Φόρτωση Text-to-Speech…
Ο ίδιος ξεδιπλώνει βήμα βήμα τη «χορογραφία» της επιστροφής του στο πολιτικό προσκήνιο. Φίλοι και αντίπαλοι, εκ δεξιών και εξ αριστερών, χαρτογραφούν τις συνέπειες ενός ενδεχόμενου «κόμματος Τσίπρα», ενώ οι πρώτες σφυγμομετρήσεις μετά τη «μάχη της ΔΕΘ» φαίνεται πως επιβεβαιώνουν ότι ο πρώην πρωθυπουργός διαθέτει δυνητικά ένα εμπεδωμένο ακροατήριο, χωρίς όμως για την ώρα να φαίνεται πως το διευρύνει ιδεολογικά-ποιοτικά. Ποιο είναι το πρώιμο «ταμείο» μετά τη θερινή επανεμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο επίκεντρο της πολιτικής καθημερινότητας και πώς την αποτιμούν οι «ενδιαφερόμενοι» ενός ενδεχόμενου ολικού come back;
Περιορισμένη επιρροή στο κεντρώο ακροατήριο
Οπως αποτυπώνεται στην πρόσφατη έρευνα της Pulse για τον ΣΚΑΪ, ο πρώην πρωθυπουργός κατοχυρώνει ένα 20% που βλέπει θετικά (8%) ή έστω με ενδιαφέρον (12%), την προοπτική ενός νέου κόμματος υπό τον ίδιο. Παραπλήσιο ποσοστό συναντά κανείς και σε όσους αξιολογούν θετικά ή μάλλον θετικά την παρέμβαση Τσίπρα στο συνέδριο του Economist στη Θεσσαλονίκη.
Αν το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι ο κ. Τσίπρας «καπαρώνει» ένα 20% του εκλογικού σώματος το οποίο –υπό συνθήκες– θα στήριζε ή θα έβλεπε με συμπάθεια ένα νέο δικό του εγχείρημα, το δεύτερο είναι ότι στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς παραμένει η πιο επιδραστική προσωπικότητα. Στο ερώτημα «ποιο πολιτικό πρόσωπο μπορεί να εκφράσει πιο υπεύθυνα τον χώρο της Κεντροαριστεράς», Τσίπρα επιλέγει το 16%, Ανδρουλάκη το 14%, ενώ από κοντά βρίσκεται και η Ζωή Κωνσταντοπούλου που φτάνει το διψήφιο ποσοστό.
Από την έρευνα της Pulse, όμως, προκύπτει και η περιορισμένη επιρροή του πρώην πρωθυπουργού στο λεγόμενο κεντρώο ακροατήριο. Συγκεκριμένα, όσοι αυτοχαρακτηρίζονται κεντρώοι επιλέγουν ως καλύτερο εκφραστή της Κεντροαριστεράς τον Νίκο Ανδρουλάκη με ποσοστό 28%, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας υποχωρεί στο 12%. Επιπλέον, ο πρώην πρωθυπουργός δεν φαίνεται να αυξάνει την επιρροή του στην πασοκική δεξαμενή. Συγκεκριμένα, μόλις 14% αυτού του κοινού δείχνει ενδιαφέρον για ένα κόμμα Τσίπρα.
Από την άλλη, όπως ήταν αναμενόμενο, το 76% όσων δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, «τσεκάρει» προς Αμαλίας, παρότι αμιγώς «θετικά» αντιμετωπίζει ένα ενδεχόμενο νέο κόμμα του πρώην πρωθυπουργού το 44% όσων ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι ενώ από το ΠΑΣΟΚ δεν διαμορφώνεται συνθήκη εκροών, αυξημένα ποσοστά ενδιαφέροντος επιδεικνύουν οι ψηφοφόροι του ΚΚΕ (29%) και της Πλεύσης Ελευθερίας (38%).
Αναγνώσεις
Εντός της Κουμουνδούρου ξεδιπλώνονται μέχρι στιγμής διακριτικά διακριτές γραμμές ως προς τις πρωτοβουλίες Τσίπρα. Κοινή συνισταμένη, η μη ευθεία εναντίωση ή διάθεση ρήξης με τον φυσικό ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Σωκράτης Φάμελλος –τον οποίο βαραίνει πρωτίστως αυτή η παράδοξη συνθήκη– εξέπεμψε από τη ΔΕΘ ένα αφήγημα σύμπνοιας και συνεννόησης με τον πρώην πρόεδρο. Μερικοί υπενθυμίζουν ότι ο κ. Τσίπρας παραμένει βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ άλλοι θεωρούν ότι η όποια κίνησή του μόνο καλό μπορεί να κάνει στην υπόθεση ενδυνάμωσης του «προοδευτικού» χώρου. Σε κάθε περίπτωση, έστω ρητορικά, το φάντασμα μιας ακόμη διάσπασης «ξορκίζεται» από όλους. Αλλωστε, όπως αναφέρουν σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εάν ο πρώην πρωθυπουργός κάνει το βήμα για κάτι νέο, δεν θα μιλάμε για μια απλή διάσπαση, αλλά για το τέλος του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ και τη μετάβαση σε μια ολότελα νέα συνθήκη.
