Στις 11 Μαρτίου, οι αρχηγοί του στρατού 34 κρατών, συμπεριλαμβανομένων μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ -εκτός των ΗΠΑ- συναντήθηκαν, κεκλεισμένων των θυρών, προβληματισμένοι για το πώς θα διασφαλίσουν την ασφάλεια, καθώς οι ΗΠΑ πλέον δεν θα την παρέχουν τόσο πλουσιοπάροχα. Μια τέτοια εξέλιξη είναι ιδιαίτερα προβληματική για κάποιους αναλυτές στη Δύση.
Η συγκέντρωση ναυάρχων και στρατηγών της Δύσης, έρχεται στον απόηχο των «λογιστικών» υπολογισμών της νέας προεδρίας στις ΗΠΑ: Η οικονομική στήριξη που παρείχε η Ουάσιγκτον στην Ουκρανία και η διασφάλιση ασφαλείας που αυτή έδωσε στην Ευρώπη, δεν αξίζει περισσότερα από 120 δισ. δολ. που κόστισαν στις ΗΠΑ.
Αυτή η διακηρυγμένη –μένει να αποδειχτεί στην πράξη- αφαίρεση όμως της αμερικανικής ασπίδας, φαίνεται να δημιουργεί μια διαδικασία ντόμινο ευρύτερης απόσυρσης των δυτικών κρατών από τον υπόλοιπο πλανήτη.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο, Χάουρντ Φρενς θα ήταν χονδροειδές υπολογιστικό λάθος, να εστιάσουμε μόνο στο πώς οι σκληρές αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη θα επηρεάσουν την Ευρώπη ή αυτό το άλλοτε ευρέως «αγαπητό» αλλά τώρα απειλούμενο πράγμα που ονομάζεται «Δύση».
Όπως αναφέρει ο Φρενς σε ανάλυσή του στο Foreign Policy, καθώς οι Ευρωπαίοι παλεύουν να προσαρμοστούν στις «αυταρχικές τάσεις» και την «αγάπη» του Τραμπ για τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, συμβιβάζονται με την ανάγκη να επανεξοπλιστούν και αυτό, σύμφωνα με τον Φρενς, θα έχει σοβαρές συνέπειες.
«Είχαμε κανόνες, αλλά τώρα έχουμε καπρίτσια»
Εν μέσω της αναδιάταξης των τελευταίων μηνών, το πρώτο αντανακλαστικό των φιλελεύθερων δημοκρατιών ήταν να θυσιάσουν τα συμφέροντα των φτωχότερων και των πιο αδύναμων, σημειώνα ο Φρενς και αυτό, συνεχίζει αποδείχτηκε με το λουκέτο του Ντόναλντ Τραμπ στον διαβόητο Οργανισμό των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανάπτυξη (USAID).
Αν και ο Φρενς παραδέχεται ότι οι Ευρωπαίοι πλούτισαν στο πέρασμα των αιώνων από δουλεμπόριο, αποικισμό και την εκμετάλλευση του νότου, ωστόσο, ακόμα κι έτσι, λέει «όλοι εκτός από τους πιο αδαείς πρέπει να αναγνωρίσουν ότι οι συνολικές δαπάνες της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία ωχριούν δραματικά σε σύγκριση με τα οφέλη που έχουν προκύψει στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και μεγάλο μέρος του κόσμου από τη μεταπολεμική διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες».
Όσο ατελείς κι αν είναι αυτοί οι κανόνες, υποστηρίζει, «ένας κόσμος που λειτουργεί με κανόνες και αξίες είναι ασύγκριτα προτιμότερος από έναν κόσμο που διέπεται απροκάλυπτα από ωμή δύναμη, καπρίτσια και εντολές»
Αποσύρονται και οι Ευρωπαίοι
Στη συνέχεια, ο Φρενς εκτιμά πως έχοντας ο Τραμπ αυξήσει τους ευρωπαϊκούς φόβους για την άμυνα, κατάφερε να κάνει τους μακροχρόνιους δυτικούς εταίρους της Ουάσιγκτον να τον μιμηθούν εγκαταλείποντας άλλες χώρες, για λόγους δικής τους αυτοσυντήρησης.
«Ανεξάρτητα από το αν το βλέπει κανείς ως απαραίτητο, κόβοντας τα νήματα στήριξης σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, ένα κράτος συμπεριφέρεται εξ ορισμού εγωιστικά» εξηγεί ο δημοσιογράφος, φέρνοντας ως παράδειγμα το Ην. Βασίλειο που έχει ήδη πάρει αυτόν τον δρόμο.
