Φόρτωση Text-to-Speech…
Σε πλήρη απόρριψη όλων όσα έχουν υποστηριχθεί από την κυβέρνηση της Τρίπολης σε δύο διαδοχικές ρηματικές διακοινώσεις, όπου αποτυπώνονται θέσεις υπεράσπισης του τουρκολιβυκού μνημονίου, προχώρησε η Αθήνα, όπως είχε προϊδεάσει το αναγνωστικό κοινό της η «Κ» από χθες.
Παράλληλα με την επιστολή στον ΟΗΕ, η Αθήνα κοινοποίησε και ρηματική διακοίνωση απευθείας προς την κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην Τρίπολη, με την οποία γνωστοποιεί τη σύνθεση της ελληνικής τεχνικής επιτροπής υπό την υφυπουργό Εξωτερικών Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου για τις συζητήσεις οριοθέτησης ΑΟΖ, που θα γίνουν σε συνέχεια των διαπραγματεύσεων οι οποίες διακόπηκαν το 2011.
Στην επιστολή προς τον γ.γ. του ΟΗΕ αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας, σύμφωνα με τις Υπουργικές Αποφάσεις (σ.σ. αναφέρονται τα ΦΕΚ), προέβη, μέσω Προκήρυξης, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (C/2025/3335 της 12.06.2025) και συνοδευόμενη από χάρτη και ακριβείς γεωγραφικές συντεταγμένες, στην προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για τη χορήγηση και χρήση αδειών έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές νότια της Πελοποννήσου (Οικόπεδα “Α2” και “Νότια της Πελοποννήσου”) και νότια της Κρήτης (Οικόπεδα “Νότια της Κρήτης 1” και “Νότια της Κρήτης 2”).
Τα προαναφερθέντα τεμάχια βρίσκονται εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Συνεπώς, βρίσκονται αποκλειστικά εντός περιοχών ελληνικής δικαιοδοσίας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας, και δεν παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης. Συγκεκριμένα, τα εξωτερικά όρια των υπεράκτιων περιοχών “Νότια της Κρήτης 1” και “Νότια της Κρήτης 2” έχουν καθοριστεί με αναφορά στη γραμμή ίσης απόστασης μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης και σύμφωνα με τη Συμφωνία μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δύο χωρών, η οποία υπογράφηκε στο Κάιρο στις 6 Αυγούστου 2020.
Υπό τις συνθήκες αυτές, οι ισχυρισμοί της λιβυκής πλευράς, όπως αντικατοπτρίζονται στην προαναφερθείσα Ρηματική Διακοίνωση σχετικά με τις προαναφερθείσες υπεράκτιες περιοχές, είναι αβάσιμοι, στερούνται οποιασδήποτε νομικής βάσης και αγνοούν το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ipso facto και ab initio κυριαρχικά δικαιώματα επί της υφαλοκρηπίδας και των πόρων της στις εν λόγω περιοχές.
Το ίδιο ισχύει και για τα θέματα των αδειών που έχουν ήδη χορηγηθεί από τις αρμόδιες ελληνικές αρχές, για την εξερεύνηση και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, καθώς και για τις σχετικές έρευνες στις θαλάσσιες περιοχές νοτιοδυτικά και δυτικά της Κρήτης. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται αποκλειστικά εντός περιοχών ελληνικής δικαιοδοσίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της Θάλασσας και οι εν λόγω άδειες δεν παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης.
Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία υπογραμμίζει συναφώς ότι οι ελληνικές αρχές έχουν προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για άδειες εξερεύνησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ήδη από το 2014 και το 2017, συνοδευόμενες από χάρτες και ακριβείς συντεταγμένες. Οι εν λόγω προκηρύξεις δημοσιεύθηκαν τόσο στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Αρ. 2186/Β/8.8.2014 και 2848/Β/11.08.2017 αντίστοιχα) όσο και στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Αρ. 2014/C400/03 και Αρ. 2017/C411/04, αντίστοιχα), χωρίς, κατά τον χρόνο αυτό, καμία αντίρρηση από τη λιβυκή πλευρά.
Η Ελλάδα έχει επανειλημμένα ενημερώσει τα Ηνωμένα Εθνη ότι, ελλείψει συμφωνιών θαλάσσιας οριοθέτησης, τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ (αφού ανακηρυχθούν) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας ισαπέχει από τα πλησιέστερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το πλάτος της χωρικής θάλασσας, όπως ήδη τονίζεται στην Επιστολή της 29ης Σεπτεμβρίου 2020 του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στα Ηνωμένα Εθνη προς τον Γενικό Γραμματέα (A/75/375).
Σε σχέση με την υποτιθέμενη “συνοριακή γραμμή που χωρίζει τη Λιβύη από τη γείτονά της, Ελλάδα”, που αναφέρεται στο Παράρτημα Ι της Ρηματικής Διακοίνωσης της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Λιβύης και απεικονίζεται στους Χάρτες 1 και 2 του παρόντος Παραρτήματος, η Ελλάδα θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι αυτή η “συνοριακή γραμμή” είναι νομικά αβάσιμη και έχει χαραχθεί κατά πλήρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου της Θάλασσας, όπως αντικατοπτρίζεται στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της Θάλασσας. Συνεπώς, απορρίπτεται στο σύνολό της.
Κατ’ αρχάς, το ανατολικότερο τμήμα αυτής της “συνοριακής γραμμής” φαίνεται να συμπίπτει με την υποτιθέμενη γραμμή οριοθέτησης στο “Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας-Κράτους της Λιβύης και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για την Οριοθέτηση των Θαλάσσιων Περιοχών Δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο”, που υπογράφηκε στις 27 Νοεμβρίου 2019. Το εν λόγω Μνημόνιο, μεταξύ άλλων, αγνοεί εντελώς την παρουσία πολυάριθμων ελληνικών νησιών, όπως η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, και παραβιάζει το δικαίωμά τους να δημιουργούν θαλάσσιες ζώνες πέραν της χωρικής θάλασσας. Δεν έχει καμία νομική συνέπεια και δεν δημιουργεί καμία απολύτως ισχύ, ούτε για τα υποτιθέμενα μέρη ούτε για την Ελλάδα ή οποιοδήποτε άλλο τρίτο κράτος. Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία παραπέμπει, επί του θέματος, στην Επιστολή του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στα Ηνωμένα Εθνη προς τον Γενικό Γραμματέα, με ημερομηνία 9 Δεκεμβρίου 2019 (…), καθώς και στις επιστολές του Μόνιμου Αντιπροσώπου (…).
Επιπλέον, η φερόμενη “συνοριακή γραμμή” της Λιβύης έχει μετρηθεί από τις ευθείες γραμμές βάσης που καθόρισε η Λιβύη το 2005, καθώς και από μια γραμμή κλεισίματος στον Κόλπο της Σύρτης, οι οποίες είναι όλες παράνομες και δεν δικαιολογούνται βάσει του διεθνούς δικαίου της Θάλασσας, όπως υπενθυμίζεται στην Επιστολή της 17ης Ιανουαρίου 2024 από τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Ελλάδας στα Ηνωμένα Εθνη που απευθύνεται στον Γενικό Γραμματέα (A/78/718).
Η φερόμενη “συνοριακή γραμμή” της Λιβύης έχει επίσης χαραχθεί αγνοώντας πλήρως όλα τα ελληνικά νησιά και τα δικαιώματά τους σε θαλάσσιες ζώνες (συμπεριλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ) (…)».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ
