Στο άκουσμα του εξαιρετικού ισοζυγίου Μαΐου (δεδομένα έως και 31 Μαΐου), η ισπανική αγορά αντέδρασε αμέσως ανοδικά κατά 30 – 40 λεπτά το κιλό, αγγίζοντας για μια μέρα ξανά τα 3,75 ευρώ το κιλό για το έξτρα παρθένο σε μέσους όρους. Να σημειωθεί εδώ πως κάτω από την ομπρέλα του «έξτρα παρθένου» κρύβονται τόσο τα εξαιρετικά ελαιόλαδα που διεκδικούν τα 4,10 με 4,40 ευρώ το κιλό, όσο και τα οριακά έξτρα παρθένα (οξύτητας 0,7 – 0,8) που παίζουν χαμηλότερα, στα 3,30 με 3,50 ευρώ το κιλό.
Στην Ελλάδα, οι λόγοι για τους οποίους η αγορά στο εξτρίσσιμο ελαιόλαδο υποχώρησε πριν λίγες μέρες κάτω από 4 ευρώ είναι λίγο πολύ γνωστοί. Οι Ιταλοί παραμένουν άφαντοι και εμφανίζονται μόνο για ευκαιριακό «σκούπισμα» από τις παραγεμάτες δεξαμενές της Κρήτης (έγινε την περασμένη βδομάδα για 12 βυτία από γνωστή ιταλική εταιρεία), σε τιμές πανικού και όχι αγοράς. Παράλληλα, το δικό μας εμπόριο εκμεταλλεύεται «αθόρυβα» τις συνθήκες, υποτιμώντας την αξία του ελληνικού ελαιόλαδου ακόμη και κάτω από το τούρκικο ραφινέ (συνέβη σε νησί του Ιονίου). Ο κόσμος της αγοράς ευελπιστεί πως έστω και μέσα στο καλοκαίρι, θα επικρατήσει κάποια αίσθηση λογικής και θα επιστρέψουν οι τιμές παραγωγού στην Ελλάδα πάνω από το κόστος διαβίωσης (όχι μόνο καλλιέργειας).
Συνοπτικά, το ισοζύγιο Μαΐου της Ισπανίας κατέγραψε αύξηση των πωλήσεων/εξαγωγών στους 120.000 τόνους (δίχως να υπολογίζονται οι εξαγωγές εισαγωγόμενου), δημιουργώντας απόθεμα 555.000 τόνων για τα ελαιοτριβεία κι 200.000 τόνων για την βιομηχανία τυποποίησης, 6 μήνες πριν αρχίσει να ρέει ελαιόλαδο νέας σοδειάς. Κοινώς, βάσει επιδόσεων Μαΐου, τσίμα τσίμα τη βγάζει η αγορά. Αναμένεται λοιπόν μία «σκλήρυνση» της στάσης των ισπανικών κοοπερατίβων, που ίσως φέρει μια κάποιας έκτασης άνοδο και στην ελληνική αγορά. Στα δικά μας πάντως, πολλοί μοιάζουν έτοιοι να πουλήσουν αν και εφόσον οι τιμές πιάσουν τα 4 ευρώ ξανά σε μέσους όρους. Ειδάλλως, κινδυνέυουμε να μπει ο Σεπτέμβριος με 50.000 τόνους περσινό λάδι.