Τον Φεβρουάριο, ο βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ ανακοίνωσε σχέδια για περικοπή της βοήθειας στο εξωτερικό, «σχεδόν την ίδια στιγμή που προσπαθούσε να εντυπωσιάσει τον Tραμπ, δεσμεύοντας να δαπανήσει περισσότερα για την ασφάλεια στο εσωτερικό και στην Ευρώπη» λέει ο Φρενς, εκτιμώντας ο ίδιος ότι θα ακολουθήσουν σίγουρα και άλλοι στον πλούσιο κόσμο.
«Μία από τις πιο οδυνηρές συνέπειες της συμπεριφοράς της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι πως δίνοντας μεγάλη προτεραιότητα στη δική τους στρατιωτική ασφάλεια, τα μέλη της πρώην Δύσης δημιουργούν μια αυταπάτη που βασίζεται στην αντίληψη ότι η Ευρώπη μπορεί να ευδοκιμήσει πίσω από ψηλούς τοίχους» υπογραμμίζει.
Ωστόσο, τονίζει πως «καθώς οι φτωχοί του κόσμου μένουν πιο πίσω -και καταστρέφονται από την αύξηση του πληθυσμού, την αδυναμία βιομηχανοποίησης ή παραγωγής θέσεων εργασίας αρκετά γρήγορα και την εξάπλωση των ασθενειών- δεν θα αντέξουν. Οι συγκρούσεις, η ανάπτυξή τους και, τελικά, η μετανάστευση θα συγκλονίσουν τον πλούσιο κόσμο σε βαθμό που λίγοι σήμερα μπορούν να φανταστούν» προειδοποιεί ο Φρενς.
Θα λείψει πράγματι η Δύση;
Ενώ όμως ο Αμερικανός δημοσιογράφος περιγράφει ένα ζοφερό μέλλον για τον φτωχό πλανήτη λόγω της δυτικής απόσυρσης, υπάρχει και η άλλη πλευρά που διαφεύγει του Φρενς.
Μπορεί πράγματι η USAID να προσέφερε χρήματα για καλούς σκοπούς στον πλανήτη, όπως η εξουδετέρωση ναρκοπεδίων στη Βιετνάμ, αλλά ο ρόλος της ίσως ήταν περισσότερο επιβλαβής στον υπόλοιπο πλανήτη. Έδρασε εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας για χρόνια, χρηματοδοτούσε το 90% των ουκρανικών ΜΜΕ, ελέγχοντάς τα, έστηνε πορτοκαλί επαναστάσει για να ανατρέψει κυβερνήσεις, πχ Κούβα, Ουκρανία, ενώ παλαιότερα εκπαίδευε και βασανιστές.
Ο Φρενς ανησυχεί ότι θα αποσυρθούν οι Ευρωπαίοι από την υπόλοιπο πλανήτη, ενώ ανησυχεί μήπως εγκαταληφθεί η Ουκρανία στη ρωσική επιθετικότητα. Μα, η κρίση στην Ουκρανία προκλήθηκε από την ευρωπαϊκή και αμερικανική επέμβαση το 2014 για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης. Στη συνέχεια η παραβίαση των Συμφωνιών του Μίνσκ είχαν συνεργούς τους Ευρωπαίους, προκαλώντας τον διωγμό εκατοντάδων χιλιάδων ρωσόφωνων Ουκρανών. Η ευρύτερη επέκταση του NATO δεν άφηνε περιθώρια στη Ρωσία που ορθά έβλεπε ότι απειλούνταν, χτυπώντας [πρόκειται για εισβολή αναμφίβολα] τον χρήσιμο «ηλίθιο» της Δύσης: το Κίεβο.
Το μεγάλο χάος που προκλήθηκε στη Μέση Ανατολή, προκαλώντας τεράστια μεταναστατευτικά και προσφυγικά κύματα, οφείλεται σε πολέμους που εξαπολούσαν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Έαν δεν υπήρχαν οι βίαιες ανατροπές καθεστώτων -που δεν ακολουθήθηκαν από υγιείς μεταβατικές κυβερνήσεις- δεν θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου.
Όσον αφορά τον παγκόσμιο Νότο, η Ευρώπη δεν βοήθησε σε καμία περίπτωση στην εκβιομηχάνισή του, ούτε στην ανάπτυξή του. Οι συμφωνίες της ΕΕ με τις χώρες της Αφρικής, ήταν στην πραγματικά απίστευτα πλεονασματικές για τη Γηραιά Ήπειρο, κρατώντας την Αφρική στη φτώχεια και τη βία.
Ο Φρενς πιστεύει ότι ο κόσμος είναι καλύτερος με κανόνες από την ωμή δύναμη, τα καπρίτσια και τις εντολές. Άραγε, ο υπόλοιπος πλανήτης ήταν απαλλαγμένος από αυτά καπρίτσια που χαρακτήριζαν πολλές φορές τη Δύση;
