Σήμερα αποβάλλω το παλιό μου δέρμα, αυτό που εδώ και χρόνια υποφέρει τα χτυπήματα της αποτυχίας και τα τραύματα της μετριότητας. Σήμερα ξαναγεννιέμαι κι ο τόπος γέννησής μου είναι ένας αμπελώνας φορτωμένος καρπούς για όλους. Σήμερα θα τρυγήσω τα σταφύλια της σοφίας από τα ψηλότερα και τα πιο ανεπτυγμένα κλήματα του αμπελώνα, γιατί αυτά έχουν φυτευτεί από τους σοφότερους του επαγγέλματός μου, που ήρθαν, από γενιά σε γενιά, πριν από μένα. Σήμερα θα απολαύσω τη γεύση των σταφυλιών από τα κλήματα αυτά, και θα καταπιώ, στην κυριολεξία, τον σπόρο της επιτυχίας που είναι κρυμμένος στο καθένα, και μέσα μου θα φυτρώσει καινούρια ζωή.
Η σταδιοδρομία που επέλεξα είναι γεμάτη με ευκαιρίες, είναι όμως και σπαρμένη με πικρές απογοητεύσεις και απόγνωση, και αν τα πτώματα εκείνων που απέτυχαν στοιβάζονταν το ένα πάνω στο άλλο, θα κάλυπταν με τη σκιά τους όλες τις πυραμίδες του κόσμου. Εγώ, όμως, δεν θα αποτύχω, όπως οι άλλοι, γιατί κρατώ τώρα στα χέρια μου τους χάρτες που θα με οδηγήσουν μέσα από επικίνδυνα νερά σε παραλίες που μόλις χθες έμοιαζαν άπιαστο όνειρο.
Advertisment
Η αποτυχία δεν θα είναι πια η αμοιβή για τους κόπους μου. Όπως η φύση δεν πρόβλεψε να ανέχεται τον πόνο το σώμα μου, έτσι δεν πρόβλεψε να υποφέρει η ζωή μου την αποτυχία. Η αποτυχία, όπως κι ο πόνος, είναι πράγματα ξένα στη ζωή μου. Στο παρελθόν τη δεχόμουν όπως δεχόμουν τον πόνο. Τώρα την απορρίπτω κι είμαι έτοιμος να αποκτήσω τη σοφία και τις αρχές που θα με βγάλουν από το σκοτάδι. Αυτές θα με οδηγήσουν στο φως του πλούτου, της κοινωνικής καταξίωσης και της ευτυχίας που ξεπερνά και τα πιο τρελά μου όνειρα, ώσπου τα χρυσά μήλα του Κήπου των Εσπερίδων να μην είναι πια παρά η δίκαιη αμοιβή μου.
Ο χρόνος διδάσκει τα πάντα σε αυτόν που ζει για πάντα, εγώ όμως δεν έχω την πολυτέλεια της αιωνιότητας.
Ωστόσο, στα πλαίσια του χρόνου που μου δόθηκε πρέπει να εξασκηθώ στην τέχνη της υπομονής, γιατί η φύση δεν ενεργεί ποτέ με βιασύνη. Για να φτιάξει την ελιά, τη βασίλισσα των δέντρων, απαιτούνται εκατό χρόνια. Ένα φυτρωμένο κρεμμύδι γερνά σε εννιά βδομάδες. Έχω ζήσει σαν φυτρωμένο κρεμμύδι. Δεν έμεινα ικανοποιημένος. Τώρα θα γίνω το μεγαλύτερο ελαιόδεντρο και, για την ακρίβεια, ο μεγαλύτερος πωλητής.
Advertisment
Και πώς θα πραγματοποιηθεί αυτό; Δεν έχω ούτε τη γνώση ούτε την εμπειρία να γίνω μεγάλος και ήδη έχω σκοντάψει στην άγνοια κι έχω πέσει σε θάλασσες αυτολύπησης. Η απάντηση είναι απλή. Θα ξεκινήσω το ταξίδι μου ανεμπόδιστος, τόσο από το βάρος της περιττής γνώσης όσο και από την τροχοπέδη της άχρηστης πείρας. Η φύση με έχει ήδη προικίσει με γνώσεις και ένστικτο πολύ ανώτερα από εκείνα οποιουδήποτε ζώου του δάσους, και η αξία της πείρας υπερτιμάται κυρίως από ηλικιωμένους που κουνάνε με σοφία το κεφάλι τους και μιλάνε ανόητα.
Η αλήθεια είναι πως η πείρα διδάσκει διεξοδικά, το διδακτικό της πρόγραμμα, όμως καταβροχθίζει τα χρόνια του ανθρώπου, με αποτέλεσμα η αξία των μαθημάτων της να μειώνεται εξαιτίας του χρόνου που απαιτείται για την απόκτηση της ιδιαίτερης σοφίας της. Στο τέλος πάει χαμένη, αφού σπαταλιέται σε νεκρούς ανθρώπους. Κι ακόμα, η πείρα έχει κάτι κοινό με τη μόδα: μια πράξη που αποδείχτηκε επιτυχημένη σήμερα, μπορεί να είναι ανεφάρμοστη και αναποτελεσματική αύριο.