Οπως ανέφερε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην «Κ», «όλοι ξέραμε ότι θα ερχόταν αυτή η στιγμή» ήδη ακόμη και πριν από την εκλογή Φάμελλου στην ηγεσία. Αυτό το «όλοι ξέραμε» ακούγεται ως παραδοχή –ακόμη και εκείνων που δίνουν ενεργά τη μάχη στις γραμμές του κόμματος– ότι το brand ΣΥΡΙΖΑ υπέστη τόσο μεγάλη φθορά από την περιδίνηση της εποχής Κασσελάκη, που δεν θα μπορούσε να υπάρξει άλλος δρόμος ανάκτησης της αξιοπιστίας πλην της επανενεργοποίησης Τσίπρα. Γι’ αυτό, κατά πολλούς, πτέρυγες και προσωπικότητες της Κουμουνδούρου που το προηγούμενο διάστημα είχαν απομακρυνθεί από τον Αλέξη Τσίπρα, σήμερα ρίχνουν πολιτικές γέφυρες με το βλέμμα και στα ψηφοδέλτια των εθνικών εκλογών. Ο χρόνος μέχρι να στηθούν οι κάλπες, άλλωστε, έχει αρχίσει ήδη να μετράει αντίστροφα, χωρίς στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να αποκλείουν και έναν εκλογικό αιφνιδιασμό από την πλευρά Μητσοτάκη. Το ερώτημα είναι ποιους «παλιούς» θα ήθελε μαζί του ο Αλέξης Τσίπρας για να σηματοδοτήσει μια αίσθηση «συνέχειας» και ποιους θα απέφευγε για να μην «τσαλακωθεί» το rebranding που βρίσκεται εν κινήσει.
Ειδικότερα, πάντως, για την παρέμβαση Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, καταγράφηκαν ποικίλες αναγνώσεις από διάφορες «φυλές» του πάλαι ποτέ ενωμένου ΣΥΡΙΖΑ. Πέραν των σκληροπυρηνικών «τσιπρικών» που θεωρούν μονόδρομο την ολική επαναφορά του πρώην πρωθυπουργού στην πρώτη γραμμή, ορισμένοι προβληματίστηκαν χαρακτηρίζοντας την ομιλία «ουδέτερη» ιδεολογικά και αρκετά απομακρυσμένη από την παράδοση, τις θέσεις, αλλά και το ύφος της Αριστεράς. Μιλώντας για ύφος, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωνε στην «Κ» πως ο πρώην πρωθυπουργός «δεν παίζει εντός έδρας» όταν επιλέγει να μιλάει σε ψυχρούς συνεδριακούς χώρους. «Τον ευνοεί η αμεσότητα με τον κόσμο ή η ένταση μιας συνέντευξης», συμπληρώνει. Πιο ψύχραιμοι καλούν τους συντρόφους τους να επικεντρώνονται στην ουσία των θέσεων που αναπτύσσει ο Αλέξης Τσίπρας και όχι στον επικοινωνιακό μανδύα με τον οποίο τις περιβάλλει.
Επιφυλάξεις
Για άλλους το στοίχημα να κερδηθεί ο «κεντρώος» χώρος είναι μονόδρομος για να ηττηθεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης και άρα «δεν υπάρχει περιθώριο για αγκυλώσεις» επί του ύφους. «Να κερδίσουμε τον κεντρώο χώρο, αλλά όχι με κεντρώες θέσεις», παρατηρούσε από την πλευρά του, πρώην έμπειρο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που πια έχει απομακρυνθεί από την καθημερινή κομματική ζωή.
Στο ίδιο μήκος κύματος, κινούνται και πολλά στελέχη της Νέας Αριστεράς, ενώ άλλα επιλέγουν να μην γκρεμίζουν γέφυρες, όπως συνέβη με την Εφη Αχτσιόγλου που παρά τις κριτικές νύξεις, εμφανίζεται πια πιο διαλλακτική απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, χαρακτηρίζοντάς τον κεφάλαιο για την Αριστερά. Υπάρχουν εν γένει φωνές εντός της Πατησίων που θέλουν να διατηρούν επαφή με τις εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της αποκαλούμενης Κεντροαριστεράς, αναγνωρίζοντας ότι η νέα τους κομματική απόπειρα μετά τη διάσπαση του 2023, κουβάλησε «παλιά» συριζαϊκά αδιέξοδα. Αλλοι είναι πιο επιφυλακτικοί χωρίς να κλείνουν πόρτες, ενώ πολλά μεσαία στελέχη έχουν στρέψει το βλέμμα τους αριστερότερα, γυρνώντας την πλάτη στο rebranding του Αλέξη Τσίπρα, αδιαφορώντας για έναν νέο «προσωποκεντρικό σχηματισμό», όπως λένε. Η μορφή, η δομή και η στελεχιακή διάρθρωση ενός κόμματος Τσίπρα απασχολούν ακόμη και στελέχη που είναι έτοιμα να στηρίξουν ξανά τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση, ο πρώην πρωθυπουργός παραμένει ενεργός, παρεμβαίνοντας εκ νέου την περασμένη εβδομάδα, αυτή τη φορά για τις εξελίξεις στην Παλαιστίνη και ασκώντας σκληρή κριτική τόσο στον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και στην ηγεσία της Ε.Ε. Τέλος, με ορίζοντα και την έκδοση του πολυαναμενόμενου βιβλίου του, ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να βολιδοσκοπεί και να ανοίγει διαύλους επικοινωνίας με νέα πρόσωπα που θα μπορούσαν να βγουν μπροστά, αν και όποτε αποφασίσει να προχωρήσει στο επόμενο βήμα.
