Σε όλο τον κόσμο, κάποιες χώρες ξεχωρίζουν για τις πολλές ώρες εργασίας του δυναμικού τους ή για την ανάγκη των κατοίκων τους να εργάζονται περισσότερες από μια δουλειές για να επιβιώσουν.
Κάποιες χώρες έχουν μια εξαντλητική εργασιακή κουλτούρα, ειδικά στον τομέα της τεχνολογίας, ενώ σε κάποιες άλλες η εξαντλητική εργασία και οι περισσότερες από μια εργασία είναι μονόδρομος για την κατ’ ελάχιστο αξιοπρεπή επιβίωση μιας οικογένειας.
Στους αριθμούς που θα αντικρίσετε υπολογίστε πως οι 2.100 ώρες εργασίας τον χρόνο που θα δείτε, στις 52 εβδομάδες του χρόνου αντιστοιχούν σε 8 ώρες εργασίας. Οκτώ ώρες εργασίας κάθε μέρα χωρίς ρεπό.
Με τα ρεπό ή την πενθήμερη εργασία ανάλογα την χώρα και τα συνολικά εργασιακά της δικαιώματα μπορείτε να υπολογίσετε πως ο εργασιακός χρόνος υπερβαίνει το 10ωρο σε πολλές περιπτώσεις.
Ποιες είναι οι 10 χώρες με τα χειρότερα χαρακτηριστικά υπερεργασίας εις βάρος της προσωπικής ζωής
Νότια Κορέα
Η Νότια Κορέα γίνεται συχνά πρωτοσέλιδο για την απαιτητική εργασιακή της κουλτούρα. Σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ για το 2024, οι Νοτιοκορεάτες εργάζονταν κατά μέσο όρο 1.915 ώρες ετησίως, πολύ πάνω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ των 1.751 ωρών.
Οι μεγάλες εργάσιμες ημέρες και οι υψηλές προσδοκίες έχουν συμβάλει στην εκτεταμένη επαγγελματική εξουθένωση και στη μείωση του ποσοστού γεννήσεων. Το 2023, δημοσκόπηση της Gallup Korea αποκάλυψε ότι το 44% των εργαζομένων ανέφερε ότι αισθάνεται χρόνια υπερεργασία. Αν δεν τον προσέξατε, χρόνια.
Παρά τις κυβερνητικές προσπάθειες να περιοριστούν οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίας στις 52 (!) – χονδρικά τέσσερα δεκάωρα και ένα δωδεκάωρο – η επιβολή τους παραμένει ασυνεπής. Πολλοί εργαζόμενοι συνεχίζουν να εργάζονται απλήρωτες υπερωρίες λόγω του έντονου ανταγωνισμού και της κοινωνικής πίεσης.
Η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής στη Νότια Κορέα παραμένει μία από τις χειρότερες παγκοσμίως, με περιορισμένο χρόνο για ξεκούραση και οικογένεια.
Ιαπωνία
Η διαβόητη κουλτούρα της υπερεργασίας στην Ιαπωνία, που ονομάζεται «karoshi» (θάνατος από υπερεργασία), συνεχίζει να υφίσταται το 2025. Το ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας ανέφερε το 2024 ότι πάνω από το 20% των εργαζομένων εργάζονται τακτικά πάνω από 49 ώρες την εβδομάδα.
Η κυβερνητική εκστρατεία «Premium Friday», με την οποία ενθαρρύνονται οι εργαζόμενοι να φεύγουν νωρίτερα μία Παρασκευή κάθε μήνα, έχει επιτύχει μικρή απήχηση. Σύμφωνα με έρευνα του 2023 από το Recruit Works Institute, το 31% των Ιαπώνων εργαζομένων δήλωσε ότι σπάνια ή ποτέ δεν παίρνει άδεια με αποδοχές.
