Τα παιδιά που στην ηλικία του ενός έτους παρέμεναν μπροστά στις οθόνες περισσότερες από τέσσερις ώρες την ημέρα, παρουσίαζαν καθυστέρηση στην επικοινωνία και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων όταν αξιολογήθηκαν στις ηλικίες των 2 και 4 ετών, σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης. Παρουσίαζαν επίσης καθυστέρηση στη λεπτή κινητικότητα και τις κοινωνικές δεξιότητες στην ηλικία των 2 ετών, αν και αυτή η διαφορά υποχώρησε μέχρι την ηλικία των 4 ετών.
Μπορεί να μην ευθύνονται οι ίδιες οι οθόνες, αλλά οι δραστηριότητες που αντικαθιστούν, δήλωσε ο David Lewkowicz, αναπτυξιακός ψυχολόγος στο Κέντρο Μελέτης Παιδιών του Πανεπιστημίου Yale. Η πρόσωπο με πρόσωπο αλληλεπίδραση μεταξύ γονέα και παιδιού δίνει στα μωρά πληροφορίες για τη γλώσσα και το νόημα μέσω των εκφράσεων του προσώπου, των λέξεων, του τόνου της φωνής και της φυσικής ανατροφοδότησης.
Advertisment
«Αυτό δεν συμβαίνει όταν το παιδί παρακολουθεί μια οθόνη», δήλωσε ο Lewkowicz στους New York Times. Ιάπωνες ερευνητές με επικεφαλής τον Ippei Takahashi από το Πανεπιστήμιο Tohoku στο Sendai της Ιαπωνίας, ζήτησαν από σχεδόν 7.100 γονείς μικρών παιδιών να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με την ανάπτυξη των παιδιών και τον χρόνο που περνούσαν μπροστά σε οθόνες.
Περισσότερος χρόνος παρακολούθησης οθόνης σήμαινε μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης καθυστέρησης. Περίπου το 4% των μωρών της μελέτης περνούσαν τέσσερις ή περισσότερες ώρες μπροστά στις οθόνες καθημερινά, ενώ το 18% περνούσαν δύο έως τέσσερις ώρες. Τα περισσότερα μωρά περνούσαν λιγότερο από δύο ώρες στις οθόνες. Οι μητέρες των μωρών που περνούσαν πολύ χρόνο μπροστά στις οθόνες, ήταν πιθανότερο να είναι νέες μαμάδες μικρότερης ηλικίας, χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου και χαμηλότερης οικονομικής κατάστασης. Ήταν επίσης πιο πιθανό να εμφανίσουν επιλόχεια κατάθλιψη, διαπίστωσε η μελέτη.
«Μιλήστε στο παιδί σας όσο περισσότερο μπορείτε, πρόσωπο με πρόσωπο», είναι η συμβουλή του Lewkowicz στους γονείς όταν τον ρωτούν πόσο χρόνο μπορούν να περνούν τα παιδιά τους στις οθόνες. «Δεν είναι πρακτικό να πούμε στους γονείς να αποκλείσουν τα παιδιά από τις οθόνες. Κανένας γονέας δεν θα το άκουγε αυτό. Πρέπει απλώς να υπάρχει μέτρο στη χρήση τους. Με μια μεγάλη δόση κοινωνικής αλληλεπίδρασης στην πραγματική ζωή», προσθέτει ο Lewkowicz. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Pediatrics.
Advertisment
Με πληροφορίες από onmed.gr
