθήσει– μια ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής.
Ο κυριότερος λόγος μετάθεσης ενός νέου τετ α τετ Μητσοτάκη – Ερντογάν είναι, πάντως, ότι δεν συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι για την πραγματοποίησή του: οι δίαυλοι μεταξύ Αθήνας και Aγκυρας για την αποφυγή εντάσεων στο πεδίο έχουν οικοδομηθεί μέσω Γ. Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν, ενώ δεν υπάρχει «όγκος» προς υπογραφή διμερών συμφωνιών που θα επέβαλλε τη σύγκληση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας. Ως εκ τούτου, μόνος κινητήριος μοχλός για τη συνάντηση κορυφής θα ήταν να υπήρχε έδαφος για πρόοδο στο ζήτημα των θαλασσίων ζωνών. Oμως, αυτό δεν υφίσταται…