Μόνο οι αρχές αντέχουν στον χρόνο κι αυτές τώρα τις κατέχω, γιατί οι νόμοι που θα με οδηγήσουν ψηλά περιλαμβάνονται στις γραμμές αυτών των χειρογράφων. Αυτό που θα με διδάξουν είναι περισσότερο πώς να αποφύγω την αποτυχία παρά πώς να κερδίσω την επιτυχία, γιατί τι άλλο είναι η επιτυχία παρά μια νοητική κατάσταση; Υπάρχουν δύο σοφοί ανάμεσα σε χίλιους που θα έδιναν τον ίδιο ορισμό στη λέξη επιτυχία; Η αποτυχία όμως περιγράφεται από όλους με τον ίδιο τρόπο. «Αποτυχία είναι η ανικανότητα του ανθρώπου να πετύχει τους στόχους του στη ζωή, όποιοι κι αν είναι αυτοί».
Στην πραγματικότητα, η μόνη διαφορά μεταξύ αυτών που απέτυχαν και αυτών που πέτυχαν έγκειται στις διαφορετικές τους συνήθειες. Οι καλές συνήθειες είναι το κλειδί για κάθε επιτυχία. Οι κακές συνήθειες είναι η ξεκλείδωτη πόρτα προς την αποτυχία. Γι’ αυτό, ο πρώτος νόμος στον οποίο θα υπακούσω, ο οποίος προηγείται όλων των άλλων, είναι: «Θα αποκτήσω καλές συνήθειες και θα γίνω δούλος τους».
Όταν ήμουν παιδί, ήμουν δούλος των παρορμήσεών μου. Τώρα είμαι δούλος των συνηθειών μου, όπως όλοι οι ενήλικες. Έχω παραδώσει την ελεύθερη βούλησή μου στο πολύχρονο στοίβαγμα των συνηθειών μου, κι οι πράξεις της μέχρι τώρα ζωής μου έχουν ήδη χαράξει ένα μονοπάτι που απειλεί να παγιδεύσει το μέλλον μου. Οι πράξεις μου διέπονται από τις ορέξεις, τα πάθη, την προκατάληψη, τη λαιμαργία, τον έρωτα, τον φόβο, το περιβάλλον, τη συνήθεια, κι από όλους αυτούς τους τυράννους χειρότερος είναι ο τελευταίος.
Αφού, λοιπόν, πρέπει να είμαι δούλος των συνηθειών μου, ας γίνω δούλος των καλών συνηθειών. Οι κακές μου συνήθειες πρέπει να καταστραφούν και καινούριες αυλακιές πρέπει να ετοιμαστούν για καλούς σπόρους. Θα αναπτύξω καλές συνήθειες και θα γίνω δούλος τους.
Και πώς θα κατορθώσω αυτό το δύσκολο επίτευγμα; Με αυτά τα χειρόγραφα θα γίνει κατορθωτό, γιατί κάθε χειρόγραφο περιλαμβάνει μια αρχή που θα απομακρύνει μια κακή συνήθεια από τη ζωή μου και θα την αντικαταστήσει με μια άλλη, που θα με φέρει πιο κοντά στην επιτυχία. Γιατί αυτός είναι ένας άλλος νόμος της φύσης, ότι μόνο μια συνήθεια μπορεί να υποτάξει μια άλλη. Έτσι, για να πραγματοποιήσουν αυτές οι γραπτές λέξεις τον εκλεκτό τους στόχο, πρέπει να επιβάλω στον εαυτό μου την πρώτη από τις καινούριες μου συνήθειες, που είναι η εξής:
Θα διαβάζω κάθε χειρόγραφο για τριάντα μέρες με αυτόν τον προδιαγεγραμμένο τρόπο, πριν προχωρήσω στο επόμενο χειρόγραφο.
Πρώτα θα διαβάζω το κείμενο σιωπηρά, μόλις σηκωθώ από το κρεβάτι. Ύστερα θα το ξαναδιαβάζω σιωπηρά, αμέσως μετά το μεσημεριανό μου γεύμα. Μετά, θα ξαναδιαβάζω το κείμενο πριν πάω για ύπνο στο τέλος της ημέρας και, κάτι πολύ σημαντικό, αυτή τη φορά θα το διαβάζω μεγαλόφωνα. Την επόμενη μέρα θα επαναλάβω αυτή τη διαδικασία και θα συνεχίσω κατά τον ίδιο τρόπο για τριάντα μέρες. Μετά θα πάρω το επόμενο χειρόγραφο και θα κάνω το ίδιο για άλλες τριάντα μέρες. Θα συνεχίσω μέχρι να ζήσω έναν μήνα με κάθε χειρόγραφο και το διάβασμα να μου γίνει συνήθεια.
