Γεννήθηκα μια Κυριακή στις 22 του Οκτώβρη. Είμαι Ζυγός στο ζώδιο και μεγάλωσα ακούγοντας συνεχώς για την ισορροπία ως δεξιότητα πολύ χρήσιμη για τη ζωή μου και εγώ ακόμα πιο τυχερός που ζωδιακά την πέτυχα. Ποτέ μου δεν πίστεψα ιδιαίτερα στα ζώδια αλλά πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι ίσως κάπου να παίζει και αυτό το ρόλο του. Πρόσφατα, διάβασα ένα ωραίο βιβλίο που εξηγούσε πως η ισορροπία που αναζητούμε στη ζωή μας είναι περισσότερο επιλογή παρά κληρονομικό χάρισμα. Παρουσίαζε την ισορροπία ως κάτι που συντελείται στη μέση ανάμεσα σε δύο άκρα.
Στην καθημερινότητα μας αυτό σημαίνει ότι θα τη συναντάμε πάντα κάπου στη μέση ενώ όταν κυνηγάμε τα εξαιρετικά αποτελέσματα, αυτά θα επιτυγχάνονται στα άκρα. Συνήθως για να είμαι εξαιρετικός ή πολύ καλός σε ένα project στη δουλειά μου θα πρέπει να αφιερωθώ σε αυτό και έτσι θα μου είναι πολύ δύσκολο να είμαι εξίσου καλός και σε κάτι άλλο.
Advertisment
Για τους περισσότερους από εμάς το πρόβλημα ξεκινάει όταν επιζητούμε την ισορροπία μαζί με τις επιδόσεις. Όταν για παράδειγμα θέλουμε να κερδίζουμε αρκετά χρήματα αλλά θέλουμε να έχουμε και αρκετό προσωπικό χρόνο για εμάς, την οικογένεια μας, τους φίλους μας και πάει λέγοντας… Γενικότερα έχει δημιουργηθεί μια στρέβλωση ή ένας μύθος γύρω από την ισορροπία και αυτό μας οδηγεί σε δυστυχία. Κατά τη γνώμη μου η ισορροπία ορίζεται περισσότερο ως η θυσία ενός αγαθού για να παραχθεί κάποιο άλλο.
Το ξέρω πως είναι δύσκολο, όμως με τον παραπάνω ορισμό φαίνεται ξεκάθαρα ότι είναι ζήτημα επιλογής και μάλιστα συνειδητής. Εδώ και πολλά χρόνια δεχόμαστε μεγάλες κοινωνικές πιέσεις για να τα καταφέρνουμε όλο και καλύτερα. Μπορείς. Μπορείς να κάνεις περισσότερα και μπορείς να τα συνδυάσεις… Η λεγόμενη φούσκα του work – life balance. Όσες φορές και αν το προσπάθησα προσωπικά δεν τα κατάφερα. Η λύση είναι στην επιλογή. Πρέπει να αποφασίσουμε το πως θέλουμε να ζούμε και τι θέλουμε να πετύχουμε. Τουλάχιστον τη δεδομένη χρονική περίοδο που το εξετάζουμε. Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα.
Επιπρόσθετα, οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι όταν μιλάμε για ισορροπημένους ανθρώπους, τις περισσότερες φορές μιλάμε για μέτριους ή συνηθισμένους ανθρώπους. Φυσικά και δεν μας ακούγεται ωραία η λέξη μέτριος ή συνηθισμένος… μας αρέσουν πολύ περισσότερο τα λαμπρά παραδείγματα, βλέπε Αϊνστάιν, Usain Bolt, Michael jackson κ.α. αλλά κανείς μας δεν σκέφτεται ότι όλοι αυτοί οι πολύ επιτυχημένοι άνθρωποι μπορεί να μην έζησαν πότε τους σε ισορροπία… Διέπρεψαν όμως.
Advertisment
Ίσως, είναι προτιμότερο να εξετάζουμε τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Έπειτα αποφασίζουμε. Είμαστε οκ με τον εαυτό μας και αισθανόμαστε σε ισορροπία όταν έχουμε κάνει συνειδητά την επιλογή μας. Σίγουρα κι οι δύο επιλογές είναι εξίσου χρήσιμες στη ζωή. Όμως το να γνωρίζουμε πότε να κινηθούμε στο μέσο και πότε στα άκρα ίσως είναι κατ’ ουσία η αρχή της ανθρώπινης σοφίας μας!
Δημήτρης Τσουκαλάς
