Ήταν επικεφαλής της Μοσάντ όταν ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις παγίδευσης των ασυρμάτων της Χεζμπολάχ και όταν φέρεται να οργανώθηκαν δολοφονίες Ιρανών επιστημόνων που εμπλέκονταν στο πυρηνικό πρόγραμμα. Ο 72χρονος, όμως, σήμερα Ταμίρ Πάρντο δεν κρύβει την απέχθειά του για την πορεία της χώρας του: Εκδικείται δίχως να λύνει προβλήματα.
Πάνω από 600 ημέρες μετά την 7η Οκτωβρίου του 2023, το Ισραήλ διατηρεί 5 μεραρχίες μέσα στη Γάζα, έχει ισοπεδώσει την περιοχή -σε μια καταστροφή που συγκρίνεται από κάποιους με την ισοπέδωση του Γκέτο της Βαρσοβίας από τους Ναζί το 1942- και έχει οδηγήσει στον μαζικό θάνατο χιλιάδες.
Αυτή λοιπόν, η εικόνα κάνει τον Ταμίρ Πάρντο να ντρέπεται για την κυβέρνησή του. Μιλώντας στο αμερικανικό περιοδικό The Atlantic, ο Πάρντο θεωρεί το Ισραήλ υπεύθυνο για την κατάσταση σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας.
Για τον ίδιο ο πόλεμος συνέβη επειδή απέτυχαν οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και θα έπρεπε να ήταν προτεραιότητα η επιστροφή των ομήρων πάνω από όλα.
«Τώρα λοιπόν, πρώτα φέρνεις πίσω τους ανθρώπους και μετά τιμωρείς όσους το έκαναν. Και όταν λέω «τιμωρείς», δεν εννοώ εκδίκηση. Είναι άλλο πράγμα» λέει χαρακτηριστικά για να επισημαίνει τη διαφορά.
Ο Πάρντο δεν πιστεύει στην εκδίκηση. «Πρέπει να υπάρξει τιμωρία, να βρεις αυτούς που έκαναν ό,τι έκαναν στις 7 Οκτωβρίου και να τους σκοτώσεις. Τελεία». Ωστόσο, προσέθεσε ότι «Δεν χρειάζεται να καταστρέψεις τη Γάζα, γιατί δεν έχει νόημα».
«Μα δημιουργήσαμε προβλήματα αντί να λύσουμε»
Έτσι, ο Πάρντο πιστεύει ότι το Ισραήλ τους τελευταίους 20 μήνες, δημιούργησε περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έλυσε. «Ναι, σκοτώσαμε το 70% ή 90% αυτών που θεωρούμε τρομοκράτες στη Γάζα, αλλά σκοτώσαμε πολλούς περισσότερους αμάχους» παραδέχεται εκφράζοντας προβληματισμό για το μέλλον.
«Και την επόμενη μέρα, όταν αρχίσει η «επόμενη μέρα», θα έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα μέσα στη Γάζα. Μιλάμε για 2,1 εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς στέγη, χωρίς δουλειά, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα, χωρίς σύστημα υγείας» λέει.
«Θα πρέπει εμείς να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Κανείς άλλος δεν θα το λύσει. Εμείς θα είμαστε εκεί. Εμείς δημιουργήσαμε το πρόβλημα» σημειώνει προβληματισμένος ο πρώην πράκτορας.
Βλέποντάς το όμως και από την πλευρά του Ισραήλ, ο Πάρντο είναι ξεκάθαρος. «Ο πόλεμος είναι περιττός. Δεν επιτυγχάνει τίποτα. Τίποτα. Δεν μιλάω για όσους ζουν ή πεθαίνουν στη Γάζα. Μιλάω για το Ισραήλ. Από την οπτική του Ισραήλ, είναι χάσιμο χρόνου. Χάσιμο ζωών. Χάσιμο χρημάτων. Χαράμισμα μέλλοντος».
«Δεν μπορείς να τα λύσεις όλα με πόλεμο – σκέφτομαι τα παιδιά μου»
Ο Πάρντο λέει πως ευθύνη της Μοσάντ είναι να αποτρέψει τους εχθρούς μας από το να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα — όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν βρίσκονται. Ωστόσο, προσθέτει ότι ο Νετανιάχου έχει ξεχάσει ότι πόλεμος δεν είναι αυτοσκοπός «Τελικά, όταν σκέφτομαι τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, θέλω να ζουν σε μια ασφαλή χώρα — αλλά και σε μια ειρηνική χώρα».
«Για να πετύχεις την ειρήνη, μερικές φορές πρέπει να χρησιμοποιήσεις το σπαθί σου. Αλλά δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα μόνο με το σπαθί. Αυτό που συμβαίνει εδώ στο Ισραήλ είναι παραλογισμός».
Δεδομένου ότι ο πόλεμος απαιτεί έναν στόχο, ο Πάρντο δεν πιστεύει ότι ο στόχος της κυβέρνησης -δηλαδή η καταστροφή της Χαμάς- είναι ρεαλιστικός. «Σίγουρα όχι αν θέλεις επίσης να φέρεις πίσω τους ομήρους».
«Πόλεμος και διάσωση ομήρων μαζί δεν γίνεται»
Ο πρώην διευθυντής της Μοσάντ υπογραμμίζει ότι φταίει το Ισραήλ που δεν επιστράφηκαν οι όμηροι.
«Στις 8 Οκτωβρίου, μόλις 24 ώρες μετά την επίθεση, είπα στους παλιούς συναδέλφους μου στη Μοσάντ: «Φέρτε τους ομήρους πίσω τώρα. Μην ξεκινήσετε πόλεμο. Διαπραγματευτείτε και φέρτε πίσω τους 251 ομήρους. Μετά λύστε το πρόβλημα».
Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία του κράτους του Ισραήλ. Εκείνοι οι όμηροι θα έπρεπε να είχαν απελευθερωθεί μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Εξηγώντας γιατί δεν έπρεπε να είναι προτεραιότητα του Ισραήλ να πολεμήσει τη Χαμάς είπε «επειδή αυτοί οι άνθρωποι -παιδιά, γυναίκες, άμαχοι αλλά και στρατιώτες- απήχθησαν εξαιτίας της αποτυχίας του κράτους. Οι ένοπλες δυνάμεις σε κάθε χώρα είναι υπεύθυνες για την ασφάλεια των πολιτών της».
Ο Ταμίρ Πάρντο σημειώνει ότι δεν μπορείς να νικήσεις τη Χαμάς και να φέρεις πίσω τους ομήρους με την ίδια προτεραιότητα. «Πρέπει να επιλέξεις. Και η κυβέρνησή μας προτίμησε να σκοτώνει, αντί να τους φέρει πίσω».