Και τι θα επιτευχθεί με αυτή τη συνήθεια; Εδώ έγκειται το μυστικό των επιτευγμάτων όλων των ανθρώπων. Καθώς θα επαναλαμβάνω τα λόγια του χειρογράφου κάθε μέρα, θα γίνουν σύντομα μέρος του συνειδητού μυαλού μου, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι θα διεισδύσουν στο άλλο μέρος του μυαλού μου, εκείνη τη μυστηριώδη πηγή που δεν κοιμάται ποτέ, που δημιουργεί τα όνειρά μου και που πολλές φορές με κάνει να ενεργώ με τρόπους που δεν καταλαβαίνω.
Καθώς τα λόγια αυτών των χειρογράφων θα αφομοιώνονται από αυτό το μυστηριώδες μέρος του μυαλού μου, θα αρχίσω να ξυπνώ κάθε πρωί με μια ζωντάνια που ποτέ πριν δεν είχα γνωρίσει. Το σφρίγος μου θα αυξηθεί, ο ενθουσιασμός μου θα μεγαλώσει, η επιθυμία μου να γνωρίσω τον κόσμο θα υπερνικήσει κάθε φόβο που με βασάνιζε στο παρελθόν, από τη στιγμή που ξυπνούσα μέχρι την ώρα που πήγαινα για ύπνο. Και θα γίνω ευτυχέστερος απ’ ό,τι πίστεψα ποτέ ότι ήταν δυνατόν σε αυτόν τον κόσμο του μόχθου και της θλίψης. Στο τέλος θα είμαι σε θέση να αντιδρώ σε όλες τις καταστάσεις που θα αντιμετωπίζω όπως έμαθα από τα χειρόγραφα, και σύντομα αυτές οι πράξεις και οι αντιδράσεις θα γίνουν εύκολες για μένα, γιατί όλα γίνονται εύκολα με την εξάσκηση.
Έτσι γεννιέται μια καινούρια συνήθεια, γιατί, όταν μια πράξη γίνεται εύκολη με τη συνεχή επανάληψη, είναι χαρά η πραγματοποίησή της, κι από τη στιγμή που κάτι γίνεται χαρά είναι στη φύση του ανθρώπου να το επαναλαμβάνει συχνά. Όταν κάνω κάτι συχνά, γίνεται συνήθεια κι εγώ γίνομαι σκλάβος της, κι αφού είναι καλή συνήθεια, αυτή είναι και η επιθυμία μου. Σήμερα αρχίζω μια καινούρια ζωή. Και δίνω επίσημο όρκο στον εαυτό μου πως τίποτα δεν θα καθυστερήσει την εξέλιξη της καινούριας μου ζωής.
Δεν θα χάσω ούτε μια μέρα από την ανάγνωση αυτών των χειρογράφων, γιατί αυτή τη μέρα δεν μπορώ να την ξαναβρώ ούτε μπορώ να την αντικαταστήσω με μια άλλη. Δεν πρέπει και δεν θα διακόψω αυτή τη συνήθεια της καθημερινής ανάγνωσης των χειρογράφων, γιατί στην πραγματικότητα τα λίγα λεπτά που θα διαθέτω κάθε μέρα για αυτή την καινούρια συνήθεια είναι πολύ μικρό τίμημα για την ευτυχία και την επιτυχία που θα αποκτήσω. Καθώς θα διαβάζω και θα ξαναδιαβάζω τις λέξεις κάθε χειρογράφου που ακολουθεί, ποτέ δεν θα επιτρέψω στη συντομία του ούτε στην απλότητα των γραφομένων του να με κάνουν να αντιμετωπίσω επιπόλαια το μήνυμά του. Χιλιάδες σταφύλια πιέζονται για να γεμίσουν μια νταμιτζάνα κρασί, και τα τσίπουρα πετιούνται για να τα φάνε τα πουλιά. Το ίδιο συμβαίνει και με αυτά τα σταφύλια της σοφίας του χρόνου. Μεγάλο μέρος τους φιλτραρίστηκε και σκορπίστηκε στον άνεμο. Μόνο η καθαρή αλήθεια βρίσκεται αποσταγμένη στις λέξεις που θα ακολουθήσουν. Θα πιω σύμφωνα με τις οδηγίες τους και δεν θα χύσω ούτε σταγόνα. Και θα καταπιώ, βέβαια, τον σπόρο της επιτυχίας.
Σήμερα το παλιό μου δέρμα έγινε σκόνη. Θα περπατώ περήφανα ανάμεσα στους ανθρώπους και δεν θα με γνωρίζουν, γιατί από σήμερα είμαι ένας καινούριος άνθρωπος, με καινούρια ζωή.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Og Mandino, «Ο μεγαλύτερος πωλητής στον κόσμο»
