Μια νέα ευκαιρία φαίνεται να εμφανίζεται για την Γερμανία, ώστε να αναβαθμίσει τον ρόλο της στην ευρωπαϊκή ασφάλεια — για πρώτη φορά μετά το αιματοκύλισμα που προκάλεσε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Την ευκαιρία αυτή φαίνεται να προσέφερε η διακυρηγμένη αμερικανική αποστασιοποίηση από τη Γηραιά Ήπειρο.
Ενώ ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, συνεχίζει να επιδιώκει μια συμφωνία με τη Μόσχα για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, η Γερμανία έχει διπλασιάσει τη στρατιωτική της υποστήριξη προς την Ουκρανία.
Την ίδια στιγμή, η Ουάσιγκτον έχει δηλώσει ότι θα μειώσει την προσφορά της στην άμυνα της Ευρώπης, ανατρέποντας μια στρατηγική σχέση 70 ετών.
Σύμφωνα με τον Γερμανό Καθηγητή Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ στο Ηνωμένο Βασίλειο, Στέφαν Βολφ αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο ο Μερτς μπορεί να εξασφαλίσει για τη χώρα του σημαντικότερο ρόλο στην Ευρώπη.
Η Ευρώπη πρέπει επίσης να αποδεχτεί την αποδιάρθρωση της διατλαντικής συμμαχίας από τον Τραμπ
Για τον Βολφ δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ έχουν γίνει ένας αναξιόπιστος σύμμαχος για την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους εταίρους της.
Σε ανάλυσή του στο The Conversation, o Βολφ, σημειώνει πως η Γερμανία ως η μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ και η δεύτερη μεγαλύτερη του ΝΑΤΟ, στοχεύει τώρα να μετατρέψει τον γερμανικό στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία στον «ισχυρότερο συμβατικό στρατό στην Ευρώπη».
«Επιτέλους»
Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων της Γερμανίας, Κάρστεν Μπρούερ, δημοσίευσε σχέδια για μια ταχεία και ευρεία επέκταση των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας του.
«Η Γερμανία αρχίζει επιτέλους να ασκεί το βάρος της στην ευρωπαϊκή πολιτική άμυνας και ασφάλειας. Αυτό είναι απολύτως κρίσιμο για την αξιοπιστία της ΕΕ απέναντι στην απειλή από τη Ρωσία. Το Βερολίνο έχει την οικονομική ισχύ, καθώς και την τεχνολογική και βιομηχανική βάση για να κάνει την Ευρώπη πιο ισότιμη με τις ΗΠΑ όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες και την κατανομή των βαρών» σημειώνει ο Γερμανός ειδικός.
Αυτό, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι κρίσιμο για τη διάσωση όσων έχουν απομείνει από το ΝΑΤΟ υπό το φως μιας πολύ πιθανής αμερικανικής μείωσης -αν όχι πλήρους εγκατάλειψης- των προηγούμενων δεσμεύσεών της για ασφάλεια προς τη συμμαχία.
«Μετά από δεκαετίες αποτυχίας να αναπτύξει είτε μια μεγάλη στρατηγική για την αντιμετώπιση της Ρωσίας είτε τις δυνατότητες σκληρής ισχύος που πρέπει να την υποστηρίξουν, η επίτευξη του ενός ή του άλλου στόχου, θα χρειαστεί κάποιο χρόνο».
Παρ’ όλα αυτά ο Βολφ λεέι ότι ήδη έχουν γίνει ορισμένα κρίσιμα πρώτα βήματα από τη νέα γερμανική κυβέρνηση.
Αντιμέτωποι με μια αυξανόμενη απειλή
Για τη Γερμανία, και για μεγάλο μέρος της υπόλοιπης Ευρώπης, η επένδυση σε περισσότερες αμυντικές δυνατότητες δεν περιορίζεται στην παραγωγή περισσότερων πυρομαχικών ή την προμήθεια πιο προηγμένων αμυντικών συστημάτων λέει ο Βολφ.
«Αυτά είναι σημαντικά, αλλά αυτό που χρειάζεται επίσης είναι μια σημαντική επένδυση στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Αυτό σημαίνει είτε την εύρεση περισσότερων εθελοντών είτε την επαναφορά της υποχρεωτικής θητείας, η οποία πλέον δεν αποτελεί ταμπού στη Γερμανία» σημειώνει.
Επικροτεί την αποστολή μιας ολόκληρης γερμανικής ταξιαρχίας στη Λιθουανία, στην πρώτη διεθνή ανάπτυξή της από τον Β’ ΠΠ.
«Αποτελεί ένα σημαντικό μήνυμα προς τους συμμάχους του ΝΑΤΟ σχετικά με τη δέσμευση της Γερμανίας στη συμμαχία. Είναι επίσης ένα σαφές μήνυμα προς τη Ρωσία ότι η Γερμανία επιτέλους βάζει τα χρήματά της εκεί που εκεί όπου έχει δεσμευτεί ρητορικά, όσον αφορά τον περιορισμό της απειλής από τη Ρωσία».
Ο Γερμανός ακαδημαϊκός λέει πως ο πόλεμος κατά της Ουκρανίας έχει αποκαλύψει τα τρωτά σημεία της Ευρώπης και την εξάρτησή της από τις ΗΠΑ.
Και έχει διδάξει στους στρατιωτικούς σχεδιαστές σημαντικά μαθήματα για το πώς μπορεί να μοιάζει μια μελλοντική αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι στρατιωτικοί σχεδιαστές της Γερμανίας έχουν προσδιορίσει τα συστήματα αεράμυνας, τις δυνατότητες ακριβούς επίθεσης, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τα μέσα ηλεκτρονικού και κυβερνοπολέμου ως προτεραιότητες προμηθειών.
Πέρα από τη Γερμανία, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ευρώπη γενικότερα αρχίζει να μαθαίνει να στέκεται στα πόδια της όσον αφορά την ασφάλειά της. Για την ήπειρο, η πρόκληση είναι τριπλή. Πρέπει να ενισχύσει τις αμυντικές της δαπάνες υπό το φως του συνεχιζόμενου πολέμου κατά της Ουκρανίας και των ρωσικών απειλών για περαιτέρω επέκτασή του.
Πάντως, ο μεταπολεμικός ρόλος της Γερμανίας υπήρξε επιζήμιος ακόμα και καταστροφικός, ειδικά στη Βαλκάνια…