Πολλοί φοβούνται αρνητικές συνέπειες για την προτεραιότητα του προσωπικού χρόνου έναντι της εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα υψηλό ποσοστό ασθενειών που σχετίζονται με το άγχος και μια συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού, καθώς λιγότεροι νέοι είναι πρόθυμοι να υπομείνουν τις σκληρές συνθήκες.
Ηνωμένες Πολιτείες
Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να κατατάσσονται χαμηλά όσον αφορά την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής μεταξύ των ανεπτυγμένων χωρών.
Το Γραφείο Στατιστικής Εργασίας ανέφερε το 2024 ότι ο μέσος εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης εργάζεται περίπου 1.811 ώρες ετησίως. Μόνο το 14% των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα έχουν πρόσβαση σε αμειβόμενη οικογενειακή άδεια, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας για το 2023.
Μελέτη του Pew Research Center του 2024 διαπίστωσε ότι το 29% των Αμερικανών εργαζομένων δυσκολεύεται να βρει χρόνο για την οικογένεια και τον ελεύθερο χρόνο, επικαλούμενο τις μεγάλες μετακινήσεις και τα απρόβλεπτα ωράρια.
Η κουλτούρα του να είσαι πάντα διαθέσιμος και η άνοδος των θέσεων εργασίας της gig economy (μη μόνιμη εργασία με βάση την ολοκλήρωση έργου) με μικρή εργασιακή ασφάλεια διαβρώνουν περαιτέρω τα όρια μεταξύ εργασίας και ζωής. Η έλλειψη εγγυημένων ημερών διακοπών ή αναρρωτικών αδειών σε σύγκριση με άλλες ανεπτυγμένες χώρες καθιστά τις ΗΠΑ ένα από τα πιο δύσκολα μέρη για την επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στην προσωπική ζωή και την οικογένεια.
Τουρκία
Ο μέσος όρος των ετήσιων ωρών εργασίας στην Τουρκία έφτασε τις 1.900 το 2023, πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, σύμφωνα με τη Eurostat. Τα εργατικά συνδικάτα έχουν αναφέρει εκτεταμένα προβλήματα με απλήρωτες υπερωρίες και έλλειψη διαλειμμάτων.
Το Τουρκικό Στατιστικό Ινστιτούτο διαπίστωσε ότι το 37% των εργαζομένων αισθάνεται ότι η δουλειά τους παρεμβαίνει στην οικογενειακή ζωή. Η οικονομική κρίση το 2024 οδήγησε πολλούς εργοδότες να αυξήσουν τις απαιτήσεις, μειώνοντας παράλληλα το προσωπικό, αυξάνοντας τον φόρτο εργασίας για τους εναπομείναντες εργαζόμενους.
Στα αναπτυσσόμενα αστικά κέντρα, όπως η Κωνσταντινούπολη, οι μετακινήσεις συχνά ξεπερνούν τις δύο ώρες καθημερινά, καταναλώνοντας περαιτέρω τον προσωπικό χρόνο. Πολλοί Τούρκοι εργαζόμενοι έχουν ελάχιστες ευκαιρίες να ξεκουραστούν ή να περάσουν χρόνο με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Μεξικό
Το Μεξικό έχει μία από τις μεγαλύτερες μέσες εβδομάδες εργασίας στον κόσμο. Ο «τεμπέλης Μεξικανός με το σομπρέρο στην μεσημεριανή σιέστα», είναι ορατός μόνο σε κακής ποιότητας στερεοτυπικές ταινίες. Τα στοιχεία του ΟΟΣΑ για το 2024 δείχνουν ότι οι Μεξικανοί εργαζόμενοι εργάζονταν 2.128 ώρες ετησίως, από τις υψηλότερες παγκοσμίως.
Ο ομοσπονδιακός νόμος περί εργασίας επιτρέπει μόλις έξι πληρωμένες ημέρες διακοπών ετησίως μετά από ένα έτος υπηρεσίας. Μελέτη του 2023 από το Εθνικό Αυτόνομο Πανεπιστήμιο του Μεξικού διαπίστωσε ότι το 56% των εργαζομένων ανέφεραν άγχος λόγω έλλειψης ελεύθερου και οικογενειακού χρόνου.
Οι πολλές ώρες εργασίας είναι συνηθισμένες τόσο στον επίσημη εργασία όσο και στην μαύρη εργασία, με πολλούς ανθρώπους να έχουν πολλές δουλειές για να τα βγάλουν πέρα. Η κουλτούρα δοξάζει τη σκληρή εργασία εις βάρος της προσωπικής ευημερίας, καθιστώντας την ισορροπία σχεδόν αδύνατη για εκατομμύρια ανθρώπους.
Ινδία
Η ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία της Ινδίας έχει ως τίμημα τις εξαιρετικά πολλές ώρες εργασίας και τις ελάχιστες ρυθμίσεις υπέρ του εργαζομένου. Σε μια έρευνα του 2024 από την TeamLease, το 62% των Ινδών εργαζομένων ομολόγησε ότι εργάζεται τακτικά πέραν του επίσημου ωραρίου.
Ο μέσος εργαζόμενος στην πόλη εργάζεται περίπου 48 ώρες την εβδομάδα, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Ινδίας, χωρίς να υπάρχει νόμιμο ανώτατο όριο για πολλούς τομείς. Μόνο το 21% των ερωτηθέντων το 2023 δήλωσαν ότι μπορούν να αποσυνδεθούν από την εργασία τους μετά το πέρας του ωραρίου.
Η πίεση για τη στήριξη των διευρυμένων οικογενειών, την κάλυψη των αυξανόμενων δαπανών διαβίωσης και τον ανταγωνισμό σε μια πολυπληθή αγορά εργασίας αφήνει ελάχιστο χρόνο για ξεκούραση, αναψυχή ή φροντίδα.
Κίνα
Η εργασιακή κουλτούρα «996» της Κίνας -εργασία από τις 9 π.μ. έως τις 9 μ.μ., έξι ημέρες την εβδομάδα- έχει προκαλέσει επικρίσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς.
Παρά τις κυβερνητικές προειδοποιήσεις κατά των υπερβολικών υπερωριών το 2023, το Δελτίο Εργασίας της Κίνας αναφέρει ότι η πρακτική αυτή εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη, ιδίως στην τεχνολογία και τη μεταποίηση. Μια έρευνα του 2024 από την Zhaopin, μια κορυφαία κινεζική ιστοσελίδα εργασίας, διαπίστωσε ότι το 58% των εργαζομένων στις πόλεις δήλωσαν ότι έχουν ελάχιστο έως καθόλου προσωπικό χρόνο.
Το κοινωνικό στίγμα της εμφάνισης «τεμπέληδων» πιέζει τους εργαζόμενους να μένουν μέχρι αργά, ενώ η εργασιακή ανασφάλεια αποθαρρύνει τη λήψη ρεπό. Η επαγγελματική εξουθένωση και οι ανησυχίες για την ψυχική υγεία έχουν γίνει μείζονα κοινωνικά ζητήματα.
Ελλάδα
Ελλάδα, 300 μέρες τον χρόνο ήλιος, θάλασσα, σουβλάκι. Ή και όχι. Το εργασιακό στρες, η υποστελέχωση στους χώρους εργασίας και η συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων έχουν καταστήσει την Ελλάδα μια «μεγάλη γαλέρα» τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με την έρευνα εργατικού δυναμικού της Eurostat για το 2024, οι Έλληνες εργάζονται κατά μέσο όρο 2.036 ώρες ετησίως, γεγονός που τους καθιστά τους πιο σκληρά εργαζόμενους στην ΕΕ.
Η υψηλή ανεργία έχει αναγκάσει πολλούς να αποδέχονται κακές συνθήκες εργασίας και πολλές ώρες εργασίας. Μελέτη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής του 2023 έδειξε ότι το 41% των εργαζομένων αισθάνεται ότι η εργασία τους επηρεάζει αρνητικά την προσωπική τους ζωή. Αυτό μάλλον ισχύει για όσους έχουν προσωπική ζωή.
Με χαμηλούς μισθούς, ακριβό κόστους ενέργειας, σούπερ μάρκετ και κυρίως στέγασης, μαζί με τον υψηλό φόρτο εργασίας, οι περισσότεροι Έλληνες δυσκολεύονται να βρουν χρόνο για την οικογένεια, την αναψυχή ή την ξεκούραση. Η πίεση για τη διατήρηση της απασχόλησης σε μια δύσκολη αγορά εργασίας δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ισορροπία.
Δούλευε ή πέθανε σε μια γωνίτσα ή δούλευε μέχρι να πεθάνεις, γιατί «ξέρεις πόσοι περιμένουν στον ΟΑΕΔ;».
Σιγκαπούρη
Η ανταγωνιστική οικονομία της Σιγκαπούρης απαιτεί πολλές ώρες εργασίας από το εργατικό δυναμικό της. Το υπουργείο Ανθρώπινου Δυναμικού ανέφερε το 2024 ότι οι κάτοικοι εργάζονταν κατά μέσο όρο 45,8 ώρες την εβδομάδα.
Το υψηλό κόστος ζωής της πόλης-κράτους αναγκάζει πολλούς να εργάζονται υπερωριακά ή να έχουν πολλαπλές θέσεις εργασίας. Μια έρευνα του 2023 από την Randstad διαπίστωσε ότι το 38% των κατοίκων της Σιγκαπούρης αισθάνθηκε αδυναμία να διαχειριστεί την εργασία και τις προσωπικές του υποχρεώσεις.
Ενώ υπάρχουν κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την προώθηση της ευέλικτης εργασίας, οι πολιτισμικές προσδοκίες κρατούν τους ανθρώπους στα γραφεία τους μέχρι αργά. Η έλλειψη υποχρεωτικής άδειας μετ’ αποδοχών και οι σύντομες πολιτικές γονικής άδειας επιδεινώνουν περαιτέρω το πρόβλημα.
Μεγάλη Βρετανία
Η Μεγάλη Βρετανία μπορεί να εκπλήσσει κάποιους με τη συμμετοχή του σε αυτή τη λίστα, αλλά οι πρόσφατες τάσεις έχουν οδηγήσει σε σημαντική διάβρωση της ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Το Συνδικαλιστικό Κογκρέσο ανέφερε το 2024 ότι «οι εργαζόμενοι στο Ηνωμένο Βασίλειο εργάζονταν κατά μέσο όρο 42,5 ώρες την εβδομάδα, ενώ 3,5 εκατομμύρια εργάζονταν τακτικά απλήρωτες υπερωρίες».
Το αυξανόμενο κόστος διαβίωσης και η εργασιακή ανασφάλεια, ιδίως από το 2023 και μετά, έχουν ωθήσει τους ανθρώπους να εργάζονται περισσότερες ώρες. Μια δημοσκόπηση της YouGov του 2024 διαπίστωσε ότι το 32% των εργαζομένων στο Ηνωμένο Βασίλειο αισθάνεται «συνεχώς αγχωμένο» για την εξισορρόπηση της εργασίας και της ζωής.
Η άνοδος της εξ αποστάσεως εργασίας έχει θολώσει τα όρια, με πολλούς να δυσκολεύονται να απενεργοποιηθούν μετά το πέρας του ωραρίου. Παρά τους νόμους για την ευέλικτη εργασία, η κουλτούρα του presenteeism (να εμφανίζεσαι για δουλειά ενώ είσαι άρρωστος ή δεν είσαι σε κατάσταση να εργαστείς) επιμένει σε πολλούς κλάδους.
